Guevara, Giovanni di
,
In Aristotelis mechanicas commentarii
,
1627
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
Page concordance
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 270
271 - 300
301 - 303
>
Scan
Original
131
132
133
134
135
136
137
138
139
140
141
142
143
144
145
146
147
148
149
150
151
152
153
154
155
156
157
158
159
160
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 270
271 - 300
301 - 303
>
page
|<
<
of 303
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
id
="
N10019
">
<
p
id
="
N13F7B
"
type
="
main
">
<
s
id
="
N13FBE
">
<
pb
pagenum
="
133
"
xlink:href
="
005/01/141.jpg
"/>
vel rota ABC, ſi decliue
<
lb
/>
<
figure
id
="
id.005.01.141.1.jpg
"
xlink:href
="
005/01/141/1.jpg
"
number
="
51
"/>
<
lb
/>
planum DE contingat in
<
lb
/>
C ad angulos rectos ipſius
<
lb
/>
diametri BC: linea verò
<
lb
/>
cadens per centrum ipſius
<
lb
/>
ſphæræ ad centrum mundi,
<
lb
/>
ſit AF. </
s
>
<
s
id
="
N13FD9
">Nam ſic totum fe
<
lb
/>
rè onus incumberet in pun
<
lb
/>
cto G, quod cum fulciri
<
lb
/>
<
expan
abbr
="
nõ
">non</
expan
>
poſſit in ipſa DE, quam
<
lb
/>
nullo modo tangit, neceſſa
<
lb
/>
riò
<
expan
abbr
="
propẽdet
">propendet</
expan
>
in F,
<
expan
abbr
="
rapietq.
">rapietque</
expan
>
<
lb
/>
ſecum ad partes E totum
<
lb
/>
globum, qui deinceps rur
<
lb
/>
ſus eadem ratione nutabit per aliud ſimile punctum,
<
expan
abbr
="
infe-tiusq.
">infe
<
lb
/>
riusque</
expan
>
citiſſimo curſu deſcendet ſuccedentibus ſibi ad inui
<
lb
/>
cem punctis, ac partibus. </
s
>
</
p
>
<
p
id
="
N13FFF
"
type
="
main
">
<
s
id
="
N14001
">Ex hac autem maxima aptitudine, quam rotæ, vel ſimilia
<
lb
/>
orbiculata corpora habent ad motum, occaſionem ſumpſiſ
<
lb
/>
ſe videntur nonnulli arbitrandi, circuli periferiam nunquam
<
lb
/>
quieſcere, ſed perpetuo motu cieri, vt hic ſubiungit Ariſto
<
lb
/>
teles. </
s
>
<
s
id
="
N1400E
">Quia ſcilicet circulus contrarium nixum non habet,
<
lb
/>
quo reſiſtat motui, aut motori ſicut corpora manentia, quæ
<
lb
/>
ex eo quieſcunt, vel manent, quia habent, in quo contra ni
<
lb
/>
tantur, & quo obſiſtant motui, ac mouenti. </
s
>
<
s
id
="
N14017
">Vbi addendum
<
lb
/>
quippe fuiſſet ab Ariſtotele, falsò eos ita putare; nam licet
<
lb
/>
circuli periferia nixum non habeat, quo retardetur, aut im
<
lb
/>
pediatur à proprio motu; non tamen ſemper habet in ſe
<
lb
/>
principium proximum, ac formale ſui motus, quod certè
<
lb
/>
cum ſit qualitas impetus impreſſi, hæc paulatim ex ſe re
<
lb
/>
mittitur, ac tandem deficit, vt patet in proiectis, quæ iccirco
<
lb
/>
deſiſtunt à motu. </
s
>
</
p
>
<
p
id
="
N14028
"
type
="
main
">
<
s
id
="
N1402A
">Præterea Philoſophus doctrinam de mobilitate prædi
<
lb
/>
ctorum corporum proſequendo, docet maiores circulos,
<
lb
/>
mobiliores eſſe minoribus. </
s
>
<
s
id
="
N14031
">Celerius enim (inquit) ab æqua
<
lb
/>
li mouentur potentia,
<
expan
abbr
="
mouentq.
">mouentque</
expan
>
onera. </
s
>
<
s
id
="
N1403A
">
<
expan
abbr
="
Cauſamq.
">Cauſamque</
expan
>
eam eſſe </
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>