Buonamici, Francesco
,
De motu libri X
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
Page concordance
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 270
271 - 300
301 - 330
331 - 360
361 - 390
391 - 420
421 - 450
451 - 480
481 - 510
511 - 540
541 - 570
571 - 600
601 - 630
631 - 660
661 - 690
691 - 720
721 - 750
751 - 780
781 - 810
811 - 840
841 - 870
871 - 900
901 - 930
931 - 960
961 - 990
991 - 1020
1021 - 1050
1051 - 1055
>
Scan
Original
131
132
133
134
135
136
137
138
139
140
141
142
143
144
145
146
147
148
149
150
151
152
153
154
155
156
157
158
159
160
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 270
271 - 300
301 - 330
331 - 360
361 - 390
391 - 420
421 - 450
451 - 480
481 - 510
511 - 540
541 - 570
571 - 600
601 - 630
631 - 660
661 - 690
691 - 720
721 - 750
751 - 780
781 - 810
811 - 840
841 - 870
871 - 900
901 - 930
931 - 960
961 - 990
991 - 1020
1021 - 1050
1051 - 1055
>
page
|<
<
of 1055
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>
<
pb
pagenum
="
117
"/>
<
arrow.to.target
n
="
marg970
"/>
<
lb
/>
poſitionem ſuam confirmare & cæteris perſuadere voluiſſet; quorum, quia nullam ſatis probabi
<
lb
/>
lem cauſſam afferre poteſt, ſuis Democriticis relinquetur.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
>
<
margin.target
id
="
marg954
"/>
d 1. Met.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
>
<
margin.target
id
="
marg955
"/>
G</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
>
<
margin.target
id
="
marg956
"/>
e 1. Met.
<
lb
/>
c. 4.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
>
<
margin.target
id
="
marg957
"/>
H</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
>
<
margin.target
id
="
marg958
"/>
f 2. Phyſ.
<
lb
/>
T. 46.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
>
<
margin.target
id
="
marg959
"/>
A</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
>
<
margin.target
id
="
marg960
"/>
a Lib. de
<
lb
/>
ſenſ.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
>
<
margin.target
id
="
marg961
"/>
B</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
>
<
margin.target
id
="
marg962
"/>
C</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
>
<
margin.target
id
="
marg963
"/>
b 1. Phyſ.
<
lb
/>
T. 41.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
>
<
margin.target
id
="
marg964
"/>
D</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
>
<
margin.target
id
="
marg965
"/>
E</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
>
<
margin.target
id
="
marg966
"/>
F</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
>
<
margin.target
id
="
marg967
"/>
G</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
>
<
margin.target
id
="
marg968
"/>
a 3. de cęlo
<
lb
/>
<
lb
/>
1. Met. c. 4.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
>
<
margin.target
id
="
marg969
"/>
H</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
>
<
margin.target
id
="
marg970
"/>
A</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
head
">
<
s
>
<
emph
type
="
italics
"/>
De ijs qui principia plura, ſed finita eſſe cenſuerunt. </
s
>
<
s
>Cap. </
s
>
<
s
>XXVIII
<
emph.end
type
="
italics
"/>
.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>PLVRA quidem, ſed finita profeſsi ſunt,
<
expan
abbr
="
idq́ue
">idque</
expan
>
cum methodo
<
expan
abbr
="
rerumq́
">rerumque</
expan
>
. </
s
>
<
s
>natura
<
expan
abbr
="
cõgruentius
">congruentius</
expan
>
,
<
lb
/>
Parmenides Empedocles, Plato, & Pythagoras. </
s
>
<
s
>Nam ſic & ſcientię noſtrę & naturæ progreſ
<
lb
/>
