18 primis acquiritur ſpatium YS æquale GH; quod debet diuidi in ſpa
tiola 36, quæ reſpondent 8. temporibus, ſeu terminis huius progreſſio
nis, quibus æqualia ſunt 144. in GL, cuius YS eſt 1/4, ſed ſi in 8. primis
acquiruntur 36. in 8. vltimis acquirentur 100. igitur S 6. eſt 100. igitur
Y6. eſt 136. igitur eſt ad GL vt 136. ad 144.ſeu 17.ad 18.igitur Y6.eſt
ſpatium totale minus vero (1/18).
tiola 36, quæ reſpondent 8. temporibus, ſeu terminis huius progreſſio
nis, quibus æqualia ſunt 144. in GL, cuius YS eſt 1/4, ſed ſi in 8. primis
acquiruntur 36. in 8. vltimis acquirentur 100. igitur S 6. eſt 100. igitur
Y6. eſt 136. igitur eſt ad GL vt 136. ad 144.ſeu 17.ad 18.igitur Y6.eſt
ſpatium totale minus vero (1/18).
Deinde diuidatur adhuc tempus AF in partes 32. æquales, 16. pri
mis acquiritur ZR æquale GH, quod debet diuidi in ſpatiola 136.quæ
reſpondent 16. temporibus quibus æqualia ſunt 544. in tota GL, cuius
ZR eſt 1/4 ſed ſi in 16. primis temporibus acquiruntur 136. in vltimis
16. acquiruntur 392. igitur R 7. eſt 392. & ZR 136. igitur Z 7.528.
igitur Z 7. eſt ad GL, vt 528. ad 544. ſeu vt 33. ad 34. igitur Z 7 eſt
ſpatium minus verò (1/34)
mis acquiritur ZR æquale GH, quod debet diuidi in ſpatiola 136.quæ
reſpondent 16. temporibus quibus æqualia ſunt 544. in tota GL, cuius
ZR eſt 1/4 ſed ſi in 16. primis temporibus acquiruntur 136. in vltimis
16. acquiruntur 392. igitur R 7. eſt 392. & ZR 136. igitur Z 7.528.
igitur Z 7. eſt ad GL, vt 528. ad 544. ſeu vt 33. ad 34. igitur Z 7 eſt
ſpatium minus verò (1/34)
Denique ſi diuidatur tempus AF in partes 64.ſpatium acquiſitum erit
minus vero, aſſumpto ſcilicet tota HL (1/66), ſi diuidatur in 128. partes, erit
minus (1/130) ſi diuidatur in 256. partes, erit minus (1/258) ſed temporis par
tes 2.AE. EF minimè ſenſibilium diuidi poſſunt in infinita ferè inſtan
tia; ſint tantùm ex.g. 1000000. igitur ſpatium tunc acquiſitum erit mi
nus ſuppoſito vero HL (1/1000002), quæ ſi deſit tantùm ſpatio KL vt ſit 1/4
totius GL, quis hoc diſcernat? igitur etiam ſuppoſita progreſſione arith
metica, quæ fiat in finitis inſtantibus; ſi obſeruetur acuratiſſimè ſpatium,
quod percurritur in vna parte temporis ſenſibili v. g. ſpatium GH in
parte temporis AE; ſpatium, quod acquiretur in tempore ſecundo æqua
li tàm propè accedet ad ſpatium HL, id eſt ad triplum prioris GH, vt
nullus mortalium diſcernere poſſit; igitur cum hoc experimento tàm
poteſt ſtare noſtra hypotheſis, quàm alia Galilei, igitur neutra ex eo tan
tùm euinci poteſt.
minus vero, aſſumpto ſcilicet tota HL (1/66), ſi diuidatur in 128. partes, erit
minus (1/130) ſi diuidatur in 256. partes, erit minus (1/258) ſed temporis par
tes 2.AE. EF minimè ſenſibilium diuidi poſſunt in infinita ferè inſtan
tia; ſint tantùm ex.g. 1000000. igitur ſpatium tunc acquiſitum erit mi
nus ſuppoſito vero HL (1/1000002), quæ ſi deſit tantùm ſpatio KL vt ſit 1/4
totius GL, quis hoc diſcernat? igitur etiam ſuppoſita progreſſione arith
metica, quæ fiat in finitis inſtantibus; ſi obſeruetur acuratiſſimè ſpatium,
quod percurritur in vna parte temporis ſenſibili v. g. ſpatium GH in
parte temporis AE; ſpatium, quod acquiretur in tempore ſecundo æqua
li tàm propè accedet ad ſpatium HL, id eſt ad triplum prioris GH, vt
nullus mortalium diſcernere poſſit; igitur cum hoc experimento tàm
poteſt ſtare noſtra hypotheſis, quàm alia Galilei, igitur neutra ex eo tan
tùm euinci poteſt.
Hinc obiter obſerua progreſſionem differentiarum;
quippe ſi ſint
tantùm 2. partes temporis, differentia eſt 1/4; ſi 4.1/6 ſi 8. (1/10); ſi 16.(1/18); ſi 32.
(1/34); ſi 64.(1/66) nam primò denominator fractionis ſuperat tantùm binario
numerum partium temporis; ſecundò differentiæ denominatorum ſunt
in progreſſione geometrica dupla numerorum 2. 4. 8. 16. 32. 64.
128. &c.
tantùm 2. partes temporis, differentia eſt 1/4; ſi 4.1/6 ſi 8. (1/10); ſi 16.(1/18); ſi 32.
(1/34); ſi 64.(1/66) nam primò denominator fractionis ſuperat tantùm binario
numerum partium temporis; ſecundò differentiæ denominatorum ſunt
in progreſſione geometrica dupla numerorum 2. 4. 8. 16. 32. 64.
128. &c.
Eodem modo ſoluendum eſt ſecundum experimentum rotati globi in
plano decliui; præſertim cum globus ab incurſu aſperiorum partium
tùm globi, tùm plani ſaltuatim deſcendat; quod dubium eſſe non poteſt,
& quò decliuius erit, faciliùs reſiliet a plano, vt patet; ſed de motu in
planis inclinatis fusè agemus infrà libro integro.
plano decliui; præſertim cum globus ab incurſu aſperiorum partium
tùm globi, tùm plani ſaltuatim deſcendat; quod dubium eſſe non poteſt,
& quò decliuius erit, faciliùs reſiliet a plano, vt patet; ſed de motu in
planis inclinatis fusè agemus infrà libro integro.
Quod ſpectat ad tertium experimentum;
multa in eo ſupponuntur
vel falſa, vel ſaltem dubia: vel ea quæ cum noſtra hypotheſi optimè con
ueniant. Primum eſt, quando dicuntur omnes vibrationes eiuſdem fune
penduli, ſiue maiores, ſiue minores eſſe æquediuturnæ, quod manifeſtis
experimentis repugnat; quippe vibratio maior plùs temporis; minor ve
rò minùs in ſuo deſcenſu ponit; dimittantur enim duo funependula æ
qualia; alterum quidem ex altitudine 90.graduum, alterum ex altitudine
vel falſa, vel ſaltem dubia: vel ea quæ cum noſtra hypotheſi optimè con
ueniant. Primum eſt, quando dicuntur omnes vibrationes eiuſdem fune
penduli, ſiue maiores, ſiue minores eſſe æquediuturnæ, quod manifeſtis
experimentis repugnat; quippe vibratio maior plùs temporis; minor ve
rò minùs in ſuo deſcenſu ponit; dimittantur enim duo funependula æ
qualia; alterum quidem ex altitudine 90.graduum, alterum ex altitudine