148SIM. PORTII PRAEFATIO
quid philoſophi ſignificare velint, cùm dicunt, quòd
perſpicuitas ſit communis natura omnibus corpori-
bus: innuunt. n. quòd omnia corpora tam miſta quam
ſimplicia appareãt: non quidem quòd eadem ſit appa-
rentiæ ratio ignis, aëris, aquæ, & plantæ aut animalis:
ſed quòd omnia corpora participent hoc, ſcilicet ap-
parere. Porrò autem quæ apparent, veluti diximus,
alia cernũtur in extremo et profundo: alia in extremo
tantũ; cùm in profundo ſint opaca, & minimè oculis
peruia. Ex hoc quoque cognoſci videtur, quare quæ
ſunt tranſparentia, non modò ipſa videantur, verùm
etiam media ſint, quib. alia cernantur: qualia ſunt aër,
aqua, vitrum, & iis ſimilia. quæ verò à nobis in ſuper
ficie conſpiciantur, nequeant eſſe viſus intermedia,
quòd opaca ſint in profundo. Quocirca Philoſophus
libro ſecundo de Anima, & libro de Senſu, corpus
tranſparens, vocat διαφανὲσ ἀόριςον, quod eſt perſpicuũ
interminatum, quoniam nullum certum obtineat co
lorem, ſed habeat omnes in potentia, quoniam vni-
uerſi per ipſum videri poſſunt. Corpus verò, quod
non vndique perlucet appellat ὁρι{στ}ὸν, quod eſt termi-
natum; quòd in extremo certum colorem ab ipſa mi-
ſtione, vel aliqua alia alteratione ſortiatur. atque hæc
ſatis ſint de perſpicuo. Supereſt vt dicamus, quid ſit
lumen: quod cum tribus comparari poteſt, nempe
cum ſubiecto, cui ineſt primò, atq; ita dicitur actus
diaphani interminati, quòd gerat vicem coloris. Con
fertur deinde cum diaphano interminato, ſub hac
conditione, quòd ipſum per lumen appareat, & videa
tur. atque iccirco per lucidum interminatum, non di-
citur actu perſpicuum abſente lumine, verùm tene-
bræ & obſcuritas, atque hoc ipſum innuit Ariſtote-
les, vbi inquit, aërem, eſſe materiam; ac lumen,
perſpicuitas ſit communis natura omnibus corpori-
bus: innuunt. n. quòd omnia corpora tam miſta quam
ſimplicia appareãt: non quidem quòd eadem ſit appa-
rentiæ ratio ignis, aëris, aquæ, & plantæ aut animalis:
ſed quòd omnia corpora participent hoc, ſcilicet ap-
parere. Porrò autem quæ apparent, veluti diximus,
alia cernũtur in extremo et profundo: alia in extremo
tantũ; cùm in profundo ſint opaca, & minimè oculis
peruia. Ex hoc quoque cognoſci videtur, quare quæ
ſunt tranſparentia, non modò ipſa videantur, verùm
etiam media ſint, quib. alia cernantur: qualia ſunt aër,
aqua, vitrum, & iis ſimilia. quæ verò à nobis in ſuper
ficie conſpiciantur, nequeant eſſe viſus intermedia,
quòd opaca ſint in profundo. Quocirca Philoſophus
libro ſecundo de Anima, & libro de Senſu, corpus
tranſparens, vocat διαφανὲσ ἀόριςον, quod eſt perſpicuũ
interminatum, quoniam nullum certum obtineat co
lorem, ſed habeat omnes in potentia, quoniam vni-
uerſi per ipſum videri poſſunt. Corpus verò, quod
non vndique perlucet appellat ὁρι{στ}ὸν, quod eſt termi-
natum; quòd in extremo certum colorem ab ipſa mi-
ſtione, vel aliqua alia alteratione ſortiatur. atque hæc
ſatis ſint de perſpicuo. Supereſt vt dicamus, quid ſit
lumen: quod cum tribus comparari poteſt, nempe
cum ſubiecto, cui ineſt primò, atq; ita dicitur actus
diaphani interminati, quòd gerat vicem coloris. Con
fertur deinde cum diaphano interminato, ſub hac
conditione, quòd ipſum per lumen appareat, & videa
tur. atque iccirco per lucidum interminatum, non di-
citur actu perſpicuum abſente lumine, verùm tene-
bræ & obſcuritas, atque hoc ipſum innuit Ariſtote-
les, vbi inquit, aërem, eſſe materiam; ac lumen,