ſibus magis conſulitur, quòd finitum mente comprehendi poteſt, & natura nunquam ceſſat, niſi
<
lb
/>
finem conſecuta fuerit, modò non impediatur. </
s
>
<
s
>Horum ergo ſententiæ magis accedunt ad verum,
<
lb
/>
& illa complectuntur quibus vera rerum principia coniectari licet; nam priuationem,
<
expan
abbr
="
materiã
">materiam</
expan
>
,
<
lb
/>
& formam ſine controuerſia monſtrant. </
s
>
<
s
>accipientes pro comperto contraria ens, & non ens, &
<
lb
/>
ſubiectum, ſed planè non aperiunt; verùm ſi exactius exquirantur, in illis non modo confuſum
<
lb
/>
quiddam continetur, ſed multa prętereà deſiderantur. </
s
>
<
s
>Etenim (vt iam de Parmenide loquar)
<
lb
/>
ipſe cùm antè vnum accepiſſet, duo rerum principia ſtatuit, nec quidem reipſa differentia, quem
<
lb
/>
admodum Auerroës arbitratur; licet vnum faciat ad mentem, duo ad ſenſum; ſed quia ſubeat
<
lb
/>
idem principium duas conſiderationes, quòd vnum eſſet re vera, ſed ſenſui diuerſa viderentur,
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg971
"/>
<
lb
/>
& ita illi eueniret, ceu collo columbæ; eſt enim eiuſdem perpetuò coloris, tamen ex diuerſo ſitu
<
lb
/>
ad lumen mirandum in modum variatur: ſtatuit ergo duo principia ad ſenſum; calidum & fri
<
lb
/>
gidum, alterum ignem vocans, ac terram alterum; necnon ignem numerat in entibus terram
<
expan
abbr
="
nõ
">non</
expan
>
<
lb
/>
ens exiſtimans: Itaque ſi vim eius placiti perſcrutemur, ente & non ente formam & priuationem
<
lb
/>
nobis indicauit; idem quoque ſignificauit materiam, quòd terra, vt idem voluit, vi patiendi præ
<
lb
/>
dita eſſet, quod materiæ officium eſſe compertum eſt. </
s
>
<
s
>Verùm quòd cauilli quibus impediebatur,
<
lb
/>
vnum eſſe conuincerent; hæc non ſanè ſic habere, ſed ita videri putauit ſenſu ſic approbante, op
<
lb
/>
poſitum verò dictare rationem cui fidendum magis eſſet. </
s
>
<
s
>Tria elementa poſuit Ion Chius aucto
<
lb
/>
re Philopono, ſed cùm eius nullam rationem videatur habuiſſe Philoſophus, nihil etiam nos de
<
lb
/>
illo dicemus. </
s
>
<
s
>Empedocles quatuor vulgò nota corpora ſimplicia terram, aquam, aërem, &
<
expan
abbr
="
ignẽ
">ignem</
expan
>
<
lb
/>
conſtituit, quæ vicem materiæ ſubirent: licet ignem à cęteris ſegregaret, quaſi vna foret natura,
<
lb
/>
quippe quæ ad illa ſe haberet vt efficiens, & illis veluti alimento vteretur: nanque ęthera ſolùm
<
lb
/>
calidum ſtatuit, reliqua elementa frigida, caloris autem efficacitas maxima prædicatur; verunta
<
lb
/>
men cùm & ipſe aliquid pateretur, aliis principiis obtemperans quibus deduceretur ad
<
expan
abbr
="
mixtionẽ
">mixtionem</
expan
>
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg972
"/>
<
lb
/>
amicitia nimirum contrahente, & diſsipante diſcordia, materiæ
<
expan
abbr
="
cõditionis
">conditionis</
expan
>
quoquo pacto expers
<
lb
/>
non eſſet. </
s
>
<
s
>Porrò amicitiam in vnum elementa confundendo corrumpere, & cogere in ſphærum,
<
lb
/>
diſcordiam verò ſecernendo elementa è ſphæro generare. </
s
>
<
s
>neque id quodam ordine conſtanti,
<
lb
/>
quòd aërem ſemper diſsipet ſurſum, terram verò deorſum: ſed tùm: ita fortuito contigiſſe. </
s
>
<
s
>
<
emph
type
="
sup
"/>
a
<
emph.end
type
="
sup
"/>
ſic
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg973
"/>
<
lb
/>
quoque contingere, vt elementa coëant in mixturam magis; aut minus aptè, & prout aptè conti
<
lb
/>
gerit, aut non reliqua extare, & vſui eſſe, aut interire; ſemper verò elementorum ſeruari
<
expan
abbr
="
naturã
">naturam</
expan
>
,
<
lb
/>
vt quicquid exiſtit, nihil aliud ſit atque elementa. </
s
>
<
s
>Hæc verò poëticis vocibus elocutus eſt, & am
