141116 magno periculo verſantur.
Quòd ſi hæc opinio vel
tantillas radices egerit, difficillimum erit impedire ne
milites rebellent, aliaq́; id genus nimis periculoſa tra-
ctent. Quum autem hoc conſilium particulare ſit, &
maximi momenti ad conſeruationem nominis & fa-
mæ noſtri Præfecti, in hoc debet is maximè prudens
& attentus eſſe: pluris enim eum faciet Princeps ſuus,
ſi ſe penitus perdiderit, forti & inuicto animo prædi-
tus, quàm ſi ſe hoſti dedidiſſet, etiam ſi æquis & ſibi
honorificis conditionibus id fieret: quia in his non
ſita eſt plena Principis ſui ſatisfactio. Sitamen à Prin-
cipe ſuper hac re mandata haberet, conſulo tunc vt
juſſis pareat, accipiatq́; ab hoſte conditiones eas, quas
Princeps probauit. Non debet autem rationem ha-
bere ſalutis & voluntatis militum ſuorum. Quia ſi Prę-
fectus aliquid patraret quod ſibi dedecori & dehone-
ftamento eſſet, milites ob id non vituperarentur. Præ-
fectus enim is eſt, in quem ſolum omnes oculos conji-
ciunt: ei itaque ſoli competit rationem ſui & ſuæ fa-
mæ reddere, tum coram Principe, tum etiam coram
omnibus. Eſt autem res nimis moleſta Præfecto, vide-
re famam ſuam in dubium vocari, & de ea homines
diſquirete. Sed redeundo ad propugnationem & de-
fenſionem noſtræ arcis, dico Præfectum quàm dili-
gentiſſimè, & quantum fieri poterit, debere curare, vt
& foſſa vacua ab omni impedimento maneat, & via
quæ ad murum extrinſecum, quam omnes viam oper-
tam nominant: alioquin hoſtis poſſet propiùs accede-
re: hoc enim eſt magni momenti Præfecto, tum ad ſui
defenſionem, tum etiam vt hoſtem laceſſere poſſit, ne
facilè in foſſam ingrediatur, apertoq́; muro extrinſe-
tantillas radices egerit, difficillimum erit impedire ne
milites rebellent, aliaq́; id genus nimis periculoſa tra-
ctent. Quum autem hoc conſilium particulare ſit, &
maximi momenti ad conſeruationem nominis & fa-
mæ noſtri Præfecti, in hoc debet is maximè prudens
& attentus eſſe: pluris enim eum faciet Princeps ſuus,
ſi ſe penitus perdiderit, forti & inuicto animo prædi-
tus, quàm ſi ſe hoſti dedidiſſet, etiam ſi æquis & ſibi
honorificis conditionibus id fieret: quia in his non
ſita eſt plena Principis ſui ſatisfactio. Sitamen à Prin-
cipe ſuper hac re mandata haberet, conſulo tunc vt
juſſis pareat, accipiatq́; ab hoſte conditiones eas, quas
Princeps probauit. Non debet autem rationem ha-
bere ſalutis & voluntatis militum ſuorum. Quia ſi Prę-
fectus aliquid patraret quod ſibi dedecori & dehone-
ftamento eſſet, milites ob id non vituperarentur. Præ-
fectus enim is eſt, in quem ſolum omnes oculos conji-
ciunt: ei itaque ſoli competit rationem ſui & ſuæ fa-
mæ reddere, tum coram Principe, tum etiam coram
omnibus. Eſt autem res nimis moleſta Præfecto, vide-
re famam ſuam in dubium vocari, & de ea homines
diſquirete. Sed redeundo ad propugnationem & de-
fenſionem noſtræ arcis, dico Præfectum quàm dili-
gentiſſimè, & quantum fieri poterit, debere curare, vt
& foſſa vacua ab omni impedimento maneat, & via
quæ ad murum extrinſecum, quam omnes viam oper-
tam nominant: alioquin hoſtis poſſet propiùs accede-
re: hoc enim eſt magni momenti Præfecto, tum ad ſui
defenſionem, tum etiam vt hoſtem laceſſere poſſit, ne
facilè in foſſam ingrediatur, apertoq́; muro extrinſe-