NONNVLLA diſputantur quæ ad accidentium mutationem pertineant generatim, ac pri-mo loco de fine. Cap. 1.723Quoad facultas accidentis generando procedat. Cap. 2.725Diluuntur rationes quibus oppugnatur accidens in ortu ſubſtantię non eſſe inſtrumentum. Cap. 3.726Vtrùm qualitatum ſit actio quædam propria, nec quatenus ſunt inſtrumenta ſubſtantiæ, an non. Cap. 4.729Inſtituitur quæstio de ſtrato accidentis, & Auicennę ſententia perpenditur. Cap. 5.731De concordia accidentis cum ſubſtantia, vbi Simplicij ſententia defenditur. Cap. 6.732Expenduntur ea quæ de ſubiecto accidentis in vtranque partem diſſeri ſolent. Cap. 7.734Quæritur an duo accidentia quæ numero diſſerunt, in eodem ſubiecto conſistere valeant. Cap. 8.735Veſtigatur vtrùm poteſtas in qualitatibus, an ſubstantiis reponenda ſit. Cap. 9.737Quæ nos de poteſtatis natura conſtituimus, & obiecta diluuntur. Cap. 10.739Quęritur an'ne ſecundum figuram ſit alteratio. Cap. 11.741Vtrùm alteratio ſit ad diſpoſitionem & habitum, an alius quidam motus. Cap. 12.743Quæ veteres de elementorum formis decreuerint. Cap. 13.745Afferuntur in medio nonnulla quæ pro Gręcis de elementorum formis dici poſſunt. Cap. 14.746Auerrois ſententia de elementorum formis proponitur. Cap. 15.748Auerrois ſententia de elementorum forma perpenditur, & id præcipuè, an'ne intendatur, & remit-tatur. Cap. 16.749Aliqua ex Græcorum dictis afferuntur, & exponitur qui ſint animi nostri ſenſus de elementorum for-mis. Cap. 17.751Exploratur vis eius effati, quod vere eſt nulli accidit. Cap. 18.753Diluuntur reliquæ obiectiones quę contra Græcos de elementorum formis afferri ſolent. Cap. 19.755Sint'ne ponendæ octo primæ qualitates in elementis. Cap. 20.756De ordine primarum qualitatum, earumque. gradibus in ſingulis elementis accuratè diſquiritur. Cap. 21.757Diſſeritur de cauſſis intentionis, & remiſſionis. Cap. 22.759