136130SIM. PORTII COMMENTAR.
Δηλοῖ {δε} {καὶ} {τὰ} {κλ}ήμα{τα}, {καὶ} {τὰ} \)'ꝑια, {καὶ} {τὰ}
φύ{λλ}α π{άν}{τω}ν {ἐστὶ} {τῶ}ν {το}ιού{τω}ν {μέ}λ{αν}α, ꝗ \`ח {πλ}{εί}-
{στ}{ην} {ἐν} {αὐ}{το}ῖς ὑ {πά}ρ{χει}ν {τὴν} τοι{αύ} τ{ην} {χρ}ό{αν}. ἐ{πεὶ} {δι}ό {τι}-
{γε} {τῶ}ν {κα}ρ{πῶ}ν οἱ {μέ}λ{αν}ες {καὶ} ἀμφοτ\'ꝑων {τῶ}ν {χρ}ωμά-
{τω}ν με{τέ}χου{σι}, φ{αν}ꝑὸν {ἐστὶ}: π{άν} {τω}ν {γὰρ} ὁ {χυ}λὸς {γί}νε-
{ται} {τῶ}ν {το}ιόυ{τω}ν οἰνω{πὸ}ς:
φύ{λλ}α π{άν}{τω}ν {ἐστὶ} {τῶ}ν {το}ιού{τω}ν {μέ}λ{αν}α, ꝗ \`ח {πλ}{εί}-
{στ}{ην} {ἐν} {αὐ}{το}ῖς ὑ {πά}ρ{χει}ν {τὴν} τοι{αύ} τ{ην} {χρ}ό{αν}. ἐ{πεὶ} {δι}ό {τι}-
{γε} {τῶ}ν {κα}ρ{πῶ}ν οἱ {μέ}λ{αν}ες {καὶ} ἀμφοτ\'ꝑων {τῶ}ν {χρ}ωμά-
{τω}ν με{τέ}χου{σι}, φ{αν}ꝑὸν {ἐστὶ}: π{άν} {τω}ν {γὰρ} ὁ {χυ}λὸς {γί}νε-
{ται} {τῶ}ν {το}ιόυ{τω}ν οἰνω{πὸ}ς:
Declarant autem, &
ſarmenta, &
vellera,
et folia omnium cuiuſmodi ſunt nigra: pro-
pterea quòd iis inſit plurimus eiuſmodi co-
lor. ſiquidem quòd fructus nigri, etiam am
bos colores participant, manifeſtum eſt. o-
mnium enim talium ſuccus eſt vinoſus.
et folia omnium cuiuſmodi ſunt nigra: pro-
pterea quòd iis inſit plurimus eiuſmodi co-
lor. ſiquidem quòd fructus nigri, etiam am
bos colores participant, manifeſtum eſt. o-
mnium enim talium ſuccus eſt vinoſus.
Manuſcriptus alter habet, δηλο=ι {δὲ} {καὶ} {τὰ} κλήματα, {καὶ}
τὴἔρια, {καὶ} τὰ φύ{λλ}α πάντων, ὄτϊ ἐ{στ}ὶ μέλ{αν}α, hoc eſt, decla-
rant autem & ſarmenta, & vellera, & folia omnium,
quòd ſint nigra, alter verò, δηλοῖ {δὲ} {καὶ} {γὰρ} τὰ κλήματα.
hoc eſt, indicio eſt autem. nam ſarmenta. Nititur au-
tem præterea demonſtrare planius, in quibus poſte-
riores colores, priores denigrent: & ponit tria, ſarmẽ-
ta, quæ annoſa nigrum concipiunt colorem; lanas,
quæ temporis longinquitate veteraſcentes, nigredi-
nem induunt: & folia arborum, quæ viridia cùm ſint
vere, autumno reſiccato humido & aduſto, nigre-
ſcunt. Signum verò eſt, quoniam niger plurimus in-
eſt veteraſcentibus, quippe cùm is ſit illis peculiaris;
atque iccirco ſenes nigredinem contrahunt, vt do-
cet Ariſtoteles. SIQVIDEM QVO'D FRVCTVS
NIGRI, & C. Dixerat fructibus nigris accidere, vt
ex ruffo celeriter mutentur in nigrum, quando ni-
grum meracum & purum illis ineſt: in præſentia de-
clarat, quòd non omnes fructus nigri ad exactam
τὴἔρια, {καὶ} τὰ φύ{λλ}α πάντων, ὄτϊ ἐ{στ}ὶ μέλ{αν}α, hoc eſt, decla-
rant autem & ſarmenta, & vellera, & folia omnium,
quòd ſint nigra, alter verò, δηλοῖ {δὲ} {καὶ} {γὰρ} τὰ κλήματα.
hoc eſt, indicio eſt autem. nam ſarmenta. Nititur au-
tem præterea demonſtrare planius, in quibus poſte-
riores colores, priores denigrent: & ponit tria, ſarmẽ-
ta, quæ annoſa nigrum concipiunt colorem; lanas,
quæ temporis longinquitate veteraſcentes, nigredi-
nem induunt: & folia arborum, quæ viridia cùm ſint
vere, autumno reſiccato humido & aduſto, nigre-
ſcunt. Signum verò eſt, quoniam niger plurimus in-
eſt veteraſcentibus, quippe cùm is ſit illis peculiaris;
atque iccirco ſenes nigredinem contrahunt, vt do-
cet Ariſtoteles. SIQVIDEM QVO'D FRVCTVS
NIGRI, & C. Dixerat fructibus nigris accidere, vt
ex ruffo celeriter mutentur in nigrum, quando ni-
grum meracum & purum illis ineſt: in præſentia de-
clarat, quòd non omnes fructus nigri ad exactam