Marci of Kronland, Johannes Marcus, De proportione motus figurarum recti linearum et circuli quadratura ex motu, 1648

List of thumbnails

< >
11
11
12
12
13
13
14
14
15
15
16
16
17
17
18
18
19
19
20
20
< >
page |< < of 145 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap>
            <p type="main">
              <s>
                <pb xlink:href="063/01/014.jpg"/>
              motu, ſed motui Centri parallelo feratur:
                <expan abbr="ictusq;">ictusque</expan>
              non huius,
                <lb/>
              ſed vi centri accidant grauiores: verùm centrum grauitatis
                <lb/>
              ad ſe ipſum refertur, quatenus ex inæquali remotione à lineâ
                <lb/>
              hypomochlij inæqualiter ponderat. </s>
              <s>
                <expan abbr="Neq;">Neque</expan>
              enim percuſſio fit
                <lb/>
              per lineam verticalem ſeu hypomochlij; ſed eam, quæ duci­
                <lb/>
              tur à centro grauitatis per contactum, per quartum Theor. </s>
              <lb/>
              <s>Vnde fit ut centrum grauitatis ſe ipſo utens ad ſe mouendum,
                <lb/>
              ſibi præponderet in eâ ratione, in quâ eſt vectis. </s>
              <s>Cùm ergo in
                <lb/>
              lapſu verticali nihil occurrat centro, totum vectem grauitas
                <lb/>
              obtinet: in plano autem inclinato, linea verticalis ducta per
                <lb/>
              contactum inæqualiter hunc ſecat, pro ratione inclinationis.
                <lb/>
              et tum centrum grauitatis ſe ipſum veluti partitur in eam, quæ
                <lb/>
              mouet, & in eam quæ in Hypomochlio quieſcit partem. </s>
              <s>Opor­
                <lb/>
              tet enim concipere, quemadmodum ſi globus ab alio globo æ­
                <lb/>
              quali ſit levandus. </s>
              <s>Tum enim ſi
                <expan abbr="uterq;">uterque</expan>
              æqualiter abeſt à tru­
                <lb/>
              tinâ, fit æquilibrium: retractione verò unius, eam rationem
                <lb/>
              habet grauitas huius ad grauitatem illius, quam interualla. </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s>Obijcies. </s>
              <s>Huic poſitioni aduerſari ea, quæ propoſ. 32. & 33
                <lb/>
              ſunt dicta: vbi oſtendi Impulſum eo modo augeri, quo triangu­
                <lb/>
              lum ſibi ſimile manens:
                <expan abbr="rationémq;">rationémque</expan>
              habere ſuorum tempo­
                <lb/>
              rum, in quibus fiunt, duplicatam. </s>
              <s>Quòd ſi ergo radius totus
                <lb/>
              FD ſit quadratum ab hypomochlio in duo quadrata CD. CF
                <lb/>
              diviſum, uti propoſitio illa vult; erit grauitas in DF ad gra­
                <lb/>
              uitatem in CD, in ratione duplicatâ eius, quam habet ſinus to­
                <lb/>
              tus ad ſinum complementi inclinationis. & quia motus ratio­
                <lb/>
              nem habent, quam impulſus, per quartam poſitionem, erit mo­
                <lb/>
              tus in AB ad motum in BF in ratione
                <expan abbr="quoq;">quoque</expan>
              duplicatâ. </s>
              <s>Maior
                <lb/>
              ergo motus BF, quàm utidem tempus
                <expan abbr="vtrumq;">vtrumque</expan>
              metiatur. </s>
              <lb/>
              <s>Hanc obiectionem ut diluamus. </s>
              <s>Aduerte ea, quæ in vecte li­
                <lb/>
              brantur, duplicem habere impulſum, ſeu grauitatem: aliam
                <lb/>
              quidem in ordine ad mundi centrum; aliam verò in ordine ad </s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>