Biancani, Giuseppe
,
Aristotelis loca mathematica
,
1615
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
page
|<
<
of 355
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.002267
">
<
pb
pagenum
="
134
"
xlink:href
="
009/01/134.jpg
"/>
ex velocitate motus aerem impellentis. </
s
>
<
s
id
="
s.002268
">hic verò diſtinguere acutum à ve
<
lb
/>
loci, tanquam effectum à cauſa.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.002269
">
<
arrow.to.target
n
="
marg178
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
id
="
s.002270
">
<
margin.target
id
="
marg178
"/>
187</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.002271
">Tex. 159.
<
emph
type
="
italics
"/>
(Apparent autem, & falſa, de quibus ſimul exiſtimationem veram
<
lb
/>
habet, vt apparet ſol vnius pedis, perſuaſum autem eſt, eum maiorem eſſe habitata)
<
emph.end
type
="
italics
"/>
<
lb
/>
habitata, ideſt terra habitata. </
s
>
<
s
id
="
s.002272
">Vide, quæ cap. 3. ſummæ 1. primi Meteor.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
id
="
s.002273
">Item capite 5. ſummæ 2. de Solis magnitudine ſcripſi, ea enim huic loco
<
lb
/>
abundè ſatisfaciunt.</
s
>
</
p
>
</
chap
>
<
chap
>
<
p
type
="
head
">
<
s
id
="
s.002274
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Ex Tertio de Anima.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.002275
">
<
arrow.to.target
n
="
marg179
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
id
="
s.002276
">
<
margin.target
id
="
marg179
"/>
188</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.002277
">Tex. 21.
<
emph
type
="
italics
"/>
(Vt incommenſurabile, & diameter)
<
emph.end
type
="
italics
"/>
vide, quæ de incom
<
lb
/>
menſuratione diametri, & coſtæ ſcripta ſunt lib. 1. Priorum, cap.
<
lb
/>
23. vnde ſatis huic loco fieri poteſt.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.002278
">
<
arrow.to.target
n
="
marg180
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
id
="
s.002279
">
<
margin.target
id
="
marg180
"/>
189</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.002280
">Tex 25.
<
emph
type
="
italics
"/>
(Punctum autem, & omnis diuiſio, & ſic indiuiſibile mon
<
lb
/>
ſtratur ſicut priuatio)
<
emph.end
type
="
italics
"/>
punctum enim cum ſit terminus lineæ, eſt negatio vl
<
lb
/>
terioris lineæ
<
emph
type
="
italics
"/>
(Et omnis diuiſio)
<
emph.end
type
="
italics
"/>
innuit his verbis præter punctum, lineam
<
lb
/>
etiam, & ſuperficiem, nam quemadmodum punctus oritur ex diuiſione li
<
lb
/>
neæ, ita linea ex diuiſione ſuperficiei, & ſuperficies ex diuiſione corporis.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
id
="
s.002281
">& quamuis punctum, linea, ſuperficies, ſint indiuiſibilia, monſtrantur ta
<
lb
/>
men quatenus ſunt priuationes, ſeu negationes, illud vlterioris lineæ, iſta
<
lb
/>
vlterioris ſuperficiei, hæc tandem vlterioris corporis.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.002282
">
<
arrow.to.target
n
="
marg181
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
id
="
s.002283
">
<
margin.target
id
="
marg181
"/>
190</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.002284
">Tex. 32.
<
emph
type
="
italics
"/>
(Sit igitur vt A, quidem album, ad B, quod nigrum; ſic C, ad D; qua
<
lb
/>
re & permutatim)
<
emph.end
type
="
italics
"/>
ideſt, quare & permutando (vt aiunt Geometræ) erit vt
<
lb
/>
A, ad C, ita B, ad D, hunc argumentandi modum à permutata proportio
<
lb
/>
ne explicaui in primo Poſter. cap. 5. tex. 13. dicitur etiam alterna ratio;
<
lb
/>
& definitur ab Euclide definitione 12, 5.</
s
>
</
p
>
</
chap
>
<
chap
>
<
p
type
="
head
">
<
s
id
="
s.002285
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Ex Libro de Senſu.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.002286
">
<
arrow.to.target
n
="
marg182
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
id
="
s.002287
">
<
margin.target
id
="
marg182
"/>
191</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.002288
">Cap, 6.
<
emph
type
="
italics
"/>
(Et qui in Dieſi ſonus latet, quamuis continuum exiſtentem audit
<
lb
/>
omnem cantum, diſtantia enim eius ad extremos ſonos latet)
<
emph.end
type
="
italics
"/>
quid ſit
<
lb
/>
Dieſis apud Muſicos explicatum eſt primo Poſter. tex. 38. cum
<
lb
/>
autem Dieſis ſit minima diſtantia, ſeu vt loquuntur Muſici, mini
<
lb
/>
mum
<
expan
abbr
="
interuallũ
">interuallum</
expan
>
inter duas voces, hinc fit vt hæc minima diſtantia inter ex
<
lb
/>
tremos ſonos non exaudiatur, quemadmodum nec minima particula alicu
<
lb
/>
ius magni corporis à longè viſi
<
expan
abbr
="
nõ
">non</
expan
>
percipitur, ſed latet inter extrema illius.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.002289
">
<
arrow.to.target
n
="
marg183
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
id
="
s.002290
">
<
margin.target
id
="
marg183
"/>
192</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.002291
">Cap. 8.
<
emph
type
="
italics
"/>
(
<
expan
abbr
="
Vnumquodq;
">Vnumquodque</
expan
>
magis eſt ſentire ſimplex exiſtens, quàm mixtum, velut
<
lb
/>
vinum non temperatum, quàm temperatum; & mel, & colorem, & neten ſolam.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
id
="
s.002292
">quàm in diapaſon, quia obſcurant ſe inuicem)
<
emph.end
type
="
italics
"/>
nete apud veteres muſicos erat
<
lb
/>
in muſicis inſtrumentis omnium chordarum acutiſſima, cuiuſmodi apud
<
lb
/>
nos eſt, quam vulgò canto appellant. </
s
>
<
s
id
="
s.002293
">Hypate verò erat chorda omnium
<
lb
/>
grauiſſima, qualis eſt ea, quam modo Baſſo vocant. </
s
>
<
s
id
="
s.002294
">hæ duæ ſimul pulſatæ
<
lb
/>
edebant conſonantiam, quæ Diapaſon dicitur, & vulgò octaua. </
s
>
<
s
id
="
s.002295
">ex quibus
<
lb
/>
ſenſus verberum Ariſt. manifeſtus eſt.</
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>