Vitruvius, Marci Vitruvii Pollionis De architectura libri decem : ope codicis Guelferbytani, editionis principis, ceterorumque subsidiorum recensuit, et glossario in quo vocabula artis propria Germ. Ital. Gall. et Angl. explicantur, 1800

Table of contents

< >
[41.] CAPUT III. De ratione Dorica.
[42.] CAPUT IV. De interiore cellarum et pronai diſtributione.
[43.] CAPUT V. De aedibus conſtituendis ſecundum regiones.
[44.] CAPUT VI. De oſtiorum ſacrarum aedium rationibus.
[45.] CAPUT VII. De ratione Tuſcanica; de aedibus rotundis, aliisque generibus aedium ſacrarum.
[46.] CAPUT VIII. De aris deorum ordinandis.
[47.] M. VITRUVII POLLIONIS DE ARCHITECTURA LIBER QUINTUS. PRAEFATIO.
[48.] CAPUT I. De foro, baſilicisque.
[49.] CAPUT II. De aerario, carcere et curia.
[50.] CAPUT III. De theatro ejusque ſalubri conſtitutione.
[51.] CAPUT IV. De harmonia.
[52.] CAPUT V. De theatri vaſis.
[53.] CAPUT VI. De conformatione theatri facienda.
[54.] CAPUT VII. De porticu et reliquis partibus theatri.
[55.] CAPUT VIII. De tribus ſcenarum generibus, et theatris Graecorum.
[56.] CAPUT IX. De porticibus poſt ſcenam et ambulationibus.
[57.] CAPUT X. De balnearum diſpoſitionibus et partibus.
[58.] CAPUT XI. De palaeſtrarum aediſicatione.
[59.] CAPUT XII. De portubus et ſtructuris in aqua faciendis.
[60.] M. VITRUVII POLLIONIS DE ARCHITECTURA LIBER SEXTUS. PRAEFATIO.
[61.] CAPUT I. De aediſiciis disponendis ſecundum locorum proprietates.
[62.] CAPUT II. De aedificiorum priυatorum proportionibus et menſuris ſecundum naturam locorum.
[63.] CAPUT III. De caυis aedium ſiυe atriis, de alis, tablina et periſtylio.
[64.] (IV.)
[65.] CAPUT V. De tricliniis, oecis, exedris, pinacothecis et eorum dimenſionibus.
[66.] CAPUT VI. De oecis more Graeco.
[67.] CAPUT VII. Ad quas coeli regiones, quaeque aediſiciorum genera ſpectare debeant, ut uſui et ſalubritati ſint idonea.
[68.] CAPUT VIII. De aediſiciorum propriis locis, et generibus ad quascunque perſonarum qualitates convenientibus
[69.] CAPUT IX. De ruſticorum aediſiciorum rationibus.
[70.] CAPUT X. De Graecorum aedificiorum eorumque partium diſpoſitione.
< >
page |< < (107) of 376 > >|
133107LIBER V. CAPUT IV. diezeugmenon, tritehyperbolaeon, paranetehyperbolaeon. Ei autem
qui
moventur, recipiunt virtutes alias.
Intervalla enim et diſtantias
habent
creſcentes.
Itaque parhypate quae in harmonia diſtat ab hy-
pate
dieſi , in chromate mutata habet hemitonium, in diatonao vero tonum .
Qui lichanos in harmonia dicitur ab hypate diſtat hemitonium, in chroma translatus progreditur duo hemitonia, in dia-
tono
diſtat ab hypate tria hemitonia.
Ita decem ſonitus propter
translationes
in generibus efficiunt triplicem modulationum varieta-
tem
.
Tetrachorda autem ſunt quinque: Primum graviſſimum quod
graece
dicitur {οῦ}πατον:
ſecundum medianum quod appellatur μέσον: Ter-
tium
conjunctum, quod συνημμένον dicitur:
Quartum disjunctum, quod
διεζευγμένον
nominatur:
Quintum quod eſt acutiſſimum graece ύπερβόλαιον
dicitur
.
Concentus quos natura hominis modulari poteſt, graeceque συμ-
φω\’ναι
dicuntur, ſunt ſex, diateſſaron, diapente, diapaſon, diapaſon cum diateſſaron, diapaſon cum diapente, disdiapaſon.
Ideoque et a numero
nomina
receperunt, quod cum vox conſtiterit in una ſonorum finitione,
ab
eaque ſe ſlectens mutaverit et pervenerit in quartam terminationem,
appellatur
diateſſaron, in quintam diapente, in octavam diapaſon, in oc-
tavam
et dimidiam diapaſon et diateſſaron, in nonam et dimidiam diapa-
ſon
et diapente, in quintamdecimam disdiapaſon.
Non enim inter duo in-
tervalla
cum chordarum ſonitus aut vocis cantus factus fuerit, nec in ter-
tia
aut ſexta aut ſeptima poſſunt conſonantiae fieri.
Sed (ut ſupra ſcrip-
tum
eſt) diateſſaron et diapente, et ex ordine ad disdiapaſon convenien-
1234

Text layer

  • Dictionary

Text normalization

  • Original
  • Regularized
  • Normalized

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index