Buonamici, Francesco
,
De motu libri X
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
Page concordance
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 270
271 - 300
301 - 330
331 - 360
361 - 390
391 - 420
421 - 450
451 - 480
481 - 510
511 - 540
541 - 570
571 - 600
601 - 630
631 - 660
661 - 690
691 - 720
721 - 750
751 - 780
781 - 810
811 - 840
841 - 870
871 - 900
901 - 930
931 - 960
961 - 990
991 - 1020
1021 - 1050
1051 - 1055
>
Scan
Original
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 270
271 - 300
301 - 330
331 - 360
361 - 390
391 - 420
421 - 450
451 - 480
481 - 510
511 - 540
541 - 570
571 - 600
601 - 630
631 - 660
661 - 690
691 - 720
721 - 750
751 - 780
781 - 810
811 - 840
841 - 870
871 - 900
901 - 930
931 - 960
961 - 990
991 - 1020
1021 - 1050
1051 - 1055
>
page
|<
<
of 1055
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>
<
pb
pagenum
="
114
"/>
ſtentes, & à cęteris iam ſegregatas in illo ineſſe poſuerit. </
s
>
<
s
>vtrunque mihi fit veriſimile; cur non
<
expan
abbr
="
etiã
">etiam</
expan
>
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg949
"/>
<
lb
/>
quia mouentem cauſſam non adiecerit? </
s
>
<
s
>ſi minus, nil eius opinio ab Anaxagora
<
emph
type
="
sup
"/>
a
<
emph.end
type
="
sup
"/>
opinione diſta
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg950
"/>
<
lb
/>
ret, quantum monſtrant ea quę diligentes expoſitores de illius dictis in medio ponunt. </
s
>
<
s
>
<
expan
abbr
="
idq́ue
">idque</
expan
>
me
<
lb
/>
perſuadet, vt ita credam quod ijs potiſsimum nominibus agitatur Anaxagoras,
<
emph
type
="
sup
"/>
b
<
emph.end
type
="
sup
"/>
quaſi ſint hæc
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg951
"/>
<
lb
/>
illius propria & peculiaria, cùm cætera notentur communiter ſibi cum aliis, qui infinita poſuere
<
lb
/>
principia. </
s
>
<
s
>vnde etiam maſſa, ſiue congeries illa
<
emph
type
="
sup
"/>
c
<
emph.end
type
="
sup
"/>
quæ ex infinitis principiis conſtat, tàm apud
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg952
"/>
<
lb
/>
Anaxagoram, quàm apud Democritum nomine
<
foreign
lang
="
grc
">πανσπερμίας</
foreign
>
inſignita ſit, quæ ſpeciatim apud
<
lb
/>
Anaxagoram
<
foreign
lang
="
grc
">ὁμοι μερείας</
foreign
>
nomine ſignificatur, quæ ſanè vox ob Latini nominis egeſtatem, La
<
lb
/>
tinè exprimi non potuit. </
s
>
<
s
>Ipſe igitur maſſam illam ex omnibus contrariorum partibus
<
expan
abbr
="
cõſtituit
">conſtituit</
expan
>
;
<
lb
/>
partes autem vniformes eſſe voluit, vt carnes, oſſa, aurum, æs; neque minus in illa exiſtere
<
expan
abbr
="
ſubſtã-tias
">ſubſtan
<
lb
/>
tias</
expan
>
quàm colores, ſapores, & cætera id genus. </
s
>
<
s
>ita verò vniformes eas partes eſſe cenſuit, vt
<
lb
/>
ſimul eſſent confuſæ, neque vna ſic ab aliis ſeparata foret, quin alias partes vniformes, atque illas
<
lb
/>
infinitas in ſeipſa contineret. </
s
>
<
s
>ſed latere eas quę continerentur ob paruitatem, os verò aut carnem
<
lb
/>
vnumquodque appellati, non ſanè quin & aliæ conſimiles partes
<
expan
abbr
="
eædemq́
">eædemque</
expan
>
; infinitæ in ipſa exiſte
<
lb
/>
rent, ſed ab ea parte quæ dominaretur, & vt Lucretij verbis vtar.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
>
<
margin.target
id
="
marg948
"/>
b 8. Phyſ.
<
lb
/>
T. 15.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
>
<
margin.target
id
="
marg949
"/>
F</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
>
<
margin.target
id
="
marg950
"/>
a 3. Phyſ.
