1domus proprium ſit / omnibus pene ac maxime primariis in
rebus aliter ſe atque arcem habere: officii erit arci regiam
adiungere: quo et rex ſubitis caſibus: arcem ueteres urbi
bus ponere inſtituerunt: quo in aduerſis tempeſtatibus refu
gium haberent. Vbi uirginum matronarumque pudicitiam
cum ſacrorum ſanctitate tutarentur. Meminit quidem Fe
ſtus arcem apud ueteres religioni ſacratam fuiſſe: et appel
lari ſolitam augurialem: archanumque illic fieri quoddam
ſolitum per uirgines ſacrificium / occultun / longeque a uulgi
notitia remotiſſimum. Ea de re priſcorum arcem nullam
eſſe templis uacuam inuenies. Sed arcem tyranni ſibi uſur
pauere: locique pietatem ac religionem ad ſcelus immani
tatemque uerterunt: calamitatiſque ſanctum illud refugium
erumnarum fomentum reddidere. Nos rem proſequamur.
Amoniis arx ad templum muro circuibatur triplici. Prima
extabat munitio tyrannorum. Proxima coniuges cum li
beris. Vltima ſatellitum crat ſedes. Aptum opus ni magiſ
ſpectet qui toleret quam qui inferat uim. Ac mihi quidem uti
eius militis fortitudo non probatur quidem: ſi nihilo plus
præſtet / quae ut inſultantem hoſtem obdurate perferat: ſic et
ab arce expectandum puto / ut non modo ſuſtinere laceſſen
tem: uerum et compeſcere impetentes ualeat. Vtrunque ta
men ita curandum / ut uehementer ipſum ad ſolum quæſiſſe
uideare. Hæc ut aſſequamur / loci ſitus et murorum ratio
præſtabit. Dubitare uideo peritos rei militaris arcem ne
eſſe firmiſſimam uelit / colle an plano collocet. Collinas qui
dem non dari ubi uis eiuſmodi / ut obſediſſe et diruiſſe ne
queas: neque plana ſi recte aſtruantur / impune attentari ar
mis. De his non diſputo. Tota nempe res locorum eſt opor
tunitatibus commendanda / ita ut que de urbe diximus omnia
ad ponendam arcem conſumentur. Omnino habeat arx opor
tet expeditas irruptiones: unde in hoſtes / in ciues / in ſuoſque
caſtrenſes: ſiqua ſeditio aut perfidia id exigat et ſua et ex
terna poſſit auxilia libere petere atque immittere tellure
rebus aliter ſe atque arcem habere: officii erit arci regiam
adiungere: quo et rex ſubitis caſibus: arcem ueteres urbi
bus ponere inſtituerunt: quo in aduerſis tempeſtatibus refu
gium haberent. Vbi uirginum matronarumque pudicitiam
cum ſacrorum ſanctitate tutarentur. Meminit quidem Fe
ſtus arcem apud ueteres religioni ſacratam fuiſſe: et appel
lari ſolitam augurialem: archanumque illic fieri quoddam
ſolitum per uirgines ſacrificium / occultun / longeque a uulgi
notitia remotiſſimum. Ea de re priſcorum arcem nullam
eſſe templis uacuam inuenies. Sed arcem tyranni ſibi uſur
pauere: locique pietatem ac religionem ad ſcelus immani
tatemque uerterunt: calamitatiſque ſanctum illud refugium
erumnarum fomentum reddidere. Nos rem proſequamur.
Amoniis arx ad templum muro circuibatur triplici. Prima
extabat munitio tyrannorum. Proxima coniuges cum li
beris. Vltima ſatellitum crat ſedes. Aptum opus ni magiſ
ſpectet qui toleret quam qui inferat uim. Ac mihi quidem uti
eius militis fortitudo non probatur quidem: ſi nihilo plus
præſtet / quae ut inſultantem hoſtem obdurate perferat: ſic et
ab arce expectandum puto / ut non modo ſuſtinere laceſſen
tem: uerum et compeſcere impetentes ualeat. Vtrunque ta
men ita curandum / ut uehementer ipſum ad ſolum quæſiſſe
uideare. Hæc ut aſſequamur / loci ſitus et murorum ratio
præſtabit. Dubitare uideo peritos rei militaris arcem ne
eſſe firmiſſimam uelit / colle an plano collocet. Collinas qui
dem non dari ubi uis eiuſmodi / ut obſediſſe et diruiſſe ne
queas: neque plana ſi recte aſtruantur / impune attentari ar
mis. De his non diſputo. Tota nempe res locorum eſt opor
tunitatibus commendanda / ita ut que de urbe diximus omnia
ad ponendam arcem conſumentur. Omnino habeat arx opor
tet expeditas irruptiones: unde in hoſtes / in ciues / in ſuoſque
caſtrenſes: ſiqua ſeditio aut perfidia id exigat et ſua et ex
terna poſſit auxilia libere petere atque immittere tellure