1la πεσὰ levigantur: ne〈que〉 illa filamenta linteorum & minutuli ſlocci
in compreßione uniuntur, ſuperficiem unam habentes: verùm contigui
inter ſe manent: ita〈qué〉 linteis excußis rurſum à ſe diſiungi, & ſuperfici
em hiſpidam reddi videmus.
in compreßione uniuntur, ſuperficiem unam habentes: verùm contigui
inter ſe manent: ita〈qué〉 linteis excußis rurſum à ſe diſiungi, & ſuperfici
em hiſpidam reddi videmus.
Reſpondeo illum ſitum non niſi à novo motu turbari: mo
tum verò non abſque; impulſu advenire. Quòd ſi ergo partes
neque à ſe, neque ab extra habeant principium motûs; neceſſe illá
ſuperficiem, in quam terminavit motus, retinere. Itaque lin
tea agitata turbantur: dum ex illo motu impetum concipiunt
particulæ, ab eo ſitu diſtrahentem. Quæ autem rigidiuſcula
ſunt: quia in ſe ipſis habent principium motús; à compreſſio
ne eo modo, quo arcus à curvaturá, reaſſurgunt. Sicuti ve
rò duobus modis levigatio fit; nimirum depreſſione & compreſſio
ne atomorum; ita quoque duobus motibus oppoſitis turbatur: cùm
vel eriguntur: vel partes preſſæ retumeſcunt. Superficié le viga
tam ſequitur tanquam proprietas ſplendor: lucis nimirum uni
tæ confertim facta evibratio. Nam quæ ſuperficiem habent
aſperam, lucem incidentem diſtrahunt & inæqualiter reflectunt.
Neque enim ab aliquâ parte radij uniti, ſed à ſe divulſi, ſeque in
terſecantes in retinam feruntur: ſinguli non niſi luce tenui ſen
ſum afficientes.
tum verò non abſque; impulſu advenire. Quòd ſi ergo partes
neque à ſe, neque ab extra habeant principium motûs; neceſſe illá
ſuperficiem, in quam terminavit motus, retinere. Itaque lin
tea agitata turbantur: dum ex illo motu impetum concipiunt
particulæ, ab eo ſitu diſtrahentem. Quæ autem rigidiuſcula
ſunt: quia in ſe ipſis habent principium motús; à compreſſio
ne eo modo, quo arcus à curvaturá, reaſſurgunt. Sicuti ve
rò duobus modis levigatio fit; nimirum depreſſione & compreſſio
ne atomorum; ita quoque duobus motibus oppoſitis turbatur: cùm
vel eriguntur: vel partes preſſæ retumeſcunt. Superficié le viga
tam ſequitur tanquam proprietas ſplendor: lucis nimirum uni
tæ confertim facta evibratio. Nam quæ ſuperficiem habent
aſperam, lucem incidentem diſtrahunt & inæqualiter reflectunt.
Neque enim ab aliquâ parte radij uniti, ſed à ſe divulſi, ſeque in
terſecantes in retinam feruntur: ſinguli non niſi luce tenui ſen
ſum afficientes.
An igitur inferre licet omnia, quæ luce alienâ reſplendent ſuperfici
em habere levigatam? Nitent enim margaritæ, conchylia, opera item
figulina vitreata, avium pennæ, atramentum, picturæ &c. in quibus
tæmen aſperitatem notamus.
em habere levigatam? Nitent enim margaritæ, conchylia, opera item
figulina vitreata, avium pennæ, atramentum, picturæ &c. in quibus
tæmen aſperitatem notamus.
Reſpondeo ſplendorem non niſi ex multâ luce unitâ naſci:
multa autem fit ratione ſubiecti. nam ſubiectum magis den
ſum plus lucis continet. Corpus ergo denſiſſimum & ſummè
politum ſplendorem habet ſummum. Itaque aurum perfectè
levigatum præ omnibus alijs ſplendet, aciemque oculorum
multa autem fit ratione ſubiecti. nam ſubiectum magis den
ſum plus lucis continet. Corpus ergo denſiſſimum & ſummè
politum ſplendorem habet ſummum. Itaque aurum perfectè
levigatum præ omnibus alijs ſplendet, aciemque oculorum