1cum paucus verò poteſt.
ventus
igitur perpellit, quem ſe
cundum facit gubernacu
lum, auertens & compel
lens mare, ſimul & nautæ
pugnant cum vento, & in
contrariam nituntur par
tem.
igitur perpellit, quem ſe
cundum facit gubernacu
lum, auertens & compel
lens mare, ſimul & nautæ
pugnant cum vento, & in
contrariam nituntur par
tem.
COMMENTARIVS.
E Cornu volunt nauigare.] Diximus antemnarum extrema
appellari cornua. Hinc è cornu nauigare eſt cum vento cornu
antemnarum obijcitur. Quod feciſſe ſignificabat Troianos Virgi
lius hoc verſu,
appellari cornua. Hinc è cornu nauigare eſt cum vento cornu
antemnarum obijcitur. Quod feciſſe ſignificabat Troianos Virgi
lius hoc verſu,
Lib. 3.
Æneid.
Æneid.
Cornua velatarum obuertimus antemnarum.
Pedem faciunt.] Ex textu & rei natura quæ in eo explica
tur ratiocinantes hîc pro ou(/tws poiou=oi repoſuimus po/da poiou=oi. Eſt
autem pou/s Græcis, & pes Latinis variæ admodum ſignificationis.
Præter cæteras hîc huius duas annotare licet. Prior venit in men
tem ob duos locos apud Galenum à perpaucis intellectos. Alter eſt
cap. 9. lib. 2. de muſc. motu: alter com. 4. in lib. 6. e(pid. in Aph. 24.
vbi dicit tibicines, præcones, nuncupatum po/da, id eſt, pedem cane
re. vbi dubium non eſt Galenum ſignificare voluiſſe genus quod
dam vocis, quæ vehementi & longa exufflatione opus habeat, vt
etiam ſenſit Hieronymus Mercurialis, qui hos Galeni locos obſerua
uit. Nos etiam legimus in comment. Cæſaris cum pugnandum ſibi foret,
iußiſſe ab equis milites deſcendere, nequis ſpem fugæ in equorum celerita
te reponeret. Quæ iußio fortaſſe erat, e)rei=n po/da, dicere pedem, vbi Sten
torea voce opus erat, vt ab omnibus audiretur: contra hodie apud
Gallos, inituris pugnam iubetur aſcendere in equos: poſterior eſt qua
ea pars in velo, quæ acutior & inferior ad nauis latus, vel ad mali
pternam religatur, modóque contrahitur modò relaxatur. vnde Poëta:
tur ratiocinantes hîc pro ou(/tws poiou=oi repoſuimus po/da poiou=oi. Eſt
autem pou/s Græcis, & pes Latinis variæ admodum ſignificationis.
Præter cæteras hîc huius duas annotare licet. Prior venit in men
tem ob duos locos apud Galenum à perpaucis intellectos. Alter eſt
cap. 9. lib. 2. de muſc. motu: alter com. 4. in lib. 6. e(pid. in Aph. 24.
vbi dicit tibicines, præcones, nuncupatum po/da, id eſt, pedem cane
re. vbi dubium non eſt Galenum ſignificare voluiſſe genus quod
dam vocis, quæ vehementi & longa exufflatione opus habeat, vt
etiam ſenſit Hieronymus Mercurialis, qui hos Galeni locos obſerua
uit. Nos etiam legimus in comment. Cæſaris cum pugnandum ſibi foret,
iußiſſe ab equis milites deſcendere, nequis ſpem fugæ in equorum celerita
te reponeret. Quæ iußio fortaſſe erat, e)rei=n po/da, dicere pedem, vbi Sten
torea voce opus erat, vt ab omnibus audiretur: contra hodie apud
Gallos, inituris pugnam iubetur aſcendere in equos: poſterior eſt qua
ea pars in velo, quæ acutior & inferior ad nauis latus, vel ad mali
pternam religatur, modóque contrahitur modò relaxatur. vnde Poëta:
Lib. 5.
Æneid.
Æneid.
vna omnes fecere pedem.
Alij tamen dicunt eſſe funem, quo id fit.
Interpres Apollonij Rho
dij funes veli id eſt ka/lw rudentes in tria genera diuidit. Aut enim
dij funes veli id eſt ka/lw rudentes in tria genera diuidit. Aut enim