Fabri, Honoré
,
Tractatus physicus de motu locali
,
1646
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
Page concordance
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 270
271 - 300
301 - 330
331 - 360
361 - 390
391 - 420
421 - 450
451 - 480
481 - 491
>
Scan
Original
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
131
132
133
134
135
136
137
138
139
140
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 270
271 - 300
301 - 330
331 - 360
361 - 390
391 - 420
421 - 450
451 - 480
481 - 491
>
page
|<
<
of 491
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
id
="
N15AC3
">
<
p
id
="
N17A6B
"
type
="
main
">
<
s
id
="
N17A80
">
<
pb
pagenum
="
110
"
xlink:href
="
026/01/142.jpg
"/>
quo percurritur primum ſpatíum AB; </
s
>
<
s
id
="
N17A8A
">ſimiliter totum ſpatium CG ita
<
lb
/>
percurritur tertio tempore, vt ſingula ſpatia CE. EI. FG. ſingulis in
<
lb
/>
ſtantibus percurrantur; </
s
>
<
s
id
="
N17A92
">ſed hæc tria inſtantia ſimul ſumpta ſunt æqualia
<
lb
/>
primo inſtanti, quo percurritur ſpatium; licèt primum quo percurritur
<
lb
/>
CE ſit maius ſecundo, quo percurritur EF, & hoc maius tertio, quo per
<
lb
/>
curritur FG, atque ita deinceps. </
s
>
</
p
>
<
p
id
="
N17A9C
"
type
="
main
">
<
s
id
="
N17A9E
">Obſeruabis poſſe velocitatem motus explicari duobus modis. </
s
>
<
s
id
="
N17AA1
">Primò,
<
lb
/>
ſi aſſumantur tempora æqualia, & ſpatia inæqualia in ea progreſſione,
<
lb
/>
quam hactenus explicuimus. </
s
>
<
s
id
="
N17AA8
">Secundò ſi accipiantur ſpatia æqualia &
<
lb
/>
tempora inæqualia, quod duobus modis fieri tantùm poteſt. </
s
>
<
s
id
="
N17AAD
">Primò ſi ac
<
lb
/>
cipiantur ſpatia æqualia primo ſpatio, quod percurritur primo inſtanti. </
s
>
<
s
id
="
N17AB2
">
<
lb
/>
Secundò ſi accipiantur ſpatia æqualia alteri ſpatio, quod in parte tempo
<
lb
/>
ris ſenſibili percurritur; </
s
>
<
s
id
="
N17AB9
">in qua verò proportione tempora fiant ſemper
<
lb
/>
minora, 'dicemus infrà; </
s
>
<
s
id
="
N17ABF
">nec dicas durum eſſe dicere inſtans eſſe poſſe
<
lb
/>
minus inſtanti; </
s
>
<
s
id
="
N17AC5
">nam equidem fateor inſtanti mathematico nihil eſſe
<
lb
/>
poſſe minus; </
s
>
<
s
id
="
N17ACB
">ſecus verò inſtanti phyſico, quod eſt diuiſibile potentiâ, vt
<
lb
/>
dicemus aliàs; nomine inſtantis phyſici intelligo durationem indiuiſi
<
lb
/>
bilem, hoc eſt, cuius entitas tota ſimul eſt. </
s
>
</
p
>
<
p
id
="
N17AD3
"
type
="
main
">
<
s
id
="
N17AD5
">Tertia objectio. </
s
>
<
s
id
="
N17AD8
">Sed inquies, igitur ſecundo tempore æquali primo
<
lb
/>
acquiruntur 2.gradus velocitatis, vel impetus; </
s
>
<
s
id
="
N17ADE
">igitur tria ſpatia ſecun
<
lb
/>
do tempore percurruntur, quod eſt contra hypotheſim; </
s
>
<
s
id
="
N17AE4
">quippe duo gra
<
lb
/>
dus impetus accedunt primo, ſimiliter tertio tempore producentur tres
<
lb
/>
gradus impetus; </
s
>
<
s
id
="
N17AEC
">qui ſi iungantur tribus præcedentibus, erunt 6. Igitur
<
lb
/>
percurrentur tertio tempore 6. ſpatia, & quarto 10.quinto 15. quia ſin
<
lb
/>
gulis inſtantibus debet produci impetus; eſt enim cauſa neceſſaria ap
<
lb
/>
plicata. </
s
>
</
p
>
<
p
id
="
N17AF6
"
type
="
main
">
<
s
id
="
N17AF8
">Reſpondęo, equidem eo inſtanti, quo percurritur ſpatium BD, pro
<
lb
/>
duci aliquid impetus, & aliquid eo inſtanti, quo percurritur ſpatium
<
lb
/>
DC; </
s
>
<
s
id
="
N17B00
">ita vt tamen totus ille impetus, qui producitur his duobus inſtan
<
lb
/>
tibus, ſit æqualis illi, qui producitur primo inſtanti, quo ſcilicet percurri
<
lb
/>
tur ſpatium AB; </
s
>
<
s
id
="
N17B08
">quia duo illa inſtantia ſimul ſumpta faciunt tempus
<
lb
/>
æquale primo inſtanti; </
s
>
<
s
id
="
N17B0E
">atqui temporibus æqualibus eadem cauſa neceſ
<
lb
/>
ſaria non impedita æqualem effectum producit per Ax.3.hinc vides ſin
<
lb
/>
gulis inſtantibus eadem proportione decreſcere impetum in perfectio
<
lb
/>
ne, qua tempus eſt breuius, ſeu velocior motus; ſed de hoc infrà. </
s
>
</
p
>
<
p
id
="
N17B18
"
type
="
main
">
<
s
id
="
N17B1A
">Quarta objectio; </
s
>
<
s
id
="
N17B1D
">ſi impetus ſingulis inſtantibus creſceret, vel intende
<
lb
/>
retur, augeretur grauitatio: </
s
>
<
s
id
="
N17B23
">quippe ſi grauitas primo inſtanti producat
<
lb
/>
vnum gradum impetus; </
s
>
<
s
id
="
N17B29
">ſecundo æqualem producet, & tertio, atque ita
<
lb
/>
deinceps, quod eſſet abſurdum; alioqui minima atomus quodlibet cor
<
lb
/>
pus graue adæquaret, quod eſt abſurdum. </
s
>
</
p
>
<
p
id
="
N17B31
"
type
="
main
">
<
s
id
="
N17B33
">Reſpondeo nunquam impetum intendi, niſi ſit motus, qui eſt illius fi
<
lb
/>
nis; </
s
>
<
s
id
="
N17B39
">alioquin fruſtra eſſet per plura inſtantia; </
s
>
<
s
id
="
N17B3D
">igitur deſtrui deberet; </
s
>
<
s
id
="
N17B41
">nec
<
lb
/>
dicas impetum naturalem etiam fruſtrà eſſe ſine motu; </
s
>
<
s
id
="
N17B47
">quia cum mo
<
lb
/>
tus non ſit eius finis adæquatus; </
s
>
<
s
id
="
N17B4D
">non mirum eſt ſi poſſit eſſe ſine motu; </
s
>
<
s
id
="
N17B51
">
<
lb
/>
atqui iam diximus ſuprà habere duos fines, quorum alterum ſemper ha-</
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>