Fabri, Honoré
,
Dialogi physici in quibus de motu terrae disputatur
,
1665
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
List of thumbnails
<
1 - 10
11 - 20
21 - 30
31 - 40
41 - 50
51 - 60
61 - 70
71 - 80
81 - 90
91 - 100
101 - 110
111 - 120
121 - 130
131 - 140
141 - 150
151 - 160
161 - 170
171 - 180
181 - 190
191 - 200
201 - 210
211 - 220
221 - 230
231 - 240
241 - 248
>
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
<
1 - 10
11 - 20
21 - 30
31 - 40
41 - 50
51 - 60
61 - 70
71 - 80
81 - 90
91 - 100
101 - 110
111 - 120
121 - 130
131 - 140
141 - 150
151 - 160
161 - 170
171 - 180
181 - 190
191 - 200
201 - 210
211 - 220
221 - 230
231 - 240
241 - 248
>
page
|<
<
of 248
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.001611
">
<
pb
pagenum
="
142
"
xlink:href
="
025/01/146.jpg
"/>
quatuor, datur fiſtula ejuſdem longitudinis, cujus baſis quadrupla eſt
<
lb
/>
prioris, ſed eo tempore, quo per illam minorem fiſtulam tanta aquæ quan
<
lb
/>
titas extudiant, major quadrupla per iſtam majorem effluit, vt patet ex di
<
lb
/>
ctis; igitur vt legitimæ aquarum menſuræ eſſent, vel modus ſupra expoſi
<
lb
/>
tus adhibendus eſſet, vel fiſtularum longitudines, vt Diametri eſſe deberent,
<
lb
/>
ſed his miſſis ad aeſtum redi. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.001612
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Antim.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
<
s
id
="
s.001613
"> Itaque ex dictarum fiſtularum analogia, explicabam ſupra,
<
lb
/>
cur per breviorem freti, vel anguſtiarum tractum, aqua vi preſſionis ve
<
lb
/>
lociùs extrudatur, ad proinde rapidiore motu; illud tamen diſcriminis
<
lb
/>
intercedit, quòd in fiſtulis, creſcente baſi fiſtulæ, ponderis gravitantis
<
lb
/>
viros creſcant, vt pater ex dictis: at verò idem pondus gravitans, &
<
lb
/>
eadem vis preſſionis eſſe ſupponitur, in eodem tractu, quando ſcilicet
<
lb
/>
maxima preſſio eſt, reſpectu illius, ſive contractiores ſint anguſtiæ freti, ſive
<
lb
/>
laxiores; ſive longior illius tractus, ſive brevior ſit: Vnde duplici nomine,
<
lb
/>
quando brevior, eſt, rapidiùs extruditur; nimirum quia arctus eſt, & quia
<
lb
/>
brevis; ex vtro quo enim capite aquæ extrudendæ moles minuitur. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.001614
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Auguſtin.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
<
s
id
="
s.001615
"> Sed quæſo te, cur alicubi longè breviore tempore æſtus aſ
<
lb
/>
ſurgis, excurritque; alicubi verò plus temporis ponit? </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.001616
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Antim.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
<
s
id
="
s.001617
"> Ita eſt; nempe ad Guineam, non procul ab oſtio Nigri flumi
<
lb
/>
nis 4. horis æſtus aſſurgit; item ad oram Cambaiæ, iuxta Indi fauces, dua
<
lb
/>
bus horis æſtus ad 30. leucas excurrit, ad oſtia Garumnæ, ſeptem horis
<
lb
/>
aſſurgit, quinque refluit, vt ait Scaliger exerc. </
s
>
<
s
id
="
s.001618
">52. Sed accuratior Obſer
<
lb
/>
vator, idemque nobiliſſimus Geometra D. Candala, expreſſis verbis teſta
<
lb
/>
tur, Garumnam attolli ſex integris horis, deprimi verò ſex horis & 24.
<
lb
/>
minutis cui plus fidei habendum eſſe nemini dubium erit; vtpote qui ad
<
lb
/>
accuratiùs obſervanda acceſſus receſſuſque tempora, circa Garumnæ
<
lb
/>
oſtium, magnum horologium conſtrui curaverit, quod etiam minuta ſi
<
lb
/>
gnabat, vt ipſemet teſtatur in libello à ſe in lucem edito Ann. </
s
>
<
s
id
="
s.001619
">1575. Quem
<
lb
/>
etiam citat Furnerius. </
s
>
<
s
id
="
s.001620
">Quod ad me attinet, exiſtimo, æqualia vtrimque eſſe
<
lb
/>
tempora; cùm enim æſtus initio & ſub finem parum creſcat, vt dicam pau
<
lb
/>
lò poſt, id eſt, iuxta minimam ferè proportionem, facilè fieri potuit, vt
<
lb
/>
minimum coementum primis 16. minutis & 16. vltimis ſub ſenſum & ob
<
lb
/>
ſervationem v enim non potuerit; ac proinde æquè diu acceſſus atque re
<
lb
/>
ceſſus duraverit. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.001621
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Auguſtin.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
<
s
id
="
s.001622
"> Metiri ergo æſtum debemus horis Lunaribus, diviſa ſcilicet
<
lb
/>
integra revolutione Lunæ, ſeu die Lunari in 24. partes, ſeu horas æqua
<
lb
/>
les, ita vt quælibet hora Lunatis ſit major hora Æquinoctiali 2. minutis;
<
lb
/>
ac proinde ſenis ſemper horis Lunaribus æſtus reciproci fiunt per ſe, aut
<
lb
/>
certè ſenis horis Æquinoctialibus & 12. minutis; non verò ſex horis tem
<
lb
/>
poralibus, inæqualibus ſcilicet, iuxta formam horologij antiqui, vt vocant;
<
lb
/>
& ita intelligendum eſſe Plinij locum
<
emph
type
="
italics
"/>
lib.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
2.
<
emph
type
="
italics
"/>
cap.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
97. perſpicuum eſt; Vnde
<
lb
/>
miror illorum errorem, qui volunt incipere æſtum vbi Luna ſupra Ho
<
lb
/>
rizontem vno Signo elevata fuerit, & continuo creſcere donec Luna Me
<
lb
/>
ridianum illius loci attigerit; decreſcere verò ab hoc puncto, donec Luna
<
lb
/>
æqualem poſt Meridiem arcum decurrit terminatum ſcilicet ad 30. gra-</
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>