<
lb
/>
T. 30.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
>
<
margin.target
id
="
marg951
"/>
b 1. Met.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
>
<
margin.target
id
="
marg952
"/>
c 3. Phyſ.
<
lb
/>
T. 27.
<
lb
/>
<
lb
/>
3. de cęlo
<
lb
/>
T. 27.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>
<
emph
type
="
italics
"/>
Apparere vnum cuius ſint plurima mixta
<
emph.end
type
="
italics
"/>
,</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>
<
emph
type
="
italics
"/>
Et magis in promptu
<
expan
abbr
="
primaq́ue
">primaque</
expan
>
in fronte locata
<
emph.end
type
="
italics
"/>
,
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg953
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
>
<
margin.target
id
="
marg953
"/>
F</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>Has igitur particulas quæ in vniuerſa maſſa in aliis immixtæ latitarent, inde ſecerni, & in
<
expan
abbr
="
vnũ
">vnum</
expan
>
<
lb
/>
componi à mente quæ rerum omnium deſcriptionem
<
expan
abbr
="
modumq́
">modumque</
expan
>
. </
s
>
<
s
>deſignaret &
<
expan
abbr
="
cõficeret
">conficeret</
expan
>
. </
s
>
<
s
>
<
expan
abbr
="
Ideoq́
">Ideoque</
expan
>
.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
>mens illa, vt dominari poſſet, immixta erat. </
s
>
<
s
>Atque item vnum & infinita
<
emph
type
="
sup
"/>
d
<
emph.end
type
="
sup
"/>
erant principia quæ
<
arrow.to.target
n
="
marg954
"/>
<
lb
/>
locum materiæ ſibi vendicarent: proinde hoc nomine prælatus eſt nonnunquam ijs qui me
<
lb
/>
dium voluerunt eſſe principium; præter illa vnum mouens quod ab ijs qui vnum principium
<
lb
/>
mobile poſuiſſent, omiſſum fuerat. </
s
>
<
s
>Cæterùm & materia ſola etiam ab Anaxagora poſita, quòd
<
lb
/>
nunquam efficiente cauſſa vteretur in reddenda ratione problematum naturalium, aut rarò ad
<
lb
/>
modum, vt poëtæ Tragici machina, ſiquando nodum fabulæ neſciant explicare. </
s
>
<
s
>Duobus verò
<
lb
/>
principiis commotus iuit in eam ſententiam Anaxagoras. </
s
>
<
s
>vno illo valde trito. </
s
>
<
s
>Nihil ſcilicet ex
<
lb
/>
nihilo fieri, atque altero. </
s
>
<
s
>Quodlibet ex quolibet gigni. </
s
>
<
s
>Si nihil eſſe
<
expan
abbr
="
nõ
">non</
expan
>
poteſt ex quo fiant ea quę
<
lb
/>
fiunt: erant igitur antè. </
s
>
<
s
>Si ex quolibet quodque fit; ergo & in quolibet quodque ineſt. </
s
>
<
s
>Hęc igitur
<
lb
/>
Anaxagorę ſententia cuius tria ſunt pręcipua capita quòd initium habuerit ſecretio: quòd quod
<
lb
/>
libet in quoque inſit. </
s
>
<
s
>quòd ſecretio fiat opera mentis cuiuſdam immixtę. </
s
>
<
s
>Venio nunc ad Demo
<
lb
/>
critum. </
s
>
<
s
>Ac de ipſo quidem multa ſuccurrerent quæ dici poſſent, quòd plurimum ei tribuerit in
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg955
"/>
<
lb
/>
phyſiologia Philoſophus. </
s
>
<
s
>& quod eius ſententiæ à Lucretio primùm, deinde à M. Tullio fuerint
<
lb
/>
& illuſtratæ & elegantiſsimè explicatæ propter affinitatem quam Epicuri doctrina habuit cum
<
lb
/>
Democritica quam profeſſus eſt Lucretius, & M. Tullius probabiliter ſub Balbi perſona defen
<
lb
/>
dit, ſed ſumma rerum capita nunc paucis perſtringere certum eſt. </
s
>
<
s
>Itaque duo ſunt apud ipſum
<
lb
/>
prima principia quæ tamen infinitè ſeparari poſsint, horum alterum plenum dicit, & in entibus
