Casati, Paolo, Terra machinis mota : dissertationes geometricae, mechanicae physicae hydrostaticae

Page concordance

< >
Scan Original
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
< >
page |< < of 241 > >|
1ampliſsimis igitur lacuum marium que alueis
quantùm illa aſcendat, quod ſphæricam ſu­
perficiem corrumpat?
Sed nec aquam om­
ninò ſponte dixerim in fiſtulâ aſcenderę
Quando enim fiſtula deprimitur, vt aquæ
immergatur, vtique ſubiectus aër premitur,

& locum ſubeunti fiſtulæ concedens, quâ
patet via, recedit, vt locum ſuppleat à fiſtu­
lâ deorſum motâ relictum.
Sicut autem
aër, cui corpus in motu occurrit, comprimi­
tur, ita is, qui ponè eſt, paululum diſtrahi­
tur ac rareſcit; hic verò ad ingenium rediens
proximum aërem attrahit ad ſupplendum
locum à fiſtulâ relictum; cumque nullus
ſubiectus aër tam in promptu ſit, quàm is
qui fiſtulæ cauitatem implet, hic exfugitur;
atque adeò cum aér fiſtulæ ſurſum mouea­
tur, ſubiectus aër compreſſus in fiſtulæ caui­
tatem ſuccedit, per quam faciliùs elabitur,
ac per impulſionem, aut compreſſionem
contigui aëris, qui lateribus adiacet.
Por­
rò ea eſt fluidorum corporum natura, vt
conceptum ex motu impetum, etiam intrà
homogeneum corpus, non ita facilè remit­
tant; quemadmodum in aquâ colore aliquo
infectâ intrà aliam aquam leuiſſimè effusâ
videre eſt.
Hinc eſt aërem ſurſum in fiſtulâ
incitatum ex concepto impetu tantiſper per­

Text layer

  • Dictionary
  • Places

Text normalization

  • Original

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index