Lucretius, De rerum natura: Libri Sex, 1566

Page concordance

< >
Scan Original
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
< >
page |< < of 241 > >|
1Quippe etenim multo magis haec sunt tenvia textu,
Quam quae percipiunt oculos, visumque lacessunt:
Corporis haec quoniam penetrant per rara; cientque
Tenvem animi naturam intus, sensumque lacessunt.

Centauros itaque & Scyllarum membra videmus,
Cerbereasque canum facies, simulacraque eorum,
Quorum morte obita tellus amplectitur ossa;
Omne genus quoniam passim simulacra feruntur;
Partim sponte sua quae fiunt aere in ipso:
Partim quae variis ab rebus cumque recedunt:
Et quae confiunt ex horum facta figuris.

Nam certe ex vivo Centauri non fit imago;
Nulla fuit quoniam talis natura animantis.

Verum ubi equi, atque hominis casu concurrit imago;
Herescit facile extemplo, quod diximus ante,
Propter subtilem naturam, & tenvia texta.

Cetera de genere hoc eadem ratione creantur.

Quae cum mobiliter summa levitate feruntur,
Ut prius ostendi; facile uno commovet ictu
Quaelibet una animum nobis subtilis imago:
Tenvis enim mens est, & mire mobilis ipsa.

Haec fieri ut memoro, facile hinc cognoscere possis,
Quatinus hoc simile est oculis, quod mente videmus
Atque oculis, simili fieri ratione necesse est:
Nunc igitur docui quoniam me forte leones
Cernere per simulacra, oculos quaecumque lacessunt:
Scire licet mentem simili ratione moveri
Per simulacra, leonum cetera, quae videt aeque,
Nec minus, atque oculi; nisi quod mage tenvia cernit.

Nec ratione alia, cum somnus membra profudit,
Mens animi vigilat, nisi quod simulacra lacessunt
Haec eadem nostros animos, quae, cum vigilamus,

Text layer

  • Dictionary
  • Places

Text normalization

  • Original

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index