1in eodem: Quod ubi uidit Romanus, uela contra
hit, maloś que inclinat, & ſimul armamenta com
ponens opperitur inſequentes naues. Iam fermè, &c.
Et paulo pòſt: Sublatis dolonibus effuſe effugere
contendit. Diodorus libro decimo quinto: Ἡ γὰρ ναῦς
φοροῦ πνεύ- ματος ἐπιλαβομένη τοῦ δόλωνος ἀρθέντος ἐξέφυγε τὸν
κίνδυνον. Plutarchus in Tyberio: Ὥστε κἀκεῖνον οὐδενὸς
ἀγνοοῦντος ὑπο- ζώννυσθαι ξιφίδιον λῃστρικόν, ὃ δόλωνα καλοῦσιν .
Quibus Plutarchi uerbis dolonem accipere debes
pro teli genere, non pro uelo ut ponitur à Iurecon
ſulto in L. Si ex plagis. §. Tabernarius, in tractatu
ad legem Aquilam.
hit, maloś que inclinat, & ſimul armamenta com
ponens opperitur inſequentes naues. Iam fermè, &c.
Et paulo pòſt: Sublatis dolonibus effuſe effugere
contendit. Diodorus libro decimo quinto: Ἡ γὰρ ναῦς
φοροῦ πνεύ- ματος ἐπιλαβομένη τοῦ δόλωνος ἀρθέντος ἐξέφυγε τὸν
κίνδυνον. Plutarchus in Tyberio: Ὥστε κἀκεῖνον οὐδενὸς
ἀγνοοῦντος ὑπο- ζώννυσθαι ξιφίδιον λῃστρικόν, ὃ δόλωνα καλοῦσιν .
Quibus Plutarchi uerbis dolonem accipere debes
pro teli genere, non pro uelo ut ponitur à Iurecon
ſulto in L. Si ex plagis. §. Tabernarius, in tractatu
ad legem Aquilam.
Velum quod à tergo eſt, ἐπίδρομ uocatur à Iu
lio Polluce. Nauis ab eodem Polluce Antigoni τρι
άρμενος dicitur, quę tria uela haberet, trinoś que ma
los. quo uerbo utitur & Lucianus in dialogo, qui
πλοῖον uel εὐχαὶ inſcribitur: Ὃς δ' ἔτι ἑνὸς πλοίου τουτοοουί δε
σπότης ὢμ παρὴκουες βοώντων, εἰ πέντε κτήσαιο πρός τούτῳ τριὰρ
μενα πάντα καὶ ἀνώλεθρα, οὐδὲ ὄψει δηλαδὴ τοὺς φίλους. Cum
non ſatis ſcirem quid τριάρμενα ſignificaret, conſu
lui Commentarios Græcorum: in quibus inueni,
quod ſubſcribam: ut in de Lector coniecturam face
re poſſit. ea ſunt eiuſmodi: Ἄρμενα ἰδιωτικώτερον, ὃμως δὲ
οὐκ ἀλόγως τὰ ἰστία ἰστιακεῖν. Inde τριάρμενα dicta putaui,
quæ tria uela haberent. Idem Pollux dicit. Si erat
conſtrata tecta〈qué〉 nauis, inędificabantur πύργουχοι, id
eſt, tigna continentia turrim. Super quos duæ tur
riculæ dextra & ſiniſtra: quarum medium erat κα
τάστρωμα, in quibus erant homines armati, quos pro
lio Polluce. Nauis ab eodem Polluce Antigoni τρι
άρμενος dicitur, quę tria uela haberet, trinoś que ma
los. quo uerbo utitur & Lucianus in dialogo, qui
πλοῖον uel εὐχαὶ inſcribitur: Ὃς δ' ἔτι ἑνὸς πλοίου τουτοοουί δε
σπότης ὢμ παρὴκουες βοώντων, εἰ πέντε κτήσαιο πρός τούτῳ τριὰρ
μενα πάντα καὶ ἀνώλεθρα, οὐδὲ ὄψει δηλαδὴ τοὺς φίλους. Cum
non ſatis ſcirem quid τριάρμενα ſignificaret, conſu
lui Commentarios Græcorum: in quibus inueni,
quod ſubſcribam: ut in de Lector coniecturam face
re poſſit. ea ſunt eiuſmodi: Ἄρμενα ἰδιωτικώτερον, ὃμως δὲ
οὐκ ἀλόγως τὰ ἰστία ἰστιακεῖν. Inde τριάρμενα dicta putaui,
quæ tria uela haberent. Idem Pollux dicit. Si erat
conſtrata tecta〈qué〉 nauis, inędificabantur πύργουχοι, id
eſt, tigna continentia turrim. Super quos duæ tur
riculæ dextra & ſiniſtra: quarum medium erat κα
τάστρωμα, in quibus erant homines armati, quos pro