Buonamici, Francesco
,
De motu libri X
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
Page concordance
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 270
271 - 300
301 - 330
331 - 360
361 - 390
391 - 420
421 - 450
451 - 480
481 - 510
511 - 540
541 - 570
571 - 600
601 - 630
631 - 660
661 - 690
691 - 720
721 - 750
751 - 780
781 - 810
811 - 840
841 - 870
871 - 900
901 - 930
931 - 960
961 - 990
991 - 1020
1021 - 1050
1051 - 1055
>
Scan
Original
131
132
133
134
135
136
137
138
139
140
141
142
143
144
145
146
147
148
149
150
151
152
153
154
155
156
157
158
159
160
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 270
271 - 300
301 - 330
331 - 360
361 - 390
391 - 420
421 - 450
451 - 480
481 - 510
511 - 540
541 - 570
571 - 600
601 - 630
631 - 660
661 - 690
691 - 720
721 - 750
751 - 780
781 - 810
811 - 840
841 - 870
871 - 900
901 - 930
931 - 960
961 - 990
991 - 1020
1021 - 1050
1051 - 1055
>
page
|<
<
of 1055
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>
<
pb
pagenum
="
111
"/>
<
arrow.to.target
n
="
marg926
"/>
<
lb
/>
etenim affirmatione ſignificatur. </
s
>
<
s
>Nam, quod inquiunt
<
expan
abbr
="
infinitũ
">infinitum</
expan
>
dici tam de eo quod eſt, quàm de
<
lb
/>
eo quod non eſt, non pertinet ad
<
expan
abbr
="
ſubiectũ
">ſubiectum</
expan
>
enunciationis quod negatione exprimitur, ſed ad illud
<
lb
/>
quod ab ipſo ſignificatur, & vt dici conſueuit, pro quo ſupponit: tollit enim
<
expan
abbr
="
nõ
">non</
expan
>
album
<
expan
abbr
="
albedinẽ
">albedinem</
expan
>
.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
>non hominem de quo prædicatur. </
s
>
<
s
>& id eſſe aliquid poteſt. </
s
>
<
s
>Reliqua, quòd globoſum &
<
expan
abbr
="
vnũ
">vnum</
expan
>
ſit,
<
lb
/>
atque idem non mobile communiter contra reliquos eiuſdem ſectæ philoſophos anteà peracta
<
lb
/>
ſunt. </
s
>
<
s
>Rationes illas extremas Parmenidis à
<
expan
abbr
="
quibuſdã
">quibuſdam</
expan
>
auctoribus Græcis fuiſſe defenſas ſignificat
<
lb
/>
Ariſtoteles, ſiquidem ijs implicati manus dederint, & verè concludi conceſſerint. </
s
>
<
s
>Itaque Plato
<
lb
/>
quod erat præter ens non ens, ideſt, nihil eſſe dicebat, & poſterior illa ratio, quæ è
<
foreign
lang
="
grc
">δικοτομιας</
foreign
>
af
<
lb
/>
fertur; reſoluatur in quaſdam magnitudines inſectiles à Platone, Xenocrate, & Zenone, vnde
<
lb
/>
efficiatur & ipſum totum in infinitum ſecari poſſe bifariam, & nihilominus vnum remanere.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
>Quocirca philoſophus eleuat hunc conatum monſtrans etiam ſi detur Parmenidi præter ens eſſe
<
lb
/>
non ens, & contradicentia ſimul conſiſtere non poſſe;
<
expan
abbr
="
nõ
">non</
expan
>
idcirco effici, vt
<
expan
abbr
="
nõ
">non</
expan
>
ens ſit nihil; quandò
<
lb
/>
poteſt eſſe
<
expan
abbr
="
nõ
">non</
expan
>
ens quodammodo quod eſt aliquid. </
s
>
<
s
>Rurſus oſtendit neque illud ſequi. </
s
>
<
s
>Si nihil eſt
<
lb
/>
præter ens, omnia fore vnum: nanque ipſi vnum ponunt
<
foreign
lang
="
grc
">αὐτὸ τὸ ὄν</
foreign
>
, ideſt, ens ipſum; id verò
<
lb
/>
valet idem ac
<
foreign
lang
="
grc
">ὅπερ ὄν</
foreign
>
, ideſt, verè vnum, alia multa ſunt, quę non ſunt ſimpliciter & verè vna, ſed
<
lb
/>
quodammodo. </
s
>
<
s
>Proinde multa ſunt ea quę ſunt. </
s
>
<
s
>Verùm quia locus ille ſalebroſus eſt, nec (vt mea
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg927
