Stevin, Simon, Mathematicorum hypomnematum... : T. 4: De Statica : cum appendice et additamentis, 1605

Table of contents

< >
[201.] 3 Exemplum.
[202.] PRAGMATIA.
[203.] NOTATO
[204.] 4 Exemplum.
[205.] PRAGMATIA.
[206.] 5 Exemplum.
[207.] PRAGMATIA.
[208.] 6 Exemplum.
[209.] PRAGMATIA.
[210.] DEMONSTRATIO.
[211.] NOTATO.
[212.] 5 THEOREMA. 7 PROPOSITIO.
[213.] DEMONSTRATIO.
[214.] 6 THEOREMA. 8 PROPOSITIO.
[215.] DEMONSTRATIO.
[216.] 3 PROBLEMA. 9 PROPOSITIO.
[217.] 1 Exemplum.
[218.] CONSTRVCTIO.
[219.] DEMONSTRATIO.
[220.] 2 Exemplum.
[221.] CONSTRVCTIO.
[222.] 7 THEOREMA. 10 PROPOSITIO.
[223.] DEMONSTRATIO.
[224.] 8 THE OREMA. 11 PROPOSITIO.
[225.] DEMONSTRATIO.
[226.] 4 PROBLEMA. 12 PROPOSITIO.
[227.] CONSTRVCTIO.
[228.] DEMONSTRATIO.
[229.] NOTA.
[230.] 5 PROBLEMA. 15 PROPOSITIO.
< >
page |< < (141) of 197 > >|
141141*DE* H*YDROSTATICES ELEMENTIS*.
CONSTRVCTIO.
Deſignato D B æquale ipſi C, cum igitur D B triens ſit totius A B 6 ℔,
ipſum D B erit 2 ℔:
ſed gravitas materiæ D B ad C, ut 1 ad 2; quare C pen-
det 4 ℔.
DEMONSTRATIO.
Etenim ſi C majoris eſſet ponderis quam 4 ℔, gravi-
tas ejus ad C quæ eſt 2 ℔ (nam C five D B æquantur
202[Figure 202] tertiæ parti A B) erit majore ratione quam dupla;
quod
tamen theſi repugnat.
quare C non eſt majus eſt 4 ℔.
Sed neque minus eſſe eadem ratione concludes. Itaque
ipſis 4 ℔ æquale.
C*ONCLVSIO*. Datis itaque duo-
rum corporum magnitudinis &
ſoliditatis rationibus, cum pondere alterius;
reliqui corporis pondus, ut petcbatur, invenimus.
C*ONSECTARIUM*.
Ex his liquet,
Magnitudinis ratione ſublatâ à ratione ponderis, relinqui materiæ gravitatis ra-
tionem.
Et, Materiæ gravitatis ratione ſublatâ à ratione ponderis, relinqui magnitudinis
rationem.
Et, Materiæ gravitatis ratione addita ad rationem magnitudinis binc ponderis ra-
tionem existere.
EX quibus perſpicitur, datis quinque harum rationum terminis ſextum con-
ſtanti ratione inveniri.
In exemplo A 6 ℔ eſto,
203[Figure 203] magnitudine 5 pedũ;
ponduſq́ue alterius corporis B
ignoretur, aſt magnitudine eſto 2 pedũ, ponderitatis
autem materiæ A ad B ratio, ut 4 ad 7.
Iam ad in-
ventionem ignorati ponderis B, addes rationem materiæ ponderitatis, nempe
{4/7} ad rationem magnitudinis {5/2} unde oritur ratio ponderis {10/7}, pondus igitur A
ad B eſt ut 10 ad 7.
Itaque quia A pendet 6 ℔, concludes ut 10 ad 7 ſic 6 ℔ ad
pondus B 4 {1/5} ℔.
SEcundò ignoretur magnitudo B, cujus inventio è cæteris quinque terminis
inveſtiganda.
Deducito materiæ ponderitatis rationem {4/7}, de ponderis ra-
tione {10/7}, relinquetur magnitudinis ratio {5/2}.
Itaque magnitudo A eſt ad B ut 5
ad 2, atqui A eſt 5 pedum, unde concludes etiam B 2 eſſe pedum.
DEnique ignoretur materiæ gravitatis ratio, quę è cognitis reliquis duabus
rationibus ſit eruenda.
Subducito magnitudinis rationem {5/2} de ratione
ponderis {11/7}, reliqua erit materiæ gravitatis ratio 4 ad 7.
Quamvis propoſitio iſta & antecedens omni materiæ homogeneæ genera-
lis ſint, maximus tamen uſus circa aquea Zetemata verſari videtur.
Atque ita
quarti libri
FINIS ESTO.

Text layer

  • Dictionary

Text normalization

  • Original
  • Regularized
  • Normalized

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index