Biancani, Giuseppe
,
Aristotelis loca mathematica
,
1615
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
Page concordance
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 270
271 - 300
301 - 330
331 - 355
>
Scan
Original
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
131
132
133
134
135
136
137
138
139
140
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 270
271 - 300
301 - 330
331 - 355
>
page
|<
<
of 355
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
>
<
pb
pagenum
="
135
"
xlink:href
="
009/01/135.jpg
"/>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.002296
">
<
arrow.to.target
n
="
marg184
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
id
="
s.002297
">
<
margin.target
id
="
marg184
"/>
193</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.002298
">Eodem cap.
<
emph
type
="
italics
"/>
(Velut Diapaſon, & Diapente)
<
emph.end
type
="
italics
"/>
quid ſit conſonantia Diapa
<
lb
/>
ſon, explicaui in primo Poſter. tex. 1. Diapente verò eſt conſonantia ex duo
<
lb
/>
<
figure
id
="
id.009.01.135.1.jpg
"
place
="
text
"
xlink:href
="
009/01/135/1.jpg
"
number
="
73
"/>
<
lb
/>
bus ſonis coaleſcens, quorum proportio ſit vt
<
lb
/>
3. ad 2. quæ dicitur ſeſquialtera. </
s
>
<
s
id
="
s.002299
">v. g. ſint duæ
<
lb
/>
chordæ æqualis craſſitiei,
<
expan
abbr
="
atq;
">atque</
expan
>
æquè tenſæ: vna
<
lb
/>
tamen habeat ad alteram proportionem ſeſ
<
lb
/>
quialteram, vt in figura apparet; ſi ſimul pul
<
lb
/>
ſentur, edent conſonantiam Diapente. </
s
>
<
s
id
="
s.002300
">vulgò autem quinta.</
s
>
</
p
>
</
chap
>
<
chap
>
<
p
type
="
head
">
<
s
id
="
s.002301
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Ex Libro de Memoria, & reminiſcentia.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.002302
">
<
arrow.to.target
n
="
marg185
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
id
="
s.002303
">
<
margin.target
id
="
marg185
"/>
194</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.002304
">Cap. 1.
<
emph
type
="
italics
"/>
(Sic meminit eos, qui trianguli, quod duobus rectis æquales)
<
emph.end
type
="
italics
"/>
ideſt
<
lb
/>
ſic meminit tres angulos cuiuſuis trianguli ſimul ſumptos æqua
<
lb
/>
les eſſe duobus angulis rectis ſimul ſumptis. </
s
>
<
s
id
="
s.002305
">lege annotata primo
<
lb
/>
Poſter. ſecto 3. cap. 1.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.002306
">
<
arrow.to.target
n
="
marg186
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
id
="
s.002307
">
<
margin.target
id
="
marg186
"/>
195</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.002308
">Cap. 3.
<
emph
type
="
italics
"/>
(Sunt facilè reminiſcibilia,
<
expan
abbr
="
quæcunq;
">quæcunque</
expan
>
habent ordinationem aliquam,
<
lb
/>
vt mathemata)
<
emph.end
type
="
italics
"/>
hęc Philoſophus dicens ſpectabat ad mirabilem illam, ac per
<
lb
/>
petuam de monſtrationum connexionem, qua Geometræ omnes, & præci
<
lb
/>
puè Euclides opera ſua ab initio ad finem vſque, diuino planè ingenij acu
<
lb
/>
mine deduxerunt.</
s
>
</
p
>
</
chap
>
<
chap
>
<
p
type
="
head
">
<
s
id
="
s.002309
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Ex Libro de Somnijs.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.002310
">
<
arrow.to.target
n
="
marg187
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
id
="
s.002311
">
<
margin.target
id
="
marg187
"/>
196</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.002312
">Cap. 2.
<
emph
type
="
italics
"/>
(Cur autem fallimur, cauſa eſt, quoniam non ſolum cum ſenſibile
<
lb
/>
mouetur apparent quælibet, ſed etiam cum ſenſus ipſe mouetur, ſi eodem
<
lb
/>
modo moueatur, quemadmodum à ſenſibili. </
s
>
<
s
id
="
s.002313
">dico autem velut terra vi
<
lb
/>
detur nauigantibus moueri, dummodo viſus ab alio)
<
emph.end
type
="
italics
"/>
reddit rationem,
<
lb
/>
cur nauigantibus videatur terra ipſa moueri, ac retrocedere, non autem
<
lb
/>
ipſi nauigantes, quin potius ipſi ſibi ſtare videantur. </
s
>
<
s
id
="
s.002314
">cauſam igitur eam eſ
<
lb
/>
ſe ait, quia ex motu nauis, terra ipſa manente, accidit, vt eodem modo im
<
lb
/>
mutetur ſenſus viſus, ac ſi terra ipſa moueretur, viſus verò quieſceret.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
id
="
s.002315
">At cur eodem modo afficitur ſenſus? </
s
>
<
s
id
="
s.002316
">Perſpectiui rationem eſſe dicunt, quia
<
lb
/>
ea, quæ circa oculum ſunt, vt nauis, & ea, quæ in naui ſunt, non mutant ſi
<
lb
/>
tum reſpectu oculi, quemadmodum facerent, ſi nos ipſi ſine naui progrede
<
lb
/>
remur. </
s
>
<
s
id
="
s.002317
">arbores autem, & reliqua, quæ in terra ſunt, variant ſitum reſpectu
<
lb
/>
oculi, non ſecus, ac ſi ipſæ arbores retro deferrentur. </
s
>
<
s
id
="
s.002318
">propterea igitur viſus
<
lb
/>
tunc arbores remeare iudicat, quia quæ circa oculum ſunt reſpectu ipſius
<
lb
/>
oculi non mouentur, ſiue non variant ſitum ad ipſum; ex variatione enim
<
lb
/>
ſitus rei reſpectu oculi, percipimus cuiuſuis rei localem motum.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.002319
">
<
arrow.to.target
n
="
marg188
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
id
="
s.002320
">
<
margin.target
id
="
marg188
"/>
197</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.002321
">Cap. 3.
<
emph
type
="
italics
"/>
(Quemadmodum igitur, ſi quem lateat ſuppoſitus oculo digitus, non
<
lb
/>
ſolum apparebit, ſed etiam putabitur duo, quod eſt vnum. </
s
>
<
s
id
="
s.002322
">Si verò non lateat appa
<
lb
/>
rebit quidem, non putabitur tamen)
<
emph.end
type
="
italics
"/>
eſt hæc optica deceptio, quæ tunc accidit,
<
lb
/>
cum aliquod obiectum intuentes, interim digito alterum oculum ſurſum
<
lb
/>
pellimus, ita vt oculi propterea varient ſitum reſpectu obiecti, ſiue non </
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>