Biancani, Giuseppe
,
Aristotelis loca mathematica
,
1615
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
List of thumbnails
<
1 - 10
11 - 20
21 - 30
31 - 40
41 - 50
51 - 60
61 - 70
71 - 80
81 - 90
91 - 100
101 - 110
111 - 120
121 - 130
131 - 140
141 - 150
151 - 160
161 - 170
171 - 180
181 - 190
191 - 200
201 - 210
211 - 220
221 - 230
231 - 240
241 - 250
251 - 260
261 - 270
271 - 280
281 - 290
291 - 300
301 - 310
311 - 320
321 - 330
331 - 340
341 - 350
351 - 355
>
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
<
1 - 10
11 - 20
21 - 30
31 - 40
41 - 50
51 - 60
61 - 70
71 - 80
81 - 90
91 - 100
101 - 110
111 - 120
121 - 130
131 - 140
141 - 150
151 - 160
161 - 170
171 - 180
181 - 190
191 - 200
201 - 210
211 - 220
221 - 230
231 - 240
241 - 250
251 - 260
261 - 270
271 - 280
281 - 290
291 - 300
301 - 310
311 - 320
321 - 330
331 - 340
341 - 350
351 - 355
>
page
|<
<
of 355
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.002237
">
<
pb
pagenum
="
132
"
xlink:href
="
009/01/132.jpg
"/>
intra circulum per ſecundam præallegatam caderet, quod eſt abſurdum,
<
lb
/>
quia contra hypotheſim, cum ſupponamus illam ſolùm tangere, non autem
<
lb
/>
ſecare circulum. </
s
>
<
s
id
="
s.002238
">Ex hac Euclidis doctrina Theodoſius primo ſphæricorum,
<
lb
/>
propoſitione 3. probat planum, ſiue ſuperficiem planam tangere ſphæram
<
lb
/>
in vnico puncto, vt hoc loco innuit Philoſophus. </
s
>
<
s
id
="
s.002239
">probat autem hac ferè ra
<
lb
/>
<
figure
id
="
id.009.01.132.1.jpg
"
place
="
text
"
xlink:href
="
009/01/132/1.jpg
"
number
="
69
"/>
<
lb
/>
tione. </
s
>
<
s
id
="
s.002240
">ſit ſphæra A B C, quæ tangat quodpiam planum
<
lb
/>
in duobus punctis A, B, ſi fieri poteſt. </
s
>
<
s
id
="
s.002241
">per quæ duo pun
<
lb
/>
cta intelligatur ducta recta linea A B, intelligatur
<
expan
abbr
="
etiã
">etiam</
expan
>
<
lb
/>
circulus A B C, qui ſecet ſphæram per centrum C. &
<
lb
/>
per puncta A, B, ergo ex demonſtratis ab Euclide li
<
lb
/>
nea A B, quæ coniungit puncta A B, cadet intra prædi
<
lb
/>
ctum circulum; ſed linea hæc eſt in plano tangente ex
<
lb
/>
ſuppoſitione, circulus verò in ſphæra; ergò cum linea
<
lb
/>
cadat intra circulum, cadet etiam neceſſariò planum
<
lb
/>
in quo eſt linea, & cum linea cadat intra circulum, cadet etiam neceſſariò
<
lb
/>
intra ſphæram;
<
expan
abbr
="
idemq́
">idemque</
expan
>
; faciet planum, quod eam neceſſariò ſequatur, ergò
<
lb
/>
planum ſecat ſphæram, non autem tangit, quod eſt abſurdum, quia contra
<
lb
/>
hypotheſim, ſupponunt autem Mathematici, entia hæc mathematica eſſe
<
lb
/>
perfecta, qualia in ſublunaribus fortè non reperiuntur; ænea enim ſphæra
<
lb
/>
nulla erit perfectè rotunda, vel planum aliquod perfectè complanatum, vt
<
lb
/>
ipſi ſupponunt, eò quod materiæ imperfectio, ac ruditas id nequaquam pa
<
lb
/>
tiatur. </
s
>
<
s
id
="
s.002242
">quare cum huiuſmodi entia non reperiantur abſtracta ab impura hac
<
lb
/>
materia, nullum erit inquit Ariſt. abſtractum planum, quod poſſit mathe
<
lb
/>
maticè,
<
expan
abbr
="
atq;
">atque</
expan
>
adeò in vnico puncto mathematico ſphæram tangere. </
s
>
<
s
id
="
s.002243
">
<
expan
abbr
="
hucuſq;
">hucuſque</
expan
>
<
lb
/>
neceſſaria ſunt mathematica ad huius loci
<
expan
abbr
="
intelligentiã
">intelligentiam</
expan
>
. </
s
>
<
s
id
="
s.002244
">ex quibus ea etiam,
<
lb
/>
quæ ad phyſicum ſpectant manifeſta fiunt, nimirum ſicut entia mathemati
<
lb
/>
ca à materia non exiſtunt ſeparata, quia ſic nullam haberent operationem;
<
lb
/>
ita etiam anima, ſi nullam habet propriam operationem non exiſtet à cor
<
lb
/>
pore ſeparata.</
s
>
</
p
>
</
chap
>
<
chap
>
<
p
type
="
head
">
<
s
id
="
s.002245
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Ex Secundo de Anima.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.002246
">
<
arrow.to.target
n
="
marg176
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
id
="
s.002247
">
<
margin.target
id
="
marg176
"/>
185</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.002248
">Tex. 12.
<
emph
type
="
italics
"/>
(Non enim ſolum ipſum, quod ſit, oportet definitiuam rationem
<
lb
/>
oſtendere, ſicut plures definitionum dicunt, ſed & cauſam ineſſe, & ap
<
lb
/>
parere. </
s
>
<
s
id
="
s.002249
">nunc autem, vt concluſiones rationes definitionum ſunt, vt quid
<
lb
/>
tetragoniſmus? </
s
>
<
s
id
="
s.002250
">æquale altera parte longiori rectangulum æquilaterum
<
lb
/>
eſſe, talis autem definitio ratio concluſionis. </
s
>
<
s
id
="
s.002251
">dicens autem, quod tetragoniſmus eſt
<
lb
/>
medij inuentio rei cauſam dicit)
<
emph.end
type
="
italics
"/>
aggreſſurus Ariſt. animæ definitionem præ
<
lb
/>
mittit duplicem eſſe definitionem, alteram ſcilicet, quæ explicat ſolum rei
<
lb
/>
eſſentiam, quam dicunt formalem definitionem; alteram verò, quæ præte
<
lb
/>
rea explicat etiam rei cauſam, quam dicunt cauſalem definitionem: vtram
<
lb
/>
que autem exemplo Geometrico explicat.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.002252
">In cap. igitur de relatione plura ſcripſi de tetragoniſmo, ſeu quadratio
<
lb
/>
ne circuli, quæ huc ſpectant. </
s
>
<
s
id
="
s.002253
">propterea nunc tantum propria huius loci
<
expan
abbr
="
de-clarãda
">de
<
lb
/>
claranda</
expan
>
reſtant. </
s
>
<
s
id
="
s.002254
">loquitur igitur hic Philoſophus non de quadratione circuli,</
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>