Fabri, Honoré
,
Tractatus physicus de motu locali
,
1646
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
Page concordance
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 270
271 - 300
301 - 330
331 - 360
361 - 390
391 - 420
421 - 450
451 - 480
481 - 491
>
Scan
Original
141
142
143
144
145
146
147
148
149
150
151
152
153
154
155
156
157
158
159
160
161
162
163
164
165
166
167
168
169
170
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 270
271 - 300
301 - 330
331 - 360
361 - 390
391 - 420
421 - 450
451 - 480
481 - 491
>
page
|<
<
of 491
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
id
="
N15AC3
">
<
pb
pagenum
="
115
"
xlink:href
="
026/01/147.jpg
"/>
<
p
id
="
N17EDF
"
type
="
main
">
<
s
id
="
N17EE1
">
<
emph
type
="
center
"/>
<
emph
type
="
italics
"/>
Theorema
<
emph.end
type
="
italics
"/>
70.
<
emph.end
type
="
center
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
id
="
N17EED
"
type
="
main
">
<
s
id
="
N17EEF
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Si aſſumantur ſpatia ſenſibilia æqualia, tempora ſunt ferè in ratione ſubdu
<
lb
/>
plicata ſpatiorum
<
emph.end
type
="
italics
"/>
; </
s
>
<
s
id
="
N17EFA
">crun enim ſpatia ſint vt quadrata
<
expan
abbr
="
tẽporum
">temporum</
expan
>
ſenſibiliter; </
s
>
<
s
id
="
N17F02
">
<
lb
/>
certè tempora ſunt, vt radices iſtorum quadratorum, ſcilicet ſpatiorum; </
s
>
<
s
id
="
N17F07
">
<
lb
/>
ſint enim quæcunque ſpatia æqualia in linea AF; </
s
>
<
s
id
="
N17F0C
">ſintque ſpatia AC 4.
<
lb
/>
AE 16. radix quadr.4. eſt 2.16. verò 4. igitur tempora ſunt vt 4.2.ſi ve
<
lb
/>
rò accipiatur primum ſpatium, quod vno tempore percurritur; </
s
>
<
s
id
="
N17F14
">tempus
<
lb
/>
quo percurruntur duo ſpatia æqualia primum eſt v.2.quo percurruntur
<
lb
/>
tria v.3.quo percurruntur 4.ſpatia, 2. atque ita deinceps; igitur in praxi
<
lb
/>
quæ tantùm fit in ſpatiis ſenſibilibus hæc progreſſio adhibenda eſt, il
<
lb
/>
lamque deinceps, ſi quando opus eſt, adhibebimus. </
s
>
</
p
>
<
p
id
="
N17F20
"
type
="
main
">
<
s
id
="
N17F22
">
<
emph
type
="
center
"/>
<
emph
type
="
italics
"/>
Theorema
<
emph.end
type
="
italics
"/>
71.
<
emph.end
type
="
center
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
id
="
N17F2E
"
type
="
main
">
<
s
id
="
N17F30
">
<
emph
type
="
italics
"/>
In vacuo ſi corpus graue deſcenderet, prædictæ proportiones accuratiſſimè
<
lb
/>
ſeruarentur
<
emph.end
type
="
italics
"/>
; </
s
>
<
s
id
="
N17F3B
">quia ſcilicet nullum eſſe impedimentum; </
s
>
<
s
id
="
N17F3F
">at verò ſi aliquod
<
lb
/>
intercedit impedimentum; </
s
>
<
s
id
="
N17F45
">haud dubiè non ſeruantur accuratè; eſt autem
<
lb
/>
aliquod impedimentum in medio, quantumuis liberum eſſe videatur,
<
lb
/>
quæ omnia conſtant. </
s
>
</
p
>
<
p
id
="
N17F4D
"
type
="
main
">
<
s
id
="
N17F4F
">
<
emph
type
="
center
"/>
<
emph
type
="
italics
"/>
Theorema
<
emph.end
type
="
italics
"/>
72.