"/>
<
lb
/>
fert opinio) conuenienter tralatus ab interpretibus non grauabor hic item aliquam lucem illi af
<
lb
/>
ferre. </
s
>
<
s
>Gręca verba ſunt huiuſmodi. </
s
>
<
s
>
<
emph
type
="
sup
"/>
a
<
emph.end
type
="
sup
"/>
<
foreign
lang
="
grc
">Aλλὰ τὸ οπερ ὄν τι ἒστω μηδενὶ συμβεβηκὸς, καὶ καθ' οὓ ἄμφω
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg928
"/>
<
lb
/>
καὶ ἑκάτερον, καὶ τὸ ἐκ τούτου λεγέθω. </
foreign
>
</
s
>
<
s
>
<
foreign
lang
="
grc
">ἐξ ἀδιαρέτων ἄρα τὸ πᾶν. </
foreign
>
</
s
>
<
s
>
<
foreign
lang
="
grc
">*Eνιοι δὲ ἐνέδοσαν τοῖς λό
<
lb
/>
γοις ἀμφοτέροις τῷ μὲν ὅτι πάντα ἓν, εἰ τὸ ὂν ἕν σημαίνει, ὅτι ἐστὶ τὸ μὴ ὂν, τῷ δὲ ἐκ τῆς διχο
<
lb
/>
τομίας ἄρμα ποιήσαντες τὰ μεγέθη. </
foreign
>
</
s
>
<
s
>
<
foreign
lang
="
grc
">φηνερὸν δὲ, καὶ ὅτι οὐκ ἀμηθὲς, ὡς εἰ ἓν σημαίνει τὸ ὄν, καὶ
<
lb
/>
μὴ οἷόν τε ἃμα τὴν ἀντιφασὶν εἶναι, οὐκ ἔσται οὐδὲν μὴ ὂν, οὐδὲν γὰρ κωλύει μὴ ἁπλῶς, ἁμὰ μὴ ὅν τε
<
lb
/>
εἶναι τὸ μὴ ὂν</
foreign
>
. </
s
>
<
s
>“ Sed quod verè eſt, eſto accidens nulli, & de quo ambo”, ideſt, [ſeparatim genus &
<
lb
/>
differentia,] & quod ex his [quę eſt definitio quæ ex genere & differentia
<
expan
abbr
="
cõflatur
">conflatur</
expan
>
. </
s
>
<
s
>careant enim
<
lb
/>
magnitudine; aliter enim erunt plura non vnum.] ergo omne quod eſt, erit ex indiuiduis. </
s
>
<
s
>Hoc
<
lb
/>
planè ſequitur ex anteà conſtitutis, quia ſcilicet vnum erit ſimpliciter, & vt verè ens, atque ſub
<
lb
/>
ſtantia: infertur autem à Gręcis, vt communiter item à Parmenide concluſum. </
s
>
<
s
>Proinde ſequitur.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
>“Quidam verò manus dederunt vtrique rationi, huic quidem, quòd omnia vnum”, ſi ens vnum ſi
<
lb
/>
gnificat, quòd erit non ens, [ideſt nihil] ei verò quę colligitur ab Ariſt. </
s
>
<
s
>ex ſectione in duas partes,
<
lb
/>
ſtatuentes indiuiduas magnitudines; proptereà ſic vertimus
<
expan
abbr
="
vtẽtes
">vtentes</
expan
>
diſiunctione
<
foreign
lang
="
grc
">τῷ δὲ</
foreign
>
, huic
<
expan
abbr
="
autẽ
">autem</
expan
>
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg929
"/>
<
lb
/>
[illi ſcilicet quam ſuperius attulit ipſe Ariſt.]
<
foreign
lang
="
grc
">ἐκ διχομίᾳ</
foreign
>
, ideſt, ex ſectione in duas partes indiui
<
lb
/>
duas facientes magnitudines, quaſi dicant etiam ſi ſit ex indiuiduis; & quantum eſſe poterit, & ni
<
lb
/>
hilominus vnum. </
s
>
<
s
>Planum igitur quòd neque verum, quòd ſi vnum ſignificat ens & contradicen
<
lb
/>
tia ſimul conſiſtere nequeunt [quę vtraque ponuntur à Parmenide] non erit nihil non ens. [ſed
<
lb
/>
aliquid nihilominus.] “Nihil enim prohibet non ens non eſſe ſimpliciter non ens. [ideſt nihil]
<
lb
/>
ſed poterit aliquid eſſe.” Hæc ſanè profeſſus eſt Plato. </
s
>
<
s
>Quanquam ipſe fortè ænigmaticè rerum
<
lb
/>
eſſentias indicauit, cùm quibus impartibilis vnitas iuncta foret, & more conſuero, vt liber ille ad
<
lb
/>
monet, cui Timęo titulus eſt in quo multa myſteria velauit notionibus mathematicis, etiam ma
<
lb
/>
gnitudinibus hiſce indiuiduis eſſentiarum vires occultauit. </
s
>
<
s
>
<
expan
abbr
="
nõ
">non</
expan
>
ſic de cæteris audeo dicere. </
s
>
<
s
>Nunc
<
lb
/>
facilè apparet, quàm irritus & inanis ſit
<
expan
abbr
="
eorũ
">eorum</
expan
>
conatus qui veterum ſententias dirigere voluerunt:
<
lb
/>
faciunt enim hęc corpora quæ ponunt, vnum. </
