Fabri, Honoré, Dialogi physici in quibus de motu terrae disputatur, 1665

List of thumbnails

< >
131
131
132
132
133
133
134
134
135
135
136
136
137
137
138
138
139
139
140
140
< >
page |< < of 248 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap>
            <p type="main">
              <s id="s.001479">
                <pb pagenum="130" xlink:href="025/01/134.jpg"/>
              globo vides, inter Gibbum Africæ, extremumque Braſiliæ promontorium
                <lb/>
              coërceri, vnde intumeſcat aſſurgatque cum impetu, neceſſe eſt, adver­
                <lb/>
              sùs oppoſitam ſibi, quaſi aggerem, Guineæ oram. </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.001480">
                <emph type="italics"/>
              Auguſtin.
                <emph.end type="italics"/>
              </s>
              <s id="s.001481"> Non eſt dubium, quin æſtus linea ad tem hanc multùm, ne
                <lb/>
              dicam totum conferat; nondum tamen ſatis capio, vnde & quomodò
                <lb/>
              hæc linea ſtatuatur potiùs quàm alia; hac enim ſemel ſuppoſita, inde
                <lb/>
              facilè deducam, vtrùm magnus, an parvus æſtus ſit, in data quali­
                <lb/>
              bet ora. </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.001482">
                <emph type="italics"/>
              Antim.
                <emph.end type="italics"/>
              </s>
              <s id="s.001483"> Rem acu tetigiſti; hæc enim linea æſtus, ſeu curſus
                <expan abbr="aquarũm">aquarum</expan>
              ,
                <lb/>
              quem ſi paulò vehementior ſit & contractior, Eurippum vocant, ab ea­
                <lb/>
              dem cauſa procedit, à qua æſtus ipſe, vel aquarum elevatio; ſcilicet ab in­
                <lb/>
              æquali aëris preſſione, & inæquali niſu; itaque ex pluribus capitibus hæc
                <lb/>
              linea æſtus determinari poteſt. </s>
              <s id="s.001484">Primò, in præmiſſa hypotheſi ſolus eſſet
                <lb/>
              aquarum motus ab ortu in occaſum, vt jam ſupra dictum eſt; nempe ille
                <lb/>
              idem preſſionis niſus ſemper duraret, & tantus eſſet aquarum tumor,
                <lb/>
              ſub vno Meridiano, quantus ſub alio, ſub eodem ſcilicet Parallelo; at
                <lb/>
              poſita tali ſuperficie terræ qualis modò eſt, in ſingulis ferè punctis ejuſ­
                <lb/>
              dem Paralleli, mutatur niſus; quia mutatur illius cauſa; diverſa eſt enim
                <lb/>
              arcuum vtilium ratio; hinc diverſa linea ſequitur; ſi enim æqualis ſit
                <lb/>
              niſus ab Auſtro; Aquilone & Ortu, & minor, aut nullus ab occaſu, in
                <lb/>
              occaſum linea motus ibit; ſi æqualis ab Auſtro, Occaſu & Ortu, & mi­
                <lb/>
              nor in Aquilone, ad Aquilonem ibit; atque ita de aliis; & cùm infinitæ
                <lb/>
              ſint combinationes niſuum, vt ſunt infinitæ diverſarum preſſionum,
                <lb/>
              etiam ſub eodem Parallelo, quia infinitæ-mutationes ſuperficierum
                <lb/>
              ex arcubus vtilibus conſtantium, tum in magnitudine, tum in ſitu,
                <lb/>
              inde ſequitur infinitas eſſe poſſe, ac reverà eſſe lineas æſtus, quæ ex
                <lb/>
              diverſo niſu naſcuntur: Primum igitur caput, ex quo talis linea ſtatui­
                <lb/>
              tur, eſt talis ratio niſus, ſeu preſſionis. </s>
              <s id="s.001485">Secundò à quibuſdam locorum
                <lb/>
              anguſtiis petitur, ſeu maris ſeu freti, quod ſecundùm talem vel talem
                <lb/>
              lineam excurrit; cùm enim aqua preſſionis vi extrudatur, & continen­
                <lb/>
              tis vtrimque aggeres aquam contineant, quid mirum, ſi per freta
                <lb/>
              currat, atque adeò ab alveo freti linea æſtus determinetur. </s>
              <s id="s.001486">Tertiò, Si
                <lb/>
              vtrimque vis preſſionis in vtrumque freti oſtium aquam intrudat, in­
                <lb/>
              tra fretum æſtus concurrent. </s>
              <s id="s.001487">Quartò, quando æſtus valdè obliquè in­
                <lb/>
              cidit in aliquam oram, non reflectitur, ſed ipſam oram præterlabitur;
                <lb/>
              immò ſi ipſa hora ad modum ſinus cavi eſt, æſtus ſemiorbe peracto, ver­
                <lb/>
              sùs eam partem, vnde venerat, declinat; hinc mutatio lineæ: ad hoc ca­
                <lb/>
              put revoca reflexionem. </s>
              <s id="s.001488">Quintò, Æſtus alterius maris ex anguſtis fauci­
                <lb/>
              bus erumpens, & in alium incidens, lineam mutat; nempe ex vtroque qui­
                <lb/>
              dam motus mixtus reſultat, ac proinde nova linea. </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.001489">
                <emph type="italics"/>
              Auguſtin.
                <emph.end type="italics"/>
              </s>
              <s id="s.001490"> Cuncta hæc in rem hanc optimè quadrant: quare nihil aliud
                <lb/>
              reſtat, niſi vt fidelis & accurata Marini æſtus hiſtoria deſcribatur, vt ſcia­
                <lb/>
              mus quænam ſit linea æſtus in qualibet ora; Tu verò me tibi ſummopere
                <lb/>
              obſtringeres, ſi aliquot exempla breviter afferres, quibus ea, quæ dixiſti,
                <lb/>
              meliùs conſtarent. </s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>