141135LIBER VI.
quia motus unius eſt unus, at neq;
cuiquã alij tribuetur:
con
tinuus enim motus, continuorum quorundã eſt motus. eadẽ
erit pro fectò ratio, & ſi D E F exceſſerunt in diuiſione
motus G K. Quare ſi hoc eſſe non poteſt, eundem atque
æqualem eſſe neceſſe eſt. Hæc igitur diuiſio ratione partiũ
eius eſt, quod mouetur, atq; cuiuslibet partibilis ipſam eſſe
neceſſe eſt. Alia autem eſt temporis ratione. Nam cùm o-
mnis motus in tẽpore fit, & omne tempus ſit diuiſibile, mi-
nor autem in minori tempore fiat, omnis motus uti tempus
diuidatur neceſſe eſt. Cùm autẽ omne quod mouetur, in ali-
quo moueatur, & tempore aliquo, mobilisq́; totius ſit mo-
tus: eaſdem eſſe diuiſiones & temporis, & motus, & ipſius
ueri, & eius quod mouetur, & etiam eius in quo eſt motus,
neceſſe eſt. Verùm non omnium ſimiliter, in quibus eſt mo
tus, ſed quantitatis quidem per ſe, qualitatis uerò per acci-
dens. Accipiatur enim tẽpus, in quo quippiam mouetur, &
ſit A, & motus ſit B. Si igitur in toto tẽpore motum eſt,
in illius dimidio, motu minore eſt motũ, quo rurſus diuiſio,
minore motu rurſus eſt motum: & ſie ſemper motus diuide
tur ut tempus. Simili modo ſimotus eſt diuiſibilis, & tem-
pus eſt diuiſibile. Sienim toto motu toto in tempore mo-
tum eſt dimidio in dimidio, & minore rurſus in minore eſt
motum. Ipſum quoq; moueri, mcdo diuidetur eodem. Sit
enim ipſum moueri, C: in dimidio igitur motus minus erit
toto, & in dimidio rurſus dimidij, & ita ſemper diuidetur.
I icet etiam ipſum moueri quod eſt partis utriuſque motus
D E, & E F deſignando, totũ totius dicere eſſe: nam ſi ſit
aliud, plur a motus eiuſdem erunt moueri, ſicut et motum in
motus partium prius ostendimus diuiſibilem eſſe. Accõmo-
datũ enim ipſum moueri parti utriq; motus cõtinuũ
tinuus enim motus, continuorum quorundã eſt motus. eadẽ
erit pro fectò ratio, & ſi D E F exceſſerunt in diuiſione
motus G K. Quare ſi hoc eſſe non poteſt, eundem atque
æqualem eſſe neceſſe eſt. Hæc igitur diuiſio ratione partiũ
eius eſt, quod mouetur, atq; cuiuslibet partibilis ipſam eſſe
neceſſe eſt. Alia autem eſt temporis ratione. Nam cùm o-
mnis motus in tẽpore fit, & omne tempus ſit diuiſibile, mi-
nor autem in minori tempore fiat, omnis motus uti tempus
diuidatur neceſſe eſt. Cùm autẽ omne quod mouetur, in ali-
quo moueatur, & tempore aliquo, mobilisq́; totius ſit mo-
tus: eaſdem eſſe diuiſiones & temporis, & motus, & ipſius
ueri, & eius quod mouetur, & etiam eius in quo eſt motus,
neceſſe eſt. Verùm non omnium ſimiliter, in quibus eſt mo
tus, ſed quantitatis quidem per ſe, qualitatis uerò per acci-
dens. Accipiatur enim tẽpus, in quo quippiam mouetur, &
ſit A, & motus ſit B. Si igitur in toto tẽpore motum eſt,
in illius dimidio, motu minore eſt motũ, quo rurſus diuiſio,
minore motu rurſus eſt motum: & ſie ſemper motus diuide
tur ut tempus. Simili modo ſimotus eſt diuiſibilis, & tem-
pus eſt diuiſibile. Sienim toto motu toto in tempore mo-
tum eſt dimidio in dimidio, & minore rurſus in minore eſt
motum. Ipſum quoq; moueri, mcdo diuidetur eodem. Sit
enim ipſum moueri, C: in dimidio igitur motus minus erit
toto, & in dimidio rurſus dimidij, & ita ſemper diuidetur.
I icet etiam ipſum moueri quod eſt partis utriuſque motus
D E, & E F deſignando, totũ totius dicere eſſe: nam ſi ſit
aliud, plur a motus eiuſdem erunt moueri, ſicut et motum in
motus partium prius ostendimus diuiſibilem eſſe. Accõmo-
datũ enim ipſum moueri parti utriq; motus cõtinuũ
zoom in
zoom out
zoom area
full page
page width
set mark
remove mark
get reference
digilib