1Ἐπειδιὰν τῶν μὲν
ἄλλων οἱ μὲν τοὺς ιστοὺς ῤῥιχῶνται, οἱ δὲ
τῶν καταστρωμάτων τρέχωσι. Quod Tullius dixit, Per fo
ros curſent Græcus protulit, τὰ τῶν καταστρωμάτων,
quod haud ſcio an uerum ſit. Tullius enim eo loco
non de longa, ſed de oneraria potius loqui uidetur.
Aulus Gellius lib. XVI. Noctium Attic. cap. XIX. qui
utriuſ〈que〉 uocabuli uim ignorare non potuit, dum
refert Arionis fidicinis fabulam, ex Herodoto forum
reddidit, pro ἑδιωλίοισι dictis ab Herodoto : ut eo au
torc ἑδιώλια fori dici debeant. Nec fortaſſe ingratum
erit Lectori, utriuſ〈que〉 uerba hîc conſyderanda propo
nere: Græca priora, quoniam antiquiora. Verba
igitur Herodoti ſic habent: Τοῦτον τὸν ἀρίονα λέγουσι τὸν
πολλὸν τοῦ χπόνου διατρίβοντα παρὰ περιάνδρῳ, ἐπιθυμῆσαι πλῶ
σαι ἐς ιταλίημ τε καὶ σικελίημ. ἐργασάμενον δὲ χπήματα μεγάλα,
θελῆσαι ὀπίσω ἐς κόρινθον ἀπικέσθαι, ὁρμασθαι μὲν νῦν ἐκ ταραν
τος. πιστεύοντα δὲ οὐδαμοῖσι μᾶλλον ἢ κορινθίοισι, μισθώσασθαι
πλοῖον ἀνδρῶν κορινθίων. τοὺς δὲ ἐν τῷ πελάγει ἐπιβουλεύειν τὸν
ἀρίονα ἐκβαλλόντας, ἔχειν τὰ χπήματα. τὸν δὲ συνέντα τοῦτο λίσσθας,
χπήματα μὲν προίεντά σφι, ψυχὴν δέ παράτεόμενον. οὔκων δὴ
πείθειν αὐτὸν τούτοισι, ἀλλὰ κελεύειν τοὺς πὸρθμίας ἢ αὐτὸν δια
χπασθαί μιν, ὡς ἂν ταφῆς ἐν γῇ τύχῃ, ἢ έκπηδᾶν ἐς τὴν θάλασσαν
τὴν ταχίστηρ. ἀπειληθέντα δὲ τὸν ἀρίονα ἐς ἀπορίαν, παράτήσουθας,
ἐπει δή σφι οὕτω δοκέοι περιδιεῖν αὐτον, ἐν τῇ σκουῇ πάση στάντα
ἔν τοισι ἐδωλίοισι ἀεῖσαι. ἀείς δὲ ὑπεδέκετο ἑων τὸν κατεργά
ζαθαι, καὶ τοῖσι ἐσελθεῖν ἡδονὴν εἰ μέλλοιεν ἀκούσεσθαι τοῦ ἀρίστη
ἀνθρώπων ἀοιδοῦ ἀναχωρῆσαι ἐκ τῆς πρόμνης ἐς μέσην νέα, τόν
δὲ ἐν δύντατε πᾶσαν τὴν σκευὴν, καὶ λαβόντα τὴν κιθάρην στάντα
ἐν τοῖσι ιδωλίοισι, διιεξελθεῖν νόμον μ ὄρθιον. τελευτῶντος δὲ τοῦ
τῶν καταστρωμάτων τρέχωσι. Quod Tullius dixit, Per fo
ros curſent Græcus protulit, τὰ τῶν καταστρωμάτων,
quod haud ſcio an uerum ſit. Tullius enim eo loco
non de longa, ſed de oneraria potius loqui uidetur.
Aulus Gellius lib. XVI. Noctium Attic. cap. XIX. qui
utriuſ〈que〉 uocabuli uim ignorare non potuit, dum
refert Arionis fidicinis fabulam, ex Herodoto forum
reddidit, pro ἑδιωλίοισι dictis ab Herodoto : ut eo au
torc ἑδιώλια fori dici debeant. Nec fortaſſe ingratum
erit Lectori, utriuſ〈que〉 uerba hîc conſyderanda propo
nere: Græca priora, quoniam antiquiora. Verba
igitur Herodoti ſic habent: Τοῦτον τὸν ἀρίονα λέγουσι τὸν
πολλὸν τοῦ χπόνου διατρίβοντα παρὰ περιάνδρῳ, ἐπιθυμῆσαι πλῶ
σαι ἐς ιταλίημ τε καὶ σικελίημ. ἐργασάμενον δὲ χπήματα μεγάλα,
θελῆσαι ὀπίσω ἐς κόρινθον ἀπικέσθαι, ὁρμασθαι μὲν νῦν ἐκ ταραν
τος. πιστεύοντα δὲ οὐδαμοῖσι μᾶλλον ἢ κορινθίοισι, μισθώσασθαι
πλοῖον ἀνδρῶν κορινθίων. τοὺς δὲ ἐν τῷ πελάγει ἐπιβουλεύειν τὸν
ἀρίονα ἐκβαλλόντας, ἔχειν τὰ χπήματα. τὸν δὲ συνέντα τοῦτο λίσσθας,
χπήματα μὲν προίεντά σφι, ψυχὴν δέ παράτεόμενον. οὔκων δὴ
πείθειν αὐτὸν τούτοισι, ἀλλὰ κελεύειν τοὺς πὸρθμίας ἢ αὐτὸν δια
χπασθαί μιν, ὡς ἂν ταφῆς ἐν γῇ τύχῃ, ἢ έκπηδᾶν ἐς τὴν θάλασσαν
τὴν ταχίστηρ. ἀπειληθέντα δὲ τὸν ἀρίονα ἐς ἀπορίαν, παράτήσουθας,
ἐπει δή σφι οὕτω δοκέοι περιδιεῖν αὐτον, ἐν τῇ σκουῇ πάση στάντα
ἔν τοισι ἐδωλίοισι ἀεῖσαι. ἀείς δὲ ὑπεδέκετο ἑων τὸν κατεργά
ζαθαι, καὶ τοῖσι ἐσελθεῖν ἡδονὴν εἰ μέλλοιεν ἀκούσεσθαι τοῦ ἀρίστη
ἀνθρώπων ἀοιδοῦ ἀναχωρῆσαι ἐκ τῆς πρόμνης ἐς μέσην νέα, τόν
δὲ ἐν δύντατε πᾶσαν τὴν σκευὴν, καὶ λαβόντα τὴν κιθάρην στάντα
ἐν τοῖσι ιδωλίοισι, διιεξελθεῖν νόμον μ ὄρθιον. τελευτῶντος δὲ τοῦ