1αὐτῶν κελεύουσι.
id eſt: Iubent illinc effugere paſſis
maioribus uelis. Tullius alio loco Latine dixit,
Velis, ut ita dicam, remiś que fugienda: quod Græ
ci dixere ἐπαραμένους τὰ ἀκάτια φεύγειν. Sic Latina cum
Græcis coniungenda: quod hoc toto opere cona
ti ſumus. Quid autem aſſecuti fuerimus, Lector
uiderit. Lucianus in Ioue Tragœdo: Οὔκουν ἔφερε μὲν
ὑμᾶς τότε ἢ ἄνεμος ἐμπίπτων τῇ ὀθόνῃ καὶ ἐμπιπλὰς τὰ ἀκάτια
μᾶλλον ἢ οἱ ἐρέττοντες, ἐκυβέρνα δὲ εἷς τις ἐφεστὼς καὶ ἔσωζε τὴν
ναῦν. Et alibi, πῶς δεῖ ἱστορίαν συνγράφειν: Δεήει γὰρ τότε
ποιητικοῦ τινὰ ἀνέμου ἐπουριάσαντος τὰ ἀκάτια. Quibus uer
bis acatia pro maiore uelo accipiendum putamus,
etiamſi uiri aliquot alioqui docti aliter interpreta
ti ſunt.
maioribus uelis. Tullius alio loco Latine dixit,
Velis, ut ita dicam, remiś que fugienda: quod Græ
ci dixere ἐπαραμένους τὰ ἀκάτια φεύγειν. Sic Latina cum
Græcis coniungenda: quod hoc toto opere cona
ti ſumus. Quid autem aſſecuti fuerimus, Lector
uiderit. Lucianus in Ioue Tragœdo: Οὔκουν ἔφερε μὲν
ὑμᾶς τότε ἢ ἄνεμος ἐμπίπτων τῇ ὀθόνῃ καὶ ἐμπιπλὰς τὰ ἀκάτια
μᾶλλον ἢ οἱ ἐρέττοντες, ἐκυβέρνα δὲ εἷς τις ἐφεστὼς καὶ ἔσωζε τὴν
ναῦν. Et alibi, πῶς δεῖ ἱστορίαν συνγράφειν: Δεήει γὰρ τότε
ποιητικοῦ τινὰ ἀνέμου ἐπουριάσαντος τὰ ἀκάτια. Quibus uer
bis acatia pro maiore uelo accipiendum putamus,
etiamſi uiri aliquot alioqui docti aliter interpreta
ti ſunt.
Velis uſus primus mortalium Aeolus dicitur,
& propterea deus uentorum eſt habitus. Diodo
rus in quinto: Πρὸς δὲ τούτοις τὴν τῶν ἱστίων χπείαν τοῖς ναυ
τικοῖς εἰσηγήσασθαι καὶ διδάξαι. id eſt: Inſuper & uelorum
uſum nautis introduxiſſe, rationem〈qué〉 utendi do
cuiſſe. Gręci uelum ἐθόνην dicunt, & ἱστίον, ut patet de
ὀθόνη ex loco Luciani ſuprà prolato. Appianus: Φυ
λάσσοντες ἄνεμον ἐκ πόντου πολὺν πεπετασμένοις τοῖς ἱστίοις διέ
θεον, ἀδυνάτων οὐσῶν ἔτι τῶν τριήρων ὁλκάδας, φερομένας ἱστίῳ
καὶ πνεύματι, διώκειν. Quibus uerbis clarius eſt. quàm
ut enarrari debeat, ἱστίον pro uelo à Græcis accipi.
& propterea deus uentorum eſt habitus. Diodo
rus in quinto: Πρὸς δὲ τούτοις τὴν τῶν ἱστίων χπείαν τοῖς ναυ
τικοῖς εἰσηγήσασθαι καὶ διδάξαι. id eſt: Inſuper & uelorum
uſum nautis introduxiſſe, rationem〈qué〉 utendi do
cuiſſe. Gręci uelum ἐθόνην dicunt, & ἱστίον, ut patet de
ὀθόνη ex loco Luciani ſuprà prolato. Appianus: Φυ
λάσσοντες ἄνεμον ἐκ πόντου πολὺν πεπετασμένοις τοῖς ἱστίοις διέ
θεον, ἀδυνάτων οὐσῶν ἔτι τῶν τριήρων ὁλκάδας, φερομένας ἱστίῳ
καὶ πνεύματι, διώκειν. Quibus uerbis clarius eſt. quàm
ut enarrari debeat, ἱστίον pro uelo à Græcis accipi.
Minus autem uelum dolo, Græce λδόδων dicitur.
Liuius quartæ decadis libro ſexto: Iam ferme tri
ginta in fronte erant, quibus ut æquaret læuum cor
nu, dolonibus erectis altum petere intendit. Idem
Liuius quartæ decadis libro ſexto: Iam ferme tri
ginta in fronte erant, quibus ut æquaret læuum cor
nu, dolonibus erectis altum petere intendit. Idem