Fabri, Honoré
,
Tractatus physicus de motu locali
,
1646
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
Page concordance
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 270
271 - 300
301 - 330
331 - 360
361 - 390
391 - 420
421 - 450
451 - 480
481 - 491
>
Scan
Original
131
132
133
134
135
136
137
138
139
140
141
142
143
144
145
146
147
148
149
150
151
152
153
154
155
156
157
158
159
160
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 270
271 - 300
301 - 330
331 - 360
361 - 390
391 - 420
421 - 450
451 - 480
481 - 491
>
page
|<
<
of 491
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
id
="
N15AC3
">
<
p
id
="
N1783E
"
type
="
main
">
<
s
id
="
N178AD
">
<
pb
pagenum
="
108
"
xlink:href
="
026/01/140.jpg
"/>
tu naturaliter accelerato vt 4. ad 3. igitur continet illud 1. (11/3); </
s
>
<
s
id
="
N178B8
">ſi verò
<
lb
/>
ſint 3. inſtantis continet illud, 1/2; ſi 4. continet 1. 3/5, ſi 5. continet 1.2/3
<
lb
/>
ſi 5. continet 1 2/3. ſi 6. continet 1 5/7. ſi 7. continet 1 3/4. ſi 8. continet
<
lb
/>
1 7/9. ſi 9. continet 1 (4/11). ſi 10. continet 1 9/5 ſic quo plura erunt inſtantia
<
lb
/>
accedet propiùs ad rationem duplam, nunquam tamen ad illam perue
<
lb
/>
niet. </
s
>
<
s
id
="
N178C6
">Ex dictis multa tumultuatim Corollaria congeri poſſunt; </
s
>
</
p
>
<
p
id
="
N178CA
"
type
="
main
">
<
s
id
="
N178CC
">
<
emph
type
="
center
"/>
<
emph
type
="
italics
"/>
Corollarium
<
emph.end
type
="
italics
"/>
1.
<
emph.end
type
="
center
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
id
="
N178D9
"
type
="
main
">
<
s
id
="
N178DB
">Etiamſi non ſint partes infinitæ temporis; </
s
>
<
s
id
="
N178DF
">in ordine tamen ad praxim
<
lb
/>
eodem modo ſe habent, ac ſi eſſent infinitæ; quia licèt finitæ ſint, nume
<
lb
/>
rari tamen non poſſunt. </
s
>
</
p
>
<
p
id
="
N178E7
"
type
="
main
">
<
s
id
="
N178E9
">
<
emph
type
="
center
"/>
<
emph
type
="
italics
"/>
Corollarium
<
emph.end
type
="
italics
"/>
2.
<
emph.end
type
="
center
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
id
="
N178F6
"
type
="
main
">
<
s
id
="
N178F8
">Etiam ſi non ſint infiniti tarditatis gradus, vt conſtat ex dictis, ſed fi
<
lb
/>
niti; </
s
>
<
s
id
="
N178FE
">in ordine tamen ad praxim eodem modo ſe habent, ac ſi eſſent in
<
lb
/>
finiti; quia non poteſt diſtingui primus, & minimus ab omnibus
<
lb
/>
aliis. </
s
>
</
p
>
<
p
id
="
N17906
"
type
="
main
">
<
s
id
="
N17908
">
<
emph
type
="
center
"/>
<
emph
type
="
italics
"/>
Corollarium
<
emph.end
type
="
italics
"/>
3.
<
emph.end
type
="
center
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
id
="
N17915
"
type
="
main
">
<
s
id
="
N17917
">Licèt hypotheſis Galilei ſit falſa in hypotheſi inſtantium finitorum; </
s
>
<
s
id
="
N1791B
">
<
lb
/>
nam ſingulis inſtantibus noua fit velocitatis acceſſio; </
s
>
<
s
id
="
N17920
">phyſicè tamen lo
<
lb
/>
quendo eodem modo ſe habet, ac ſi eſſet vera; </
s
>
<
s
id
="
N17926
">quia cum non poſſit pro
<
lb
/>
bari, niſi in partibus temporis ſenſibilibus; </
s
>
<
s
id
="
N1792C
">certà, cùm quælibet pars
<
lb
/>
ſenſibilis innumera ferè inſtantia contineat, in quibus fit progreſſio; </
s
>
<
s
id
="
N17932
">
<
lb
/>
differentia vtriuſque ſenſibilis eſſe non poteſt; </
s
>
<
s
id
="
N17937
">igitur linea denticulata
<
lb
/>
eodem modo ſe habet phyſicè, hoc eſt ſenſibiliter, ac ſi eſſet recta; </
s
>
<
s
id
="
N1793D
">ſic
<
lb
/>
que progreſſio arithmetica in multis terminis reducitur ſenſibiliter ad
<
lb
/>
Geometriam in paucioribus terminis; immò in communi illa ſententia. </
s
>
<
s
id
="
N17945
">
<
lb
/>
in qua dicitur tempus conſtare ex partibus actu infinitis, progreſſio Ga
<
lb
/>
lilei tantùm locum habere peteſt; </
s
>
<
s
id
="
N1794C
">igitur hæc eſto clauis huius difficul
<
lb
/>
tatis; </
s
>
<
s
id
="
N17952
">progreſſio ſimplex principium phyſicum habet, non experimen
<
lb
/>
tum; </
s
>
<
s
id
="
N17958
">progreſſio numerorum imparium experimentum non principium; </
s
>
<
s
id
="
N1795C
">
<
lb
/>
vtramque cum principio & experimento componimus; prima enim ſi. </
s
>
<
s
id
="
N17961
">
<
lb
/>
aſſumantur partes temporis ſenſibiles tranſit in ſecundam, ſecunda in
<
lb
/>
primam, ſi vltima aſſumantur inſtantia. </
s
>
</
p
>
<
p
id
="
N17967
"
type
="
main
">
<
s
id
="
N17969
">
<
emph
type
="
center
"/>
<
emph
type
="
italics
"/>
Corollarium
<
emph.end
type
="
italics
"/>
4.
<
emph.end
type
="
center
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
id
="
N17976
"
type
="
main
">
<
s
id
="
N17978
">Cognito ſpatio quod percurritur in data parte temporis ſenſibili, co
<
lb
/>
gnoſci poteſt ſpatium quod in duabus æqualibus vel 3.vel 4.&c.percurri
<
lb
/>
poteſt.v.g. </
s
>
<
s
id
="
N1797F
">multi probarunt ſæpiùs primo ſecundo minuto corpus graue
<
lb
/>
percurrere 12. pedes; igitur duobus percurreret 48. accipe enim 9. 2.
<
lb
/>
id eſt 4. & in 4. duces 12. vt habeas 48. 4. verò minutis percurret 192.
<
lb
/>
nam accipe 9. 4. id eſt 16. & in 16. duces 12.vt habeat 192. res omninò
<
lb
/>
facilis. </
s
>
</
p
>
<
p
id
="
N1798B
"
type
="
main
">
<
s
id
="
N1798D
">
<
emph
type
="
center
"/>
<
emph
type
="
italics
"/>
Corollarium
<
emph.end
type
="
italics
"/>
5.
<
emph.end
type
="
center
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
id
="
N1799A
"
type
="
main
">
<
s
id
="
N1799C
">Similiter cognito ſpatio quod percurrit 4. ſecundis minutis, cogno
<
lb
/>
ſces ſpatium, quod percurret 2. vel 1. v.g. percurrit 4. ſecundis 192. pe-</
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>