Lucretius, De rerum natura: Libri Sex, 1566

Page concordance

< >
Scan Original
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
< >
page |< < of 241 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap n="4">
            <p type="main">
              <s id="s.001060">
                <pb xlink:href="079/01/178.jpg" pagenum="129"/>
              Quippe, ubi cui febris bili superante coorta est,
                <lb/>
              Aut alia ratione aliquast vis excita morbi;
                <lb/>
              Perturbatur ibi totum iam corpus, & omnes
                <lb/>
              Commutantur ibi positurae principiorum:
                <lb/>
              Fit, prius ad sensum ut quae corpora conveniebant,
                <lb/>
              Nunc non conveniant; & cetera sint magis apta,
                <lb/>
              Quae penetrata queunt sensum progignere acerbum
                <lb/>
              Utraque enim sunt in mellis commista sapore,
                <lb/>
              Id quod iam supera tibi saepe ostendimus ante.</s>
              <lb/>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.001061">Nunc age, quo pacto naris adiectus odoris
                <lb/>
              Tangat, agam.</s>
              <s id="s.001062"> Primum res multas esse necesse est,
                <lb/>
              Unde fluens volvat varius se fluctus odorum,
                <lb/>
              Nam fluere, & mitti volgo, spargique putandum est.</s>
              <s id="s.001063">
                <lb/>
              Verum aliis alius magis est animantibus aptus,
                <lb/>
              Dissimilis propter formas.</s>
              <s id="s.001064"> Ideoque per auras
                <lb/>
              Mellis apes quamvis longe ducuntur odore;
                <lb/>
              Vulturiique cadaveribus: tum fissa ferarum
                <lb/>
              Ungula quo tulerit gressum, promissa canum vis
                <lb/>
              Ducit: & humanum longe praesentit odorem
                <lb/>
              Romulidarum arcis servator candidus anser.</s>
              <s id="s.001065">
                <lb/>
              Sic aliis alius nidor datus, ad sua quemque
                <lb/>
              Pabula ducit, & a taetro resilire veneno
                <lb/>
              Cogit, eoque modo servantur saecla ferarum.</s>
              <lb/>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.001066">Hic odor ipse igitur, naris quicumque lacessit,
                <lb/>
              Est, alio ut possit promitti longius alter.</s>
              <s id="s.001067">
                <lb/>
              Sed tamen haud quisquam tam longe fertur eorum
                <lb/>
              Quam sonitus, quam vox, mitto iam dicere, quam res,
                <lb/>
              Quae feriunt oculorum acies, visumque lacessunt.</s>
              <s id="s.001068">
                <lb/>
              Errabundus enim tarde venit, ac perit ante
                <lb/>
              Paullatim facilis distractus in aeris auras:
                <lb/>
              Ex alto primum quia vix emittitur ex re:
                <lb/>
              Nam penitus fluere, atque recedere rebus odores
                <lb/>
              </s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>
Impressum