Biancani, Giuseppe
,
Aristotelis loca mathematica
,
1615
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
List of thumbnails
<
1 - 10
11 - 20
21 - 30
31 - 40
41 - 50
51 - 60
61 - 70
71 - 80
81 - 90
91 - 100
101 - 110
111 - 120
121 - 130
131 - 140
141 - 150
151 - 160
161 - 170
171 - 180
181 - 190
191 - 200
201 - 210
211 - 220
221 - 230
231 - 240
241 - 250
251 - 260
261 - 270
271 - 280
281 - 290
291 - 300
301 - 310
311 - 320
321 - 330
331 - 340
341 - 350
351 - 355
>
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
<
1 - 10
11 - 20
21 - 30
31 - 40
41 - 50
51 - 60
61 - 70
71 - 80
81 - 90
91 - 100
101 - 110
111 - 120
121 - 130
131 - 140
141 - 150
151 - 160
161 - 170
171 - 180
181 - 190
191 - 200
201 - 210
211 - 220
221 - 230
231 - 240
241 - 250
251 - 260
261 - 270
271 - 280
281 - 290
291 - 300
301 - 310
311 - 320
321 - 330
331 - 340
341 - 350
351 - 355
>
page
|<
<
of 355
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
>
<
pb
pagenum
="
130
"
xlink:href
="
009/01/130.jpg
"/>
<
p
type
="
head
">
<
s
id
="
s.002203
">Cur lunares Irides fiunt rariores?</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
head
">
<
s
id
="
s.002204
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Problema Quintum.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.002205
">Qvoniam iuxta plenilunia tantum, cum ſcilicet Luna plurimo lumine
<
lb
/>
abundat, quod Iridem efficere debet, contingunt: præterea quia cum
<
lb
/>
lunare lumen debile ſit, niſi aliæ cauſæ perfectæ admodum concur
<
lb
/>
rant, quod rarò accidit, Iris nullo modo effulgere valet. </
s
>
<
s
id
="
s.002206
">Hactenus de Iri
<
lb
/>
dis figura ſit ſatis.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
head
">
<
s
id
="
s.002207
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Summa 2. cap. 5. De Parelio.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.002208
">
<
arrow.to.target
n
="
marg173
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
id
="
s.002209
">
<
margin.target
id
="
marg173
"/>
182</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.002210
">Textus
<
emph
type
="
italics
"/>
(Fiunt autem vt diximus, & Virgæ, & Parelia in ortu, & oc
<
lb
/>
caſu, & nec ſupra Solem, nec infra, ſed ex lateribus, nec propè admo
<
lb
/>
dum, nec procul omninò. </
s
>
<
s
id
="
s.002211
">propinquam enim concretionem Sol diſſoluit:
<
lb
/>
ſi autem procul abſit, aſpectus non reflectetur, ſi enim à paruo ſpeculo
<
lb
/>
procul protenditur imbecillus fit. </
s
>
<
s
id
="
s.002212
">quare, & Coronæ è regione Solis non fiunt. </
s
>
<
s
id
="
s.002213
">ſi igi
<
lb
/>
tur ſupra fuerit, & proxima; eam Sol diſſoluet: ſi verò procul aſpectus minor
<
lb
/>
quam vt reflecti poſſit in Solem non incidet; à latere autem fieri poteſt, vt ſpecu
<
lb
/>
lum ita distet à Sole, vt non ſoluatur, & aſpectus totus ad eum perueniat, eo quod
<
lb
/>
ad terram dum fertur, quaſi per immenſum feratur, peruenire nequeat. </
s
>
<
s
id
="
s.002214
">ſub Sole
<
lb
/>
verò non fit, quia cum ad terram propius acceſſerit à Sole diſſoluitur, cum medium
<
lb
/>
cœli tenuerit aſpectus diſtrahitur. </
s
>
<
s
id
="
s.002215
">omninò ne à latere quidem, Sole medium cœli
<
lb
/>
tenente, efficitur, quia aſpectus ſub terram non fertur, quare exiguus ad ſpeculum
<
lb
/>
producitur, & qui reflectitur prorſus imbecillis redditur)
<
emph.end
type
="
italics
"/>
ibi
<
emph
type
="
italics
"/>
(propinquam enim
<
lb
/>
concretionem Sol diſſoluit)
<
emph.end
type
="
italics
"/>
rationes, quas affert circa Parelia videntur (auda
<
lb
/>
cter loquar) admodum debiles. </
s
>
<
s
id
="
s.002216
">præſens ea eſt, vt Parelium non fiat propè
<
lb
/>
Solem, quia illa nubis concretio, quæ Parelio neceſſaria eſt, nequit adeo So
<
lb
/>
li propinqua eſſe, quia nimirum Sol ob propinquitatem eam diſſolueret; ſed
<
lb
/>
quis non videt eam nubem, quam vulgò exiſtimamus eſſe Soli propinquam,
<
lb
/>
ſeu quaſi inter nos, & Solem tantum, imò etiam minus aliquando à Sole ve
<
lb
/>
rè diſtare, quàm alia, quàm vulgò remotiorem à Sole putabimus? </
s
>
<
s
id
="
s.002217
">præte
<
lb
/>
rea omnes nubes noſtri horizontis re vera æquidiſtare à Sole certum eſt, ob
<
lb
/>
maximam enim Solis diſtantiam totus noſter horizon phyſicus eſt inſenſi
<
lb
/>
bilis quantitatis ad Solem, & vnius puncti vicem gerit.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.002218
">Ibi verò
<
emph
type
="
italics
"/>
(Si autem procul abſit, &c.)
<
emph.end
type
="
italics
"/>
reddit rationem, cur parelium non
<
lb
/>
appareat in nube à Sole valde remota ſecundum vulgarem æſtimationem,
<
lb
/>
vnde vulgarem etiam rationem affert, ait enim, nubem illam eſſe veluti ſpe
<
lb
/>
culum Solis repreſentatiuum, ſpeculum autem tàm longè à Sole poſitum,
<
lb
/>
reddi debile, & proptereá non poſſe Solis imaginem referre: Verùm ratio
<
lb
/>
hæc nulla eſſe videtur, quis enim ignorat non propterea eſſe remotius à So
<
lb
/>
le, quamuis maiorem habere videatur à Sole lateralem diſtantiam, vt pau
<
lb
/>
lò ante dixi? </
s
>
<
s
id
="
s.002219
">Eandem rationem illi dubitationi accommodat, cur
<
expan
abbr
="
neq;
">neque</
expan
>
vi
<
lb
/>
deatur ſupra Solem, quamuis non ei quadret, poteſt enim aliqua nubes </
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>