Huygens, Christiaan, Christiani Hugenii opera varia; Bd. 1: Opera mechanica

Table of contents

< >
[111.] PROPOSITIO XXI.
[112.] Centrum oſcillationis Circuli.
[113.] Centrum oſcillationis Rectanguli.
[114.] Centrum oſcillationis Trianguli iſoſcelis.
[115.] Centrum oſcillationis Parabolæ.
[116.] Centrum oſcillationis Sectoris circuli.
[117.] Centrum oſcillationis Circuli, aliter quam ſupra.
[118.] Centrum oſcillationis Peripheriæ circuli.
[119.] Centrum oſcillationis Polygonorum ordinatorum.
[120.] Loci plani & ſolidi uſus in hac Theoria.
[121.] PROPOSITIO XXII.
[122.] Centrum oſcillationis in Pyramide.
[123.] Centrum oſcillationis Coni.
[124.] Centrum oſcillationis Sphæræ.
[125.] Centrum oſcillationis Cylindri.
[126.] Centrum oſcillationis Conoidis Parabolici.
[127.] Centrum oſcillationis Conoidis Hyperbolici.
[128.] Centrum oſcillationis dimidii Coni.
[129.] PROPOSITIO XXIII.
[130.] PROPOSITIO XXIV.
[131.] PROPOSITIO XXV.
[132.] PROPOSITIO XXVI.
[133.] HOROLOGII OSCILLATORII PARS QUINTA.
[134.] Horologii ſecundi conſtructio.
[135.] DE VI CENTRIFUGA ex motu circulari, Theoremata. I.
[136.] II.
[137.] III.
[138.] IV.
[140.] VI.
< >
page |< < (90) of 434 > >|
14490CHRISTIANI HUGENII
IV.
11De linea-
RUM CUR-
VARUM
EVOLUTIO-
NE.
Illa vero cui filum circumplicatum erat, dicatur
Evoluta.
In figura ſuperiori, A B C eſt evoluta,
22TAB. XI.
Fig. 2.
A D E deſcripta ex evolutione A B C, ut nempe
cum extremitas fili ex A venit in D, pars fili ex-
tenſa ſit D B recta, reliqua parte B C adhuc ap-
plicata curvæ A B C.
Manifeſtum eſt autem D B
tangere evolutam in B.
PROPOSITIOI.
R Ecta omnis, quæ evolutam tangit, occurret li-
@eæ ex evolutione deſcriptæ ad angulos rectos.
Sit A B evoluta, A H vero quæ ex evolutione illius de-
33TAB. XI.
Fig. 3.
ſcripta eſt.
Recta autem F D C, tangens curvam A D in D,
occurrat in C curvæ A C H.
Dico ei occurrere ad angulos
rectos:
hoc eſt, ſi ducatur C E recta perpendicularis C D,
dico eam in C tangere curvam A C H.
Quia enim D C
tangit evolutam in D, apparet ipſam referre poſitionem fili
tunc cum ejus extremitas pervenit in C.
Quod ſi igitur o-
ſtenderimus filum, in tota reliqua deſcriptione curvæ A C H,
nusquam pertingere ad rectam C E præterquam in C pun-
cto, manifeſtum erit rectam C E ibidem curvam A C H
contingere.
Sumatur punctum aliquod in A C præter C, quod ſit H,
ſitque primo remotius à principio evolutionis A quam pun-
ctum C, &
intelligatur pars libera eſſe H G, cum extremi-
tate ſua ad H pervenit.
Tangit ergo H G lineam A B in G.
Cumque interea dum deſcribitur pars curvæ C H, evolu-
tus ſit arcus D G, occurret C D à parte D producta ipſi
H G, ut in F.
Ponatur autem G H occurrere rectæ C E
in E.
Quia igitur duæ ſimul D F, F G, majores ſunt quam
D G, ſive curva ea fuerit ſive recta:
fiet addendo utrinque
rectam D C, ut rectæ C F, F G ſimul majores ſint

Text layer

  • Dictionary

Text normalization

  • Original

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index