Lucretius, De rerum natura: Libri Sex, 1566

List of thumbnails

< >
141
141
142
142
143
143
144
144
145
145
146
146
147
147
148
148
149
149
150
150
< >
page |< < of 241 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap n="4">
            <p type="main">
              <s id="s.001128">
                <pb xlink:href="079/01/185.jpg" pagenum="136"/>
              Paullatim moles protruditur, atque movetur.</s>
              <s id="s.001129">
                <lb/>
              Praeterea tum rarescit quoque corpus, & aer,
                <lb/>
              Scilicet ut debet, qui semper mobilis extat,
                <lb/>
              Per patefacta venit, penetratque foramina largus:
                <lb/>
              Et dispargitur ad partis ita quasque minutas
                <lb/>
              Corporis.</s>
              <s id="s.001130"> hinc igitur rebus fit utrimque duabus,
                <lb/>
              Corporis ut ac navis velis, ventoque feratur.</s>
              <s id="s.001131">
                <lb/>
              Nec tamen illud in his rebus mirabile constat,
                <lb/>
              Tantula quod tantum corpus corpuscula possunt
                <lb/>
              Contorquere, & onus totum convertere nostrum.</s>
              <s id="s.001132">
                <lb/>
              Quippe etenim ventus suptili corpore tenvis
                <lb/>
              Trudit agens magnam magno molimine navim:
                <lb/>
              Et manus una regit quantovis impete euntem;
                <lb/>
              Atque gubernaclum contorquet quolibet una:
                <lb/>
              Multaque per trochleas, & tympana pondere magno
                <lb/>
              Commovet, atque levi sustollit machina nisu.</s>
              <lb/>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.001133">Nunc quibus ille modis somnus per membra quietem
                <lb/>
              Inriget, atque animi curas e pectore solvat;
                <lb/>
              Suavidicis potius, quam multis versibus edam;
                <lb/>
              Parvus ut est cygni melior canor, ille gruum quam
                <lb/>
              Clamor in aetheriis dispersus nubibus austri.</s>
              <s id="s.001134">
                <lb/>
              Tu mihi da tenuis aures, animumque sagacem,
                <lb/>
              Ne fieri negites, quae dicam, posse; retroque
                <lb/>
              Vera repulsanti discedas pectore dicta;
                <lb/>
              Tutemet in culpa cum sis, ne cernere possis.</s>
              <s id="s.001135">
                <lb/>
              Principio somnus fit, ubi est distracta per artus
                <lb/>
              Vis animae, partimque foras eiecta recessit;
                <lb/>
              Et partim contrusa magis concessit in altum.</s>
              <s id="s.001136">
                <lb/>
              Dissoluuntur enim tum demum membra, fluuntque.</s>
              <s id="s.001137">
                <lb/>
              Nam dubium non est, animai quin opera sit
                <lb/>
              Sensus hic in nobis: quem cum sopor inpedit esse;
                <lb/>
              Tum nobis animam perturbatam esse putandum est,
                <lb/>
              </s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>