137SPIRITAL. LIBER.
nem faciamus, prius diſrumpetur vas, quàm aliquid ſuſci-
piat cum plenum ſit: neque enim aëris corpora in minorem
magnitudinem contrahi poſſunt: quare neceſſe erit ut in ſe
ipſis habeant quædam intervalla, in quæ compreſſa mino-
rem obtineant molem: hoc autem veriſimile non eſt, nul-
lo penitus exiſtente vacuo, & cum corpora ad ſeſe applicen-
tur ſecundum omnes ſuperficies, & ſimiliter ad vaſis ambi-
tum, non poſſunt expulſa locum alicubi facere, non exi-
ſtente vacuo aliquo: quamobrem nullo modo in ſphæra
immittctur aliquid eorum, quiſunt extra, niſi excedat ali-
qua pars aëris prius in ea contenti, ſiquidem totus locus
conſtipatus eſt, & continuatus ut arbitrantur: at ſi quis
ſiphonem ori admovens ſphæram inflare velit, multum
immittet ſpiritum, non excedente aëre qui in ea eſt: quod
cum ita ſemper contingat, manifeſto oſtenditur contractio-
nem fieri corporum in ſphæra exiſtentium in vacua impli-
cata. Contractio autem præter naturam fit ob immiſſionis
violentiam: ſi igitur aliquis inflans, & ad ipſum os manum
apponens ſtatim digito ſiphonem obturet, manebit omni
tempore conſtipatus aër in ſphæra: quod ſi quis aperiat rur-
ſus extra erumpet cum magno ſtrepitu, & clamore immiſſus
aër; propterea quod, ut propoſuimus, expellitur à dilata-
tione præexiſtentis aëris impetu quodam facta: rurſus ſi
quis velit aërem, qui in ſphæra eſt ore per ſiphonem attra-
here magna copia conſequetur, nulla alia ſubſtantia in
ſphæram ſuccedente, quemadmodum in ovo ante dictum
eſt: quare ex hoc perſpicue oſtenditur magnam vacui coa-
cervationem in ſphæra factam eſſe. Non enim aëris corpo-
ra, quæ relinquuntur eo tempore majora fieri poſſunt, ita
ut expulſorum corporum locum repleant: nam ſi augeren-
tur cum nulla ipſis ſubſtantia extrinſecus accedat, veriſimile
eſſet augumentum fieri per rarefactionem: hoc autem eſt
implicatio ſecundum evacuationem. Sed vacuum nullum
eſſe dicunt: non igitur augebuntur corpora: neque
piat cum plenum ſit: neque enim aëris corpora in minorem
magnitudinem contrahi poſſunt: quare neceſſe erit ut in ſe
ipſis habeant quædam intervalla, in quæ compreſſa mino-
rem obtineant molem: hoc autem veriſimile non eſt, nul-
lo penitus exiſtente vacuo, & cum corpora ad ſeſe applicen-
tur ſecundum omnes ſuperficies, & ſimiliter ad vaſis ambi-
tum, non poſſunt expulſa locum alicubi facere, non exi-
ſtente vacuo aliquo: quamobrem nullo modo in ſphæra
immittctur aliquid eorum, quiſunt extra, niſi excedat ali-
qua pars aëris prius in ea contenti, ſiquidem totus locus
conſtipatus eſt, & continuatus ut arbitrantur: at ſi quis
ſiphonem ori admovens ſphæram inflare velit, multum
immittet ſpiritum, non excedente aëre qui in ea eſt: quod
cum ita ſemper contingat, manifeſto oſtenditur contractio-
nem fieri corporum in ſphæra exiſtentium in vacua impli-
cata. Contractio autem præter naturam fit ob immiſſionis
violentiam: ſi igitur aliquis inflans, & ad ipſum os manum
apponens ſtatim digito ſiphonem obturet, manebit omni
tempore conſtipatus aër in ſphæra: quod ſi quis aperiat rur-
ſus extra erumpet cum magno ſtrepitu, & clamore immiſſus
aër; propterea quod, ut propoſuimus, expellitur à dilata-
tione præexiſtentis aëris impetu quodam facta: rurſus ſi
quis velit aërem, qui in ſphæra eſt ore per ſiphonem attra-
here magna copia conſequetur, nulla alia ſubſtantia in
ſphæram ſuccedente, quemadmodum in ovo ante dictum
eſt: quare ex hoc perſpicue oſtenditur magnam vacui coa-
cervationem in ſphæra factam eſſe. Non enim aëris corpo-
ra, quæ relinquuntur eo tempore majora fieri poſſunt, ita
ut expulſorum corporum locum repleant: nam ſi augeren-
tur cum nulla ipſis ſubſtantia extrinſecus accedat, veriſimile
eſſet augumentum fieri per rarefactionem: hoc autem eſt
implicatio ſecundum evacuationem. Sed vacuum nullum
eſſe dicunt: non igitur augebuntur corpora: neque