Lucretius, De rerum natura: Libri Sex (Vol. I, Text), 1893

Page concordance

< >
Scan Original
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
< >
page |< < of 258 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap n="4">
            <p type="main">
              <s id="s.000927">
                <pb xlink:href="082/01/134.jpg" pagenum="172"/>
              Sed quasi adumbratim paulum simulata videntur. </s>
              <s id="s.000928">
                <lb/>
              umbra videtur item nobis in sole moveri
                <lb/>
              et vestigia nostra sequi gestumque imitari;
                <lb/>
              aera si credis privatum lumine posse
                <lb/>
              indugredi, motus hominum gestumque sequentem;
                <lb/>
              nam nil esse potest aliut nisi lumine cassus
                <lb/>
              aer id quod nos umbram perhibere suemus. </s>
              <s id="s.000929">
                <lb/>
              nimirum quia terra locis ex ordine certis
                <lb/>
              lumine privatur solis quacumque meantes
                <lb/>
              officimus, repletur item quod liquimus eius,
                <lb/>
              propterea fit uti videatur, quae fuit umbra
                <lb/>
              corporis, e regione eadem nos usque secuta. </s>
              <s id="s.000930">
                <lb/>
              semper enim nova se radiorum lumina fundunt
                <lb/>
              primaque dispereunt, quasi in ignem lana trahatur. </s>
              <s id="s.000931">
                <lb/>
              propterea facile et spoliatur lumine terra
                <lb/>
              et repletur item nigrasque sibi abluit umbras.
                <lb/>
              </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.000932">Nec tamen hic oculos falli concedimus hilum. </s>
              <s id="s.000933">
                <lb/>
              nam quocumque loco sit lux atque umbra tueri
                <lb/>
              illorum est; eadem vero sint lumina necne,
                <lb/>
              umbraque quae fuit hic eadem nunc transeat illuc,
                <lb/>
              an potius flat paulo quod diximus ante,
                <lb/>
              hoc animi demum ratio discernere debet,
                <lb/>
              nec possunt oculi naturam noscere rerum. </s>
              <s id="s.000934">
                <lb/>
              proinde animi vitium hoc oculis adfingere noli. </s>
              <s id="s.000935">
                <lb/>
              qua vehimur navi, fertur, cum stare videtur;
                <lb/>
              quae manet in statione, ea praeter creditur ire. </s>
              <s id="s.000936">
                <lb/>
              et fugere ad puppim colles campique videntur
                <lb/>
              quos agimus praeter navem velisque volamus. </s>
              <s id="s.000937">
                <lb/>
              sidera cessare aetheriis adfixa cavernis
                <lb/>
              cuncta videntur, et adsiduo sunt omnia motu,
                <lb/>
              quandoquidem longos obitus exorta revisunt,
                <lb/>
              cum permensa suo sunt caelum corpore claro. </s>
              <s id="s.000938">
                <lb/>
              solque pari ratione manere et luna videntur
                <lb/>
              in statione, ea quae ferri res indicat ipsa. </s>
              <s id="s.000939">
                <lb/>
              exstantisque procul medio de gurgite montis
                <lb/>
              classibus inter quos liber patet exitus ingens,
                <lb/>
              </s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>