Biancani, Giuseppe
,
Aristotelis loca mathematica
,
1615
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
Page concordance
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 270
271 - 300
301 - 330
331 - 355
>
Scan
Original
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
131
132
133
134
135
136
137
138
139
140
141
142
143
144
145
146
147
148
149
150
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 270
271 - 300
301 - 330
331 - 355
>
page
|<
<
of 355
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.002369
">
<
pb
pagenum
="
139
"
xlink:href
="
009/01/139.jpg
"/>
mur;
<
expan
abbr
="
Deoq́
">Deoque</
expan
>
; Optimo Maximo laudes debitas concinimus. </
s
>
<
s
id
="
s.002370
">Mechanica pra
<
lb
/>
ctica, cuius ope ingentia pondera, vel exigua vi,
<
expan
abbr
="
inuitaq́
">inuitaque</
expan
>
; natura ſuſq;
<
expan
abbr
="
deq́
">deque</
expan
>
;
<
lb
/>
commouentur. </
s
>
<
s
id
="
s.002371
">Perſpectiua, quæ Pictoribus, & Architectoribus adeo inſer
<
lb
/>
uit, vt
<
expan
abbr
="
abſq;
">abſque</
expan
>
ea nihil fermè audeant. </
s
>
<
s
id
="
s.002372
">Aſtronomia tandem, ſi in praxim de
<
lb
/>
ducatur, ex vna ſolum eclypſium prædictione, quantam vniuerſo orbi ad
<
lb
/>
mirationem parit? </
s
>
<
s
id
="
s.002373
">mitto hanc ſolam dierum, menſium, & annorum diſtri
<
lb
/>
butionem, ac temporum emendationem exhibere, rem adeò Reipublicæ
<
lb
/>
Chriſtianæ neceſſariam.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.002374
">
<
arrow.to.target
n
="
marg197
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
id
="
s.002375
">
<
margin.target
id
="
marg197
"/>
206</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.002376
">Eodem tex. 3. (
<
emph
type
="
italics
"/>
Item & in cæteris tunc ſcire vnumquodque arbitramur torum,
<
lb
/>
quorum ſunt demonstrationes, cum quid eſt ſciamus, vt puta quid tetragoniſmus,
<
lb
/>
quòd inuentio mediæ
<
emph.end
type
="
italics
"/>
) eadem reperies ſuperius in ſecundo de Anima, tex. 12.
<
lb
/>
fuſius explicata.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.002377
">
<
arrow.to.target
n
="
marg198
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
id
="
s.002378
">
<
margin.target
id
="
marg198
"/>
207</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.002379
">Tex. 8. (
<
emph
type
="
italics
"/>
Si enim in hoc differret ſolum Geometria à Geodæſia, quod hæc quidem
<
lb
/>
eorum eſt, quæ ſentimus, illa verò non ſenſibilium eſt
<
emph.end
type
="
italics
"/>
) Geodæſia eſt pars Geo
<
lb
/>
metriæ practicæ, ea ſcilicet, quæ circa diuiſionem ſuperficierum verſatur.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
id
="
s.002380
">audi Pediaſmum de menſuratione: Terræ inquit menſuratio in duas partes
<
lb
/>
diuiditur, Geometriam ſcilicet, & Geodæſiam: Areæ
<
expan
abbr
="
namq;
">namque</
expan
>
ſecundum ar
<
lb
/>
tem menſuratio, & terræ menſuratio eſt, & meritò Geometria vocatur.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
id
="
s.002381
">Vnius verò, & eiuſdem areæ, ſeu loci diuiſio inter diuerſas perſonas, parti
<
lb
/>
tio quædam eſt terræ, & iure optimo Geodæſia appellatur. </
s
>
<
s
id
="
s.002382
">hæc ille. </
s
>
<
s
id
="
s.002383
">dicitur
<
lb
/>
autem Geodæſia à
<
foreign
lang
="
grc
">γεα</
foreign
>
, terra, &
<
foreign
lang
="
grc
">δάιω</
foreign
>
, diuido. </
s
>
<
s
id
="
s.002384
">Vocabulum tamen iſtud Geo
<
lb
/>
dæſiæ fuit poſtea ad latiorem tranſlatum ſignificationem: extat enim Geo
<
lb
/>
dæſia Heronis Mechanici antiqui ſcriptoris, quampridem Baroccius lati
<
lb
/>
nitate donauit, quæ quidem ars eſt eadem cum Geometria practica, cum
<
lb
/>
non ſolum diuiſiones, ſed menſurationes omnes etiam per dioptricam fa
<
lb
/>
cultatem, ſeu per lineas viſuales doceat inueſtigare.</
s
>
</
p
>
</
chap
>
<
chap
>
<
p
type
="
head
">
<
s
id
="
s.002385
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Ex Quarto Metaphyſicæ.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.002386
">
<
arrow.to.target
n
="
marg199
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
id
="
s.002387
">
<
margin.target
id
="
marg199
"/>
208</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.002388
">Tex. 4.
<
emph
type
="
italics
"/>
(Philoſophus
<
expan
abbr
="
namq;
">namque</
expan
>
eſt, vt ille, qui Mathematicus dicitur, &
<
lb
/>
hæc enim habet partes: ac prima quædam, & ſecunda ſcientia eſt: cæ
<
lb
/>
teræ
<
expan
abbr
="
quoq;
">quoque</
expan
>
conſequenter in mathematibus
<
emph.end
type
="
italics
"/>
) inter mathematicas pri
<
lb
/>
mæ ſcientiæ ſunt Geometria, & Arithmetica, quia ipſæ à cæteris
<
lb
/>
nulla ratione dependent; imò cæteræ ipſis innituntur, quæ ſecundæ hoc lo
<
lb
/>
co appellantur, hæ ſunt Perſpectiua, Muſica, Mechanica, Aſtronomia. </
s
>
<
s
id
="
s.002389
">illas
<
lb
/>
duas recentiores ſubalternantes, has verò ſecundas ſubalternatas vocant.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
id
="
s.002390
">Exempla ſubalternationum varia attuli in Logicis tex. 20. & 23. primi Po
<
lb
/>
ſter. vbi clarè licet intueri quid ſit ſubalternatio, vnde etiam præſens lo
<
lb
/>
cus illuſtratur.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.002391
">
<
arrow.to.target
n
="
marg200
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
id
="
s.002392
">
<
margin.target
id
="
marg200
"/>
209</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.002393
">Tex. 28. (
<
emph
type
="
italics
"/>
Vti diametrum commenſurabilem eſſe
<
emph.end
type
="
italics
"/>
) legenda ſunt ea, quæ libro
<
lb
/>
primo Priorum, ſecto 1. cap. 23. de hac commenſurabilitate, & incommen
<
lb
/>
ſurabilitate tractata ſunt.</
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>