13179PARS SECUNDA.
ti A B, A`B`, A``B`` perpendiculares axi;
poſſent inter bi-
11tudine propor-
tionalium. nas quaſque aſymptotos eſſe curvæ ejus formæ, quam in fig.
1 habuimus, & quæ exhibetur hic in DEFI & c, D`E`F`I`
22Fig. 14.& c, in quibus primum crus ED eſſet aſymptoticum repulſi-
vum, poſtemum SV attractivum, in ſingulis vero interval-
lum EN, quo arcus curvæ contorquetur, ſit perquam exiguum
reſpectu intervalli circa S, ubi arcus diutiſſime perſtet proxi-
mus hyperbolæ habenti ordinatas in ratione reciproca duplica-
ta diſtantiarum, tum vero vel immediate abiret in arcum
aſymptoticum attractivum, vel iterum contorqueretur utcun-
que uſque ad ejuſmodi aſymptoticum attractivum arcum, ha-
bente utroque aſymptotico arcu aream infinitam; in eo caſu
collocato quocunque punctorum numero inter binas quaſcunque
aſymptotos, vel inter binaria quotlibet, & rite ordinato, poſ-
ſet exurgere quivis, ut ita dicam, Mundorum numerus, quo-
rum ſinguli eſſent inter ſe ſimillimi, vel diſſimillimi, prout
arcus EF & c N, E`F` & c N` eſſent inter ſe ſimiles, vel diſ-
ſimiles, atque id ita, ut quivis ex iis nullum haberet commer-
cium cum quovis alio; cum nimirum nullum punctum poſſet
egredi ex ſpatio incluſo iis binis arcubus, hinc repulſivo, &
inde attractivo; & ut omnes Mundi minorum dimenſionum
ſimul ſumpti vices agerent unius puncti reſpectu proxime ma-
joris, qui conſtaret ex ejuſmodi maſſulis reſpectu ſui tanquam
punctualibus, dimenſione nimirum omni ſingulorum, reſpectu
ipſius, & reſpectu diſtanarum, ad quas in illo devenire poſ-
ſint, fere nulla; unde & illud conſequi poſſet, ut quivis ex
ejuſmodi tanquam Mundis nihil ad ſenſum perturbaretur a mo-
tibus, & viribus Mundi illius majoris, ſed dato quovis utcun-
que magno tempore totus Mundus inferior vires ſentiret a quo-
vis puncto materiæ extra ipſum poſito accedentes, quantum
libuerit, ad æquales, & parallelas, quæ idirco nihil turbarent
reſpectivum ipſius ſtatum internum.
11tudine propor-
tionalium. nas quaſque aſymptotos eſſe curvæ ejus formæ, quam in fig.
1 habuimus, & quæ exhibetur hic in DEFI & c, D`E`F`I`
22Fig. 14.& c, in quibus primum crus ED eſſet aſymptoticum repulſi-
vum, poſtemum SV attractivum, in ſingulis vero interval-
lum EN, quo arcus curvæ contorquetur, ſit perquam exiguum
reſpectu intervalli circa S, ubi arcus diutiſſime perſtet proxi-
mus hyperbolæ habenti ordinatas in ratione reciproca duplica-
ta diſtantiarum, tum vero vel immediate abiret in arcum
aſymptoticum attractivum, vel iterum contorqueretur utcun-
que uſque ad ejuſmodi aſymptoticum attractivum arcum, ha-
bente utroque aſymptotico arcu aream infinitam; in eo caſu
collocato quocunque punctorum numero inter binas quaſcunque
aſymptotos, vel inter binaria quotlibet, & rite ordinato, poſ-
ſet exurgere quivis, ut ita dicam, Mundorum numerus, quo-
rum ſinguli eſſent inter ſe ſimillimi, vel diſſimillimi, prout
arcus EF & c N, E`F` & c N` eſſent inter ſe ſimiles, vel diſ-
ſimiles, atque id ita, ut quivis ex iis nullum haberet commer-
cium cum quovis alio; cum nimirum nullum punctum poſſet
egredi ex ſpatio incluſo iis binis arcubus, hinc repulſivo, &
inde attractivo; & ut omnes Mundi minorum dimenſionum
ſimul ſumpti vices agerent unius puncti reſpectu proxime ma-
joris, qui conſtaret ex ejuſmodi maſſulis reſpectu ſui tanquam
punctualibus, dimenſione nimirum omni ſingulorum, reſpectu
ipſius, & reſpectu diſtanarum, ad quas in illo devenire poſ-
ſint, fere nulla; unde & illud conſequi poſſet, ut quivis ex
ejuſmodi tanquam Mundis nihil ad ſenſum perturbaretur a mo-
tibus, & viribus Mundi illius majoris, ſed dato quovis utcun-
que magno tempore totus Mundus inferior vires ſentiret a quo-
vis puncto materiæ extra ipſum poſito accedentes, quantum
libuerit, ad æquales, & parallelas, quæ idirco nihil turbarent
reſpectivum ipſius ſtatum internum.
172.
Sed ea jam pertinent ad applicationem ad Phyſicam,
33Omiſſis ſubli-
mioribus, pro-
greſſus ad areas. quæ quidem hic innui tantummodo, ut pateret, quam multa
notatu digniſſima conſiderari ibi poſſent, & quanta ſit hujuſce
campi fœcunditas, in quo combinationes poſſibiles, & poſſibi-
les formæ ſunt ſane infinities infinitæ, quarum, quæ ab hu-
mana mente perſpici utcunque poſſunt, ita ſunt paucæ reſpe-
ctu totius, ut haberi poſſint pro mero nihilo, quas tamen o-
mnes unico intuitu præſentes vidit, qui Mundum condidit,
DEUS. Nos in iis, quæ conſequentur, ſimpliciora tan-
tummodo quædam plerumque conſectabimur, quæ nos ducant
ad phænomena iis conformia, quæ in Natura nobis pervia
intuemur, & interea progrediemur ad areas arcubus reſpon-
dentes.
33Omiſſis ſubli-
mioribus, pro-
greſſus ad areas. quæ quidem hic innui tantummodo, ut pateret, quam multa
notatu digniſſima conſiderari ibi poſſent, & quanta ſit hujuſce
campi fœcunditas, in quo combinationes poſſibiles, & poſſibi-
les formæ ſunt ſane infinities infinitæ, quarum, quæ ab hu-
mana mente perſpici utcunque poſſunt, ita ſunt paucæ reſpe-
ctu totius, ut haberi poſſint pro mero nihilo, quas tamen o-
mnes unico intuitu præſentes vidit, qui Mundum condidit,
DEUS. Nos in iis, quæ conſequentur, ſimpliciora tan-
tummodo quædam plerumque conſectabimur, quæ nos ducant
ad phænomena iis conformia, quæ in Natura nobis pervia
intuemur, & interea progrediemur ad areas arcubus reſpon-
dentes.
173.
Aream curvæ propoſitæ cuicunque, utcunque exi-
44Cuicunque
axis ſegmento
poſſe aream re-
ſpondere utcun- guo, axis ſegmento reſpondentem poſſe eſſe utcunque ma-
gnam, & aream reſpondentem cuicunque, utcunque
44Cuicunque
axis ſegmento
poſſe aream re-
ſpondere utcun- guo, axis ſegmento reſpondentem poſſe eſſe utcunque ma-
gnam, & aream reſpondentem cuicunque, utcunque