Marci of Kronland, Johannes Marcus, De proportione motus figurarum recti linearum et circuli quadratura ex motu, 1648

List of thumbnails

< >
41
41
42
42
43
43
44
44
45
45
46
46
47
47
48
48
49
49
50
50
< >
page |< < of 145 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap>
            <p type="main">
              <s>
                <pb xlink:href="063/01/135.jpg"/>
                <emph type="italics"/>
              la
                <emph.end type="italics"/>
                <foreign lang="grc">π
                  <gap/>
                εσὰ</foreign>
                <emph type="italics"/>
              levigantur: ne〈que〉 illa filamenta linteorum & minutuli ſlocci
                <lb/>
              in compreßione uniuntur, ſuperficiem unam habentes: verùm contigui
                <lb/>
              inter ſe manent: ita〈qué〉 linteis excußis rurſum à ſe diſiungi, & ſuperfici­
                <lb/>
              em hiſpidam reddi videmus.
                <emph.end type="italics"/>
              </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s>Reſpondeo illum ſitum non niſi à novo motu turbari: mo­
                <lb/>
              tum verò non
                <expan abbr="abſq́">abſque</expan>
              ; impulſu advenire. </s>
              <s>Quòd ſi ergo partes
                <lb/>
                <expan abbr="neq;">neque</expan>
              à ſe,
                <expan abbr="neq;">neque</expan>
              ab extra habeant principium motûs; neceſſe illá
                <lb/>
              ſuperficiem, in quam terminavit motus, retinere. </s>
              <s>
                <expan abbr="Itaq;">Itaque</expan>
              lin­
                <lb/>
              tea agitata turbantur: dum ex illo motu impetum concipiunt
                <lb/>
              particulæ, ab eo ſitu diſtrahentem. </s>
              <s>Quæ autem rigidiuſcula
                <lb/>
              ſunt: quia in ſe ipſis habent principium motús; à compreſſio­
                <lb/>
              ne eo modo, quo arcus à curvaturá, reaſſurgunt. </s>
              <s>Sicuti ve­
                <lb/>
              rò duobus modis levigatio fit;
                <expan abbr="nimirũ">nimirum</expan>
              depreſſione &
                <expan abbr="cõpreſſio-ne">compreſſio­
                  <lb/>
                ne</expan>
                <expan abbr="atomorũ">atomorum</expan>
              ; ita
                <expan abbr="quoq;">quoque</expan>
              duobus motibus oppoſitis turbatur: cùm
                <lb/>
              vel eriguntur: vel partes preſſæ retumeſcunt. </s>
              <s>Superficié le viga­
                <lb/>
              tam ſequitur tanquam proprietas ſplendor: lucis nimirum uni­
                <lb/>
              tæ confertim facta evibratio. </s>
              <s>Nam quæ ſuperficiem habent
                <lb/>
              aſperam, lucem incidentem diſtrahunt & inæqualiter
                <expan abbr="reflectũt">reflectunt</expan>
              .
                <lb/>
                <expan abbr="Neq;">Neque</expan>
              enim ab aliquâ parte radij uniti, ſed à ſe divulſi,
                <expan abbr="ſeq;">ſeque</expan>
              in­
                <lb/>
              terſecantes in retinam feruntur: ſinguli non niſi luce tenui ſen­
                <lb/>
              ſum afficientes. </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s>
                <emph type="italics"/>
              An igitur inferre licet omnia, quæ luce alienâ reſplendent ſuperfici­
                <lb/>
              em habere levigatam? Nitent enim margaritæ, conchylia, opera item
                <lb/>
              figulina vitreata, avium pennæ, atramentum, picturæ &c. in quibus
                <lb/>
              tæmen aſperitatem notamus.
                <emph.end type="italics"/>
              </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s>Reſpondeo ſplendorem non niſi ex multâ luce unitâ naſci:
                <lb/>
              multa autem fit ratione ſubiecti. nam ſubiectum magis den­
                <lb/>
              ſum plus lucis continet. </s>
              <s>Corpus ergo denſiſſimum & ſummè
                <lb/>
              politum ſplendorem habet ſummum. </s>
              <s>
                <expan abbr="Itaq;">Itaque</expan>
              aurum perfectè
                <lb/>
              levigatum præ omnibus alijs ſplendet,
                <expan abbr="aciemq;">aciemque</expan>
              oculorum </s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>