s
>
<
s
>Neque eſt, quòd quiſpiam acerbi animi vitio notet
<
lb
/>
Ariſtotelem, quòd illos impudenter inſimulet. </
s
>
<
s
>Nam ſimul etiam
<
emph
type
="
sup
"/>
b
<
emph.end
type
="
sup
"/>
<
expan
abbr
="
Hippocratẽ
">Hippocratem</
expan
>
,
<
expan
abbr
="
Platonẽ
">Platonem</
expan
>
,
<
expan
abbr
="
Galenũ
">Galenum</
expan
>
,
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg930
"/>
<
lb
/>
& M. Tullium ad quorum manus veterum ſcripta peruenere, eiuſdem criminis accuſabit. </
s
>
<
s
>Neque
<
lb
/>
eſt, quòd quiſquam obiiciat eos è numero phyſicorum fuiſſe ex punctos, aut quòd
<
expan
abbr
="
aliqñ
">aliquando</
expan
>
fateatur
<
lb
/>
Ariſt. </
s
>
<
s
>eos de
<
expan
abbr
="
rerũ
">rerum</
expan
>
natura non fuiſſe locutos, ſed de alia ſubſtantia; quapropter arbitremur
<
expan
abbr
="
ipſorũ
">ipſorum</
expan
>
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg931
"/>
<
lb
/>
verba aliud ſonare, ac vulgò exiſtimetur. </
s
>
<
s
>Nam de ſubſtantia ſenſili disserunt: ſed enim illi tales
<
lb
/>
proprietates attribuunt, quæ alij ſubſtantiæ, ac ſenſili
<
expan
abbr
="
cõueniunt
">conueniunt</
expan
>
, nihilominus illis ignotę,
<
expan
abbr
="
ſiquidẽ
">ſiquidem</
expan
>
<
lb
/>
nullam aliam ipſi ſubſtantiam nouerint ſupra ſenſilem. </
s
>
<
s
>Nam
<
expan
abbr
="
quẽ
">quem</
expan
>
Parmenides ipſe Deum vocat,
<
lb
/>
non eſt illa ſubſtantia quæ ab omni materiæ concretione libera ſit, ſed
<
expan
abbr
="
cõtinens
">continens</
expan
>
ardore lucis orbis
<
lb
/>
qui cingit cęlum, Stephanen appellat. </
s
>
<
s
>planè verum illud eſt, ipſum in eo differre à Meliſſo, quòd
<
lb
/>
ille vnum accipit, quod pertinet ad materiam; ipſe verò vnum ſpectat, quòd eſt formę:
<
expan
abbr
="
tñ
">tantum</
expan
>
ſubſtan
<
lb
/>
tiam
<
expan
abbr
="
ſeparatã
">ſeparatam</
expan
>
non attigit. </
s
>
<
s
>id effecit, vt cùm exquireret principia rerum ſenſilium, illis attribueret,
<
lb
/>
quod eſt ſubſtantiæ ſeparatæ, ſed ſubſtantiam
<
expan
abbr
="
ſeparatã
">ſeparatam</
expan
>
ignorauit, verùm vt ſcientiæ munera tue
<
lb
/>
rentur, inter ſubſtantias ſenſiles poſuere nonnullas, vnde ſcientiæ leges ad ipſam permanarent:
<
lb
/>
attamen illæ conditiones rei ſenſili
<
expan
abbr
="
nõ
">non</
expan
>
inhærent; ſed ei, quæ cadit in mentem, & eſt ſupra
<
expan
abbr
="
naturã
">naturam</
expan
>
,
<
lb
/>
cuiuſmodi ipſi non cognouerunt. </
s
>
<
s
>Et
<
expan
abbr
="
omniũ
">omnium</
expan
>
primus Ariſt. </
s
>
<
s
>
<
expan
abbr
="
ſubſtantiã
">ſubſtantiam</
expan
>
<
expan
abbr
="
illã
">illam</
expan
>
ſupra
<
expan
abbr
="
naturã
">naturam</
expan
>
, quanuis fal
<
lb
/>
ſis hypotheſibus vſus fuerit, nobis indicauit. </
s
>
<
s
>Neque id
<
expan
abbr
="
mirũ
">mirum</
expan
>
:
<
expan
abbr
="
qñ
">quin</
expan
>
ex falſis
<
expan
abbr
="
etiã
">etiam</
expan
>
nil prohibeat colligi
<
lb
/>
verum. </
s
>
<
s
>Quod verò plerique faciunt, vt veritate iam ab Ariſt. </
s
>
<
s
>patefacta, velint
<
expan
abbr
="
aliorũ
">aliorum</
expan
>
ſententias
<
expan
abbr
="
cũ
">cum</
expan
>
<
lb
/>
Ariſt. </
s
>
<
s
>concordare; iam hoc eſt
<
expan
abbr
="
operã
">operam</
expan
>
ludere. </
s
>
<
s
>velim
<
expan
abbr
="
.n.
">enim</
expan
>
eos hîc ſuo marte,
<
expan
abbr
="
nõ
">non</
expan
>
Ariſt. </
s
>
<
s
>auxilio fretos, ex </
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>