Fabri, Honoré, Tractatus physicus de motu locali, 1646

List of thumbnails

< >
141
141
142
142
143
143
144
144
145
145
146
146
147
147
148
148
149
149
150
150
< >
page |< < of 491 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap id="N15AC3">
            <pb pagenum="115" xlink:href="026/01/147.jpg"/>
            <p id="N17EDF" type="main">
              <s id="N17EE1">
                <emph type="center"/>
                <emph type="italics"/>
              Theorema
                <emph.end type="italics"/>
              70.
                <emph.end type="center"/>
              </s>
            </p>
            <p id="N17EED" type="main">
              <s id="N17EEF">
                <emph type="italics"/>
              Si aſſumantur ſpatia ſenſibilia æqualia, tempora ſunt ferè in ratione ſubdu­
                <lb/>
              plicata ſpatiorum
                <emph.end type="italics"/>
              ; </s>
              <s id="N17EFA">crun enim ſpatia ſint vt quadrata
                <expan abbr="tẽporum">temporum</expan>
              ſenſibiliter; </s>
              <s id="N17F02">
                <lb/>
              certè tempora ſunt, vt radices iſtorum quadratorum, ſcilicet ſpatiorum; </s>
              <s id="N17F07">
                <lb/>
              ſint enim quæcunque ſpatia æqualia in linea AF; </s>
              <s id="N17F0C">ſintque ſpatia AC 4.
                <lb/>
              AE 16. radix quadr.4. eſt 2.16. verò 4. igitur tempora ſunt vt 4.2.ſi ve­
                <lb/>
              rò accipiatur primum ſpatium, quod vno tempore percurritur; </s>
              <s id="N17F14">tempus
                <lb/>
              quo percurruntur duo ſpatia æqualia primum eſt v.2.quo percurruntur
                <lb/>
              tria v.3.quo percurruntur 4.ſpatia, 2. atque ita deinceps; igitur in praxi
                <lb/>
              quæ tantùm fit in ſpatiis ſenſibilibus hæc progreſſio adhibenda eſt, il­
                <lb/>
              lamque deinceps, ſi quando opus eſt, adhibebimus. </s>
            </p>
            <p id="N17F20" type="main">
              <s id="N17F22">
                <emph type="center"/>
                <emph type="italics"/>
              Theorema
                <emph.end type="italics"/>
              71.
                <emph.end type="center"/>
              </s>
            </p>
            <p id="N17F2E" type="main">
              <s id="N17F30">
                <emph type="italics"/>
              In vacuo ſi corpus graue deſcenderet, prædictæ proportiones accuratiſſimè
                <lb/>
              ſeruarentur
                <emph.end type="italics"/>
              ; </s>
              <s id="N17F3B">quia ſcilicet nullum eſſe impedimentum; </s>
              <s id="N17F3F">at verò ſi aliquod
                <lb/>
              intercedit impedimentum; </s>
              <s id="N17F45">haud dubiè non ſeruantur accuratè; eſt autem
                <lb/>
              aliquod impedimentum in medio, quantumuis liberum eſſe videatur,
                <lb/>
              quæ omnia conſtant. </s>
            </p>
            <p id="N17F4D" type="main">
              <s id="N17F4F">
                <emph type="center"/>
                <emph type="italics"/>
              Theorema
                <emph.end type="italics"/>
              72.
                <emph.end type="center"/>
              </s>
            </p>
            <p id="N17F5B" type="main">
              <s id="N17F5D">
                <emph type="italics"/>
              Impetus naturalis addititius deſtruitur
                <emph.end type="italics"/>
              ; patet experientiâ; </s>
              <s id="N17F66">quippe pila
                <lb/>
              deorſum cadens tandem quieſcit, licèt à terra reflectatur ratione impe­
                <lb/>
              dimenti, ex quo reſultat duplex determinatio, ratione cuius idem im­
                <lb/>
              petus ſibi aliquo modo redditur
                <expan abbr="cõtrarius">contrarius</expan>
              ; </s>
              <s id="N17F74">ſed de his fusè in primo libro
                <lb/>
              à Th.148. ad finem vſque libri: </s>
              <s id="N17F7A">nam reuerâ duæ determinationes op­
                <lb/>
              poſitæ pugnant pro rata per Ax. 15.l.1. & quotieſcunque idem impetus
                <lb/>
              eſt ad lineas oppoſitas determinatus eodem modo ſe habet, ac ſi duplex
                <lb/>
              eſſet, & quilibet ſuæ ſubeſſet determinationi; </s>
              <s id="N17F84">atqui ſi duplex eſſet oppo­
                <lb/>
              ſitus, pugnarent pro rata; </s>
              <s id="N17F8A">igitur tàm pugnant duæ determinationes op­
                <lb/>
              poſitæ in eodem impetu, quàm duo impetus ad oppoſitas lineas deter­
                <lb/>
              minati; igitur impetus naturalis aduentitius deſtruitur, &c. </s>
            </p>
            <p id="N17F92" type="main">
              <s id="N17F94">
                <emph type="center"/>
                <emph type="italics"/>
              Theorema
                <emph.end type="italics"/>
              73.
                <emph.end type="center"/>
              </s>
            </p>
            <p id="N17FA0" type="main">
              <s id="N17FA2">
                <emph type="italics"/>
              Impetus naturalis innatus nunquam deſtruitur
                <emph.end type="italics"/>
              ; </s>
              <s id="N17FAB">Probatur, quia nihil eſte
                <lb/>
              quod exigat eius deſtructionem, quia ſcilicet nunquam eſt fruſtrà; </s>
              <s id="N17FB1">nam
                <lb/>
              vel habet motum deorſum, vel grauitationis effectum, vel deſtruit impe­
                <lb/>
              tum extrinſecum in motu violento; igitur nunquam eſt fruſtrà, cum ſem­
                <lb/>
              per habeat aliquem effectum. </s>
            </p>
            <p id="N17FBB" type="main">
              <s id="N17FBD">Dices lignum vi extrinſeca in aqua immerſum ſua ſponte aſcendit; </s>
              <s id="N17FC1">
                <lb/>
              igitur ille gradus impetus grauitationis deſtruitur, & alius producitur;
                <lb/>
              hæc quæſtio ad præſens inſtitutum non pertinet, ſed ad librum de gra­
                <lb/>
              uitate, & leuitate. </s>
              <s id="N17FCA">Igitur breuiter reſpondeo illum impetum nunquam
                <lb/>
              deſtrui, quandiu mobile grauitat, vel grauitatione ſingulari, (ſic corpus
                <lb/>
              grauitat in manum ſuſtinentis,) vel grauitatione communi, (ſic lignum
                <lb/>
              humori innatans grauitat, non quidem in aquam, at ſimul cum aqua;)
                <lb/>
              ſed de grauitate, & grauitatione in Tomo de ſtatibus corporum ſenſibi-</s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>