<
lb
/>
numerat; alterum inane quod non ens ipſe
<
expan
abbr
="
cõſtituit
">conſtituit</
expan
>
. </
s
>
<
s
>Porrò plenum in infinitas partes ſecari vult
<
lb
/>
quæ ſanè ſint quantæ, non puncta, ſed indiuidua quidem nihilominus magnitudines quæ ob id
<
lb
/>
atomi vocentur. </
s
>
<
s
>certis figuris, ſed innumeris pręditæ; has verò ferri per inane quod pateat in im
<
lb
/>
menſum, ita vt etiam modos innumerabiles qui ex infinitis iſtis magnitudinibus exiſtunt, com
<
lb
/>
plectatur. </
s
>
<
s
>Atomi verò per ſeipſas ſunt impatibiles omni qualitate & affectione expertes, præter
<
lb
/>
molem, figuram, & pondus quo deorſum vergunt: nihil eſſe colores aut ſapores; ſed propter eo
<
lb
/>
rum mutationem quæ atomis attribuit, omnia variari: ſic vt ex varia mutatione contingat, vt
<
lb
/>
hoc mihi, aliud tibi eodem tempore videatur, mutationem verò à tribus occaſionibus originem
<
lb
/>
ducere quas Abdericè ſic expreſſas fuiſſe ſcimus
<
emph
type
="
sup
"/>
e
<
emph.end
type
="
sup
"/>
<
foreign
lang
="
grc
">ῥυσμὼν ἑροπήν διαθιγήν</
foreign
>
communi Græcę
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg956
"/>
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg957
"/>
<
lb
/>
linguæ vſu
<
foreign
lang
="
grc
">σχῆμα</
foreign
>
, ideſt figuram
<
foreign
lang
="
grc
">θεσἰν</
foreign
>
, ideſt poſituram,
<
foreign
lang
="
grc
">τάξιν</
foreign
>
, ideſt, ordinem quibus diffe
<
lb
/>
rentiis atomi diſtinguerentur infinitis modis. </
s
>
<
s
>Cæterùm ſic ſuoptè nutu atomos ferri per inane;
<
lb
/>
contingere autem, vt propter varietatem figuræ, ordinem, & poſituram ipſarum diuerſa gignan
<
lb
/>
tur, imo gigni videantur; & ex variatione figuræ variæ ſubſtantiarum ſpecies exiſtant; ſitus
<
expan
abbr
="
autẽ
">autem</
expan
>
<
lb
/>
& ordinis variatione ſpecies accidentis: & cùm duo ſint quæ inter ſenſilia nobis obſeruari poſ
<
lb
/>
ſint; ea quæ recta feruntur, & quod in orbem voluitur, & mundi partes elementa & cęlum, à na
<
lb
/>
tura ſeu mente quæ apud ipſum idem eſt, atque animus,
<
emph
type
="
sup
"/>
f
<
emph.end
type
="
sup
"/>
effici ea quæ rectos motus habent;
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg958
"/>
<
lb
/>
mundos verò & cęlum fortuito
<
expan
abbr
="
temereq́
">temereque</
expan
>
. </
s
>
<
s
>agitari. </
s
>
<
s
>Hæc aut non ab his diſsimilia Democritus au
<
lb
/>
ctore Ariſtotele profitetur, quæ nonnullis, neque id ſine cauſſa, moleſtiam in hac philoſophia vi
<
lb
/>
dentur attuliſſe. </
s
>
<
s
>Nimirùm ſint'ne atomorum figuræ poſitæ à Democrito infinitæ. </
s
>
<
s
>Tùm etiam
<
lb
/>
poſuerit'ne cauſſam aliquam efficientem. </
s
>
<
s
>Atque hoc quidem dubitari potuit, cùm M. Tullius
<
lb
/>
<
expan
abbr
="
aliiq́
">aliique</
expan
>
. </
s
>
<
s
>graues auctores locu pletiſsimi teſtes ſint, eam fuiſſe Democriti ſententiam cuncta ex ato
<
lb
/>
mis effici nulla cogente natura, ſed quodam fortuito concurſu. </
s
>
<
s
>& quod maius eſt, animum
<
expan
abbr
="
cęlũq́
">cęlunque</
expan
>
.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
>eodem pacto conſtitutum eſſe putaſſe. </
s
>
<
s
>Idem quoque fertur accipere maluiſſe neceſsitate omnia </
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>