Fabri, Honoré, Dialogi physici in quibus de motu terrae disputatur, 1665

List of thumbnails

< >
121
121
122
122
123
123
124
124
125
125
126
126
127
127
128
128
129
129
130
130
< >
page |< < of 248 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap>
            <p type="main">
              <s id="s.001459">
                <pb pagenum="128" xlink:href="025/01/132.jpg"/>
              FH ad CE, ita hæc ad L, & vt CD ad K, ita hæc ad M, ſitque inter KM
                <lb/>
              media proportionalis N, erit vt FH ad CE, vel CD ad M, ita AF ad
                <lb/>
              AC; igitur AF eſt ad AC in ratione quadruplicata CD ad FG, id eſt,
                <lb/>
              vt CD ad M, facilè autem invenitur FG, quia vt FH ad CE, ita CD,
                <lb/>
              quam habeo ad K ; inter K & D invenio mediam proportionalem FG ;
                <lb/>
              item inter K & M ſcilicet N. </s>
              <s id="s.001460">Sed hæc ſufficiant, jam ad ſuſceptum pro­
                <lb/>
              poſitum redeo, & quia omnia ſingularia explicari non poſſunt; fruſtra
                <lb/>
              enim id fieret, mihi ſatis eſſe videtur, ſi vnum vel alterum ſingulare ex­
                <lb/>
              ponam. </s>
              <s id="s.001461">Accipio igitur punctum in Æquatore 345. longitudinis, vt vi­
                <lb/>
              des in globo; cum circa illum tractum, celeberrimus ille fluvius, quem
                <lb/>
              Amazonum vocant, ex Orientali Americæ ora in mare influat, & maxi­
                <lb/>
              mum ſtatis horis patiatur æſtum, qui ad 300. milliaria per alveum flu­
                <lb/>
              minis aſcendit; huic tractui Luna oritur in Meridiano longitudinis 75. &
                <lb/>
              tunc maxima eſt preſſio circa tractum longitudinis 545. quæ ſenſim ver­
                <lb/>
              sùs Ortum decreſcit; quid mirum ergo, ſi versùs oram Guineæ ad Afri­
                <lb/>
              cam, mare intumeſcat? </s>
              <s id="s.001462">Vbi præſertim Luna per 30. gradus versùs occaſum
                <lb/>
              progreſſa eſt, vbi verò tandem pervenit ad grad. 345. tunc ibi maxima
                <lb/>
              eſt aquarum elevatio; & quia longè ante aqua aſſurgere cœpit, ab eo
                <lb/>
              ſcilicet momento, quo à grad. 75. Luna occaſum versùs progreſſa eſt, quid
                <lb/>
              mirum ſi aſſurgens aqua in apertum & ſatis directum fluminis alveum ex­
                <lb/>
              currat? </s>
              <s id="s.001463">In quem tamdiu excurrit; quamdiu aſſurgit aqua ad illam oram;
                <lb/>
              hæc autem tamdiu aſſurgit, quamdiu preſſio decreſcit; hæc demum tam­
                <lb/>
              diu decreſcit, quamdiu Luna ad Meridianum longit. 745. accedit; vbi
                <lb/>
              enim Meridianum illum attingit, maxima eſt aquarum elevatio, nec vltra
                <lb/>
              preſſio decreſcit; ſed deinde creſcit preſſio, progrediente ad occaſum Lu­
                <lb/>
              na, idque continuè donec perveniat ad nonageſimum inde gradum, id
                <lb/>
              eſt, ad longitud. </s>
              <s id="s.001464">grad. 255. hinc refluit aqua, non modò proprio acta
                <lb/>
              pondere, ſed accedente majore vi preſſionis ſollicitata, idque, quam­
                <lb/>
              diu preſſio creſcit, vnde per ſe tamdiu fluxus durat, quamdiu refluxus,
                <lb/>
              & hoc vt plurimum fieri ſolet, licet per accidens alter altero diuturnior ſit,
                <lb/>
              de quo infra præterea progrediente Luna à gradu 255. ad 165. in hoc
                <lb/>
              puncto erit maxima elevatio; igitur circulus maximæ preſſionis ſecabit
                <lb/>
              Æquatorem in punctis 255. & 75. vt patet, at in iiſdem punctis circulus
                <lb/>
              maximæ preſſionis Æquatorem ſecabat, quando Luna erat in gradu 345.
                <lb/>
              igitur in eodem tractu maxima eſt aquarum elevatio; ſenſim enim ibi aſ­
                <lb/>
              ſurgit aqua, vbi ſenſim preſſio decreſcit; igitur dum Luna à puncto 255.ad
                <lb/>
              punctum 165. progreditur, creſcit æſtus ad prædictam oram, & in fluminis
                <lb/>
              alveum intrat. </s>
              <s id="s.001465">Denique peracto circulo Luna redit ad grad.75. & tunc eſt
                <lb/>
              maxima preſſio in dicto tractu 345. Vides quàm facilè cuncta hæc ex præ­
                <lb/>
              miſſis deducta præfato tractui applicentur. </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.001466">
                <emph type="italics"/>
              Auguſt.
                <emph.end type="italics"/>
              </s>
              <s id="s.001467"> Duo mihi occurrunt difficilia; primùm eſt, ſita Luna in gradu
                <lb/>
              longit. 345. circulum maximæ preſſionis Meridianum illum eſſe, qui
                <lb/>
              Æquatorem ſecat in grad. 255. ac proinde per medium quaſi mare paci­
                <lb/>
              ficum ducitur; licèt autem hujus maris preſſio aliquem effectum habere
                <lb/>
              poſſit, non tamen vllam vim derivare poteſt in oram maritimam, </s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>