<
lb
/>
biguis, quo vitio ſcatet vbique illius oratio. </
s
>
<
s
>
<
emph
type
="
sup
"/>
b
<
emph.end
type
="
sup
"/>
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg974
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
>
<
margin.target
id
="
marg971
"/>
B</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
>
<
margin.target
id
="
marg972
"/>
C</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
>
<
margin.target
id
="
marg973
"/>
a 2. Phyſ.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
>
<
margin.target
id
="
marg974
"/>
b 2. Rhet.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>“
<
foreign
lang
="
grc
">Ζεῦς ἀργης, ἣρητε φερέσβιος, ὴ δ' αἰδωνεύσ
<
lb
/>
Νῆστις θ' ἡ δακρυόις ὲκπικροῖ ὄμμα βρότηον</
foreign
>
, ideſt,</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>
<
emph
type
="
italics
"/>
Iuppiter albus, & alma Iuno, tùm pallidus Orcus</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>Et Neſtis lachrymis oculos quæ complet amaris
<
emph.end
type
="
italics
"/>
.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>
<
emph
type
="
italics
"/>
Iouem ignem, Iunonem terram, Orcum aêrem
<
emph.end
type
="
italics
"/>
, ”</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>Neſtin aquam dicens; & hæc ait aſsiduas verſare vices, nec vſquam deſinere & æternum eſſe
<
arrow.to.target
n
="
marg975
"/>
<
lb
/>
hunc rerum ordinem quo ſibi in eadem elementorum portione variæ formæ ſuccedant. </
s
>
<
s
>Vnde
<
lb
/>
etiam ipſe de ſeipſo profitetur.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
>
<
margin.target
id
="
marg975
"/>
D</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>“
<
foreign
lang
="
grc
">Ἠδη γάρ ποτ' ἐγὼ γενόμην κοῦρός τε
<
lb
/>
Θᾶμνός τ' ὀιωνός τε, καὶ ἐξ ἁλὸς ἔμπυρος ἰχθύς</
foreign
>
, ideſt,</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>
<
emph
type
="
italics
"/>
Nanque olim tener ipſe fui puer, atque puella</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>Igneus, & piſcis, frutex, & picta volucris
<
emph.end
type
="
italics
"/>
.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>
<
emph
type
="
italics
"/>
Ea verò ſic fiunt, quòd
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>
<
foreign
lang
="
grc
">Ἂλλοτε μὲν φιλότητι συνεζχόμεν εἰς ἒν ἅπαντα·
<
lb
/>
Ἄλλοτε δ' αὖ διχ' ἓκαστα φορευμενα νείκεος ἔχθει</
foreign
>
, ideſt,</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>
<
emph
type
="
italics
"/>
Nonnunquam componit amor ſimul omnia dulcis
<
emph.end
type
="
italics
"/>
. </
s
>
<
s
>
<
emph
type
="
sup
"/>
c
<
emph.end
type
="
sup
"/>
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg976
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
>
<
margin.target
id
="
marg976
"/>
c Proclus
<
lb
/>
in Tim.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>
<
emph
type
="
italics
"/>
Nonnunquam diſcreta iubet diſcordia ferri
<
emph.end
type
="
italics
"/>
.”</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>Quanquam & ipſe duplicem ſphærum
<
expan
abbr
="
quandoq;
">quandoque</
expan
>
profeſſus eſt
<
expan
abbr
="
alterũ
">alterum</
expan
>
ſenſilem, atque
<
foreign
lang
="
grc
">νυητόν</
foreign
>
,
<
lb
/>
& intelligendum alterum. </
s
>
<
s
>Nos in ſcientia rerum ſenſilium ſenſilem perſequemur. </
s
>
<
s
>Quantum
<
lb
/>
verò eſt de ſententia Platonis, & de numero principiorum quæ ab ipſo poſita ſunt, & de illorum
<
lb
/>
diſtinctione quam ſignificat Ariſtoteles; ab Ariſtotelis interpretibus dubitatum fuiſſe video.</
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>