1tinentes multis ab hinc annis paſſim ſoleant do
ctis deſiderari: eruditiſſimus tamen libellus de æ
queponderantibus præ manibus hominum adhuc
verſatur, in quò tanquam in copioſiſſima pœnu
omnia ferè mechanica dogmata repoſita mihi vi
dentur; quem ſanè libellum, ſi ætatis noſtræ mathe
matici ſibi magis familiarem adhibuiſſent; reperiſ
ſent ſanè ſententias multas, quas modó ipſi firmas,
& ratas eſſe docent; ſubtiliſſimè, atquè veriſ
ſimè conuulſas, & labefactatas. ſed hoc vi
derint ipſi. ego enim ad Pappum redeo, qui
ad vſum mathematicarum vberiorem, emulu
mentorumquè acceſſiones amplificandas peni
tus conuerſus, de quinque principibus machi
nis, Vecte nempè, Trochlea, Axe in peri
trochio, Cuneo, & Cochlea, multa egre
giè philoſophatus eſt; demonſtrauit què quicquid
in machinis, aut cogitari peritè, aut acutè
definiri, aut certò ſtatui poteſt, id omne quin
què illis infinita vi præditis machinis referen
dum eſſe. atquè vtinam iniuria temporis ni
hil è tanti viri ſcriptis abraſiſſet: nec enim tam
denſa inſcitiæ caligo vniuerſum propè terra
rum orbem obtexiſſet, neque tanta mechani
cæ facultatis eſſet ignoratio conſecuta, vt ma
thematicarum proceres exiſtimarentur illi, qui
modò ineptiſſima quadam diſtinctione, diffi
ctis deſiderari: eruditiſſimus tamen libellus de æ
queponderantibus præ manibus hominum adhuc
verſatur, in quò tanquam in copioſiſſima pœnu
omnia ferè mechanica dogmata repoſita mihi vi
dentur; quem ſanè libellum, ſi ætatis noſtræ mathe
matici ſibi magis familiarem adhibuiſſent; reperiſ
ſent ſanè ſententias multas, quas modó ipſi firmas,
& ratas eſſe docent; ſubtiliſſimè, atquè veriſ
ſimè conuulſas, & labefactatas. ſed hoc vi
derint ipſi. ego enim ad Pappum redeo, qui
ad vſum mathematicarum vberiorem, emulu
mentorumquè acceſſiones amplificandas peni
tus conuerſus, de quinque principibus machi
nis, Vecte nempè, Trochlea, Axe in peri
trochio, Cuneo, & Cochlea, multa egre
giè philoſophatus eſt; demonſtrauit què quicquid
in machinis, aut cogitari peritè, aut acutè
definiri, aut certò ſtatui poteſt, id omne quin
què illis infinita vi præditis machinis referen
dum eſſe. atquè vtinam iniuria temporis ni
hil è tanti viri ſcriptis abraſiſſet: nec enim tam
denſa inſcitiæ caligo vniuerſum propè terra
rum orbem obtexiſſet, neque tanta mechani
cæ facultatis eſſet ignoratio conſecuta, vt ma
thematicarum proceres exiſtimarentur illi, qui
modò ineptiſſima quadam diſtinctione, diffi