Huygens, Christiaan, Christiani Hugenii opera varia; Bd. 1: Opera mechanica

Table of figures

< >
[81] Fig. 4.N Q K C Q D L R E P F A Q G M Q Q H B Q
[82] Pag. 136.TAB. XIX.Fig. 1.D C X B Y E R I Q L S N K P A TF G Y M H O
[83] Fig. 2.X C D A T E R I Q L S N K P B Y
[84] Fig. 3.F G K C D I E M A B D
[85] Fig. 4.D K E F L B A H G C E
[86] Fig. 5.D C K L F E A G H D B
[87] Fig. 6.C D K F L E H G A D B
[88] Pag. 142.TAB. XX.Fig. 1.D L F K A E G H C L K F D B
[89] Fig. 2.D F K L C H E G A K F L D B
[90] Fig. 3.L D C A E H G B L D
[91] Fig. 4.D L C E A X V G H L D B
[92] Fig. 5.T F K A V Q Z D E O B X P C Y f I G M L R N S H
[93] Fig. 6.K E A H C L D F G B
[94] Pag. 154.TAB. XXI.Fig. 1.G E G O A K L Q Q M M H F R R N N B D L K C P S V X Z Y X V T
[95] Fig. 3.F A D E B C G H
[96] Fig. 2.G E Ω O Ω S A S Q Q M M R R N X F N V P Φ Δ V B C K D Z
[97] Pag. 156.Fig. 2.S F Z V O V L A Q Q M M I R R N N X T X K E K Y H G P B C D
[98] Fig. 1.F H A E G B C
[99] Fig. 3.C B A E D
[100] Fig. 4.E F E D D D V O B A N C K H
[101] Fig. 5.D D D E F E B A C H K
[102] Pag. 160.Fig. 1.F D D @ N A L C H K M
[103] Fig. 2.D D D F B A L C H K
[104] Fig. 3.C A B
[105] Fig. 4.B A K C E D G
[106] G D E C A K B
[107] G D K C A B
[108] Fig. 5.K B K A C E D F
[109] Fig. 6.Q B Q O N A C E D R P F
[110] Pag. 164.Fig. 1.G B O N C R P F
< >
page |< < (90) of 434 > >|
14490CHRISTIANI HUGENII
IV.
11De linea-
RUM CUR-
VARUM
EVOLUTIO-
NE.
Illa vero cui filum circumplicatum erat, dicatur
Evoluta.
In figura ſuperiori, A B C eſt evoluta,
22TAB. XI.
Fig. 2.
A D E deſcripta ex evolutione A B C, ut nempe
cum extremitas fili ex A venit in D, pars fili ex-
tenſa ſit D B recta, reliqua parte B C adhuc ap-
plicata curvæ A B C.
Manifeſtum eſt autem D B
tangere evolutam in B.
PROPOSITIOI.
R Ecta omnis, quæ evolutam tangit, occurret li-
@eæ ex evolutione deſcriptæ ad angulos rectos.
Sit A B evoluta, A H vero quæ ex evolutione illius de-
33TAB. XI.
Fig. 3.
ſcripta eſt.
Recta autem F D C, tangens curvam A D in D,
occurrat in C curvæ A C H.
Dico ei occurrere ad angulos
rectos:
hoc eſt, ſi ducatur C E recta perpendicularis C D,
dico eam in C tangere curvam A C H.
Quia enim D C
tangit evolutam in D, apparet ipſam referre poſitionem fili
tunc cum ejus extremitas pervenit in C.
Quod ſi igitur o-
ſtenderimus filum, in tota reliqua deſcriptione curvæ A C H,
nusquam pertingere ad rectam C E præterquam in C pun-
cto, manifeſtum erit rectam C E ibidem curvam A C H
contingere.
Sumatur punctum aliquod in A C præter C, quod ſit H,
ſitque primo remotius à principio evolutionis A quam pun-
ctum C, &
intelligatur pars libera eſſe H G, cum extremi-
tate ſua ad H pervenit.
Tangit ergo H G lineam A B in G.
Cumque interea dum deſcribitur pars curvæ C H, evolu-
tus ſit arcus D G, occurret C D à parte D producta ipſi
H G, ut in F.
Ponatur autem G H occurrere rectæ C E
in E.
Quia igitur duæ ſimul D F, F G, majores ſunt quam
D G, ſive curva ea fuerit ſive recta:
fiet addendo utrinque
rectam D C, ut rectæ C F, F G ſimul majores ſint

Text layer

  • Dictionary

Text normalization

  • Original

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index