<
emph.end
type
="
center
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
id
="
N17F5B
"
type
="
main
">
<
s
id
="
N17F5D
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Impetus naturalis addititius deſtruitur
<
emph.end
type
="
italics
"/>
; patet experientiâ; </
s
>
<
s
id
="
N17F66
">quippe pila
<
lb
/>
deorſum cadens tandem quieſcit, licèt à terra reflectatur ratione impe
<
lb
/>
dimenti, ex quo reſultat duplex determinatio, ratione cuius idem im
<
lb
/>
petus ſibi aliquo modo redditur
<
expan
abbr
="
cõtrarius
">contrarius</
expan
>
; </
s
>
<
s
id
="
N17F74
">ſed de his fusè in primo libro
<
lb
/>
à Th.148. ad finem vſque libri: </
s
>
<
s
id
="
N17F7A
">nam reuerâ duæ determinationes op
<
lb
/>
poſitæ pugnant pro rata per Ax. 15.l.1. & quotieſcunque idem impetus
<
lb
/>
eſt ad lineas oppoſitas determinatus eodem modo ſe habet, ac ſi duplex
<
lb
/>
eſſet, & quilibet ſuæ ſubeſſet determinationi; </
s
>
<
s
id
="
N17F84
">atqui ſi duplex eſſet oppo
<
lb
/>
ſitus, pugnarent pro rata; </
s
>
<
s
id
="
N17F8A
">igitur tàm pugnant duæ determinationes op
<
lb
/>
poſitæ in eodem impetu, quàm duo impetus ad oppoſitas lineas deter
<
lb
/>
minati; igitur impetus naturalis aduentitius deſtruitur, &c. </
s
>
</
p
>
<
p
id
="
N17F92
"
type
="
main
">
<
s
id
="
N17F94
">
<
emph
type
="
center
"/>
<
emph
type
="
italics
"/>
Theorema
<
emph.end
type
="
italics
"/>
73.
<
emph.end
type
="
center
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
id
="
N17FA0
"
type
="
main
">
<
s
id
="
N17FA2
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Impetus naturalis innatus nunquam deſtruitur
<
emph.end
type
="
italics
"/>
; </
s
>
<
s
id
="
N17FAB
">Probatur, quia nihil eſte
<
lb
/>
quod exigat eius deſtructionem, quia ſcilicet nunquam eſt fruſtrà; </
s
>
<
s
id
="
N17FB1
">nam
<
lb
/>
vel habet motum deorſum, vel grauitationis effectum, vel deſtruit impe
<
lb
/>
tum extrinſecum in motu violento; igitur nunquam eſt fruſtrà, cum ſem
<
lb
/>
per habeat aliquem effectum. </
s
>
</
p
>
<
p
id
="
N17FBB
"
type
="
main
">
<
s
id
="
N17FBD
">Dices lignum vi extrinſeca in aqua immerſum ſua ſponte aſcendit; </
s
>
<
s
id
="
N17FC1
">
<
lb
/>
igitur ille gradus impetus grauitationis deſtruitur, & alius producitur;
<
lb
/>
hæc quæſtio ad præſens inſtitutum non pertinet, ſed ad librum de gra
<
lb
/>
uitate, & leuitate. </
s
>
<
s
id
="
N17FCA
">Igitur breuiter reſpondeo illum impetum nunquam
<
lb
/>
deſtrui, quandiu mobile grauitat, vel grauitatione ſingulari, (ſic corpus
<
lb
/>
grauitat in manum ſuſtinentis,) vel grauitatione communi, (ſic lignum
<
lb
/>
humori innatans grauitat, non quidem in aquam, at ſimul cum aqua;)
<
lb
/>
ſed de grauitate, & grauitatione in Tomo de ſtatibus corporum ſenſibi-</
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>