Fabri, Honoré, Dialogi physici in quibus de motu terrae disputatur, 1665

List of thumbnails

< >
141
141
142
142
143
143
144
144
145
145
146
146
147
147
148
148
149
149
150
150
< >
page |< < of 248 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap>
            <p type="main">
              <s id="s.001631">
                <pb pagenum="144" xlink:href="025/01/148.jpg"/>
              ceſſum æqualem eſſe acceſſui, aliquando diuturniorem, aliàs breviorem
                <lb/>
              cuncta hæc ex diverſa preſſionis ratione pendent: eſt autem diverſa ratio
                <lb/>
              pro diverſo tractu & centro.</s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.001632">
                <emph type="italics"/>
              Auguſtin.
                <emph.end type="italics"/>
              </s>
              <s id="s.001633"> Sed quaero ex te vtrùm eadem ſemper hora Meridiana
                <lb/>
              Lunari, id eſt, eo momento, quo Luna Meridianum loci attigit, ſummus
                <lb/>
              æſtus ſit? </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.001634">
                <emph type="italics"/>
              Antim.
                <emph.end type="italics"/>
              </s>
              <s id="s.001635"> Per ſe quidem ſummus æſtus ſemper eſt, exiſtente Luna in Me­
                <lb/>
              ridiano loci, ſive ſupra, ſive infra Horizontem; per accidens tamen ſecus
                <lb/>
              accidit; & Primò quidem ex diverſa preſſionis ratione; Nempe fieri po­
                <lb/>
              teſt, vt hora decima Lunari reſpectu alicujus loci, ſit maximus preſſionis
                <lb/>
              effectus, ac proinde ſummus æſtus. </s>
              <s id="s.001636">Secundò, Ob concurſum æſtuum Ge­
                <lb/>
              mini Matis tractus, vt fit in Germanico & Britannico, nempe longè ante
                <lb/>
              Meridiem Lunarem, reſpectu Dieppæ & Oſtij Sequanæ Oceanus Septem­
                <lb/>
              trionalis intumeſcit, à quo in Germanicum vis preſſionis traducitur, & hinc
                <lb/>
              per Fretum Gallicum, Dieppam, & ad Oſtium Sequanæ ; quò etiam cùm ex
                <lb/>
              Britannico, quaſi ex averſo vis preſſionis incumbat, licèt paulò tardiùs
                <lb/>
              quàm ex Germanico, quod ad Ortum ſitum eſt, vtriuſque concurſu ſum­
                <lb/>
              mus æſtus Dieppæ aſſurgit, itémque ad Oſtium Sequanæ ; hîc quidem priùs
                <lb/>
              vna ferè hora propter reflexionem magis directam. </s>
              <s id="s.001637">Hinc fieri poteſt; vt aſ­
                <lb/>
              ſurgat ſummus æſtus in duobus locis ſub diverſo Meridiano ſitis, eodem
                <lb/>
              tempore, v.g. ſi accipiatur alter locus diſtans Dieppa 7. grad.1/2. verſus Or­
                <lb/>
              tum, in quo ſummus æſtus ſit hora vndecima Lunari; illic enim & Dieppæ
                <lb/>
              eodem tempore ſummus erit æſtus. </s>
              <s id="s.001638">Pari modo facilè dici poteſt, cur mul­
                <lb/>
              tis in locis ſummus æſtus ſit poſt Meridiem v, g. Burdigalæ, ad Garumnam,
                <lb/>
              Antuerpiæ ad Scaldim, Hamburgi ad Albim, ſummus æſtus eſt hora ſexta
                <lb/>
              Lunari poſt ejuſdem Meridiem, quia per motum æſtus aſcendit in alveo
                <lb/>
              fluminum; igitur tardiùs pervenit ad loca longè diſſita à fluminis faucibus:
                <lb/>
              Amſterodami 3. hora Lunari poſt Meridiem; in ipſo verò Meridie Lu­
                <lb/>
              nari, Encuſæ, haud procul poſitæ; quia per diverſos mæandros in
                <lb/>
              eo maris ſinu, Amſterodamum æſtus appellit, liberiùs Encuſam; in
                <lb/>
              oram Friſiæ adhuc liberiùs; hinc tertia hora Lunati ante Meridiem Luna­
                <lb/>
              rem, ibi fit ſummus æſtus; nempe ab Oceano Septemtrionali tantulùm
                <lb/>
              versùs Ortum declinante vis preſſionis traducitur in Germanicum, & qua­
                <lb/>
              ſi directè in oram Friſiæ; Oceanus autem Septemtrionalis propter mo­
                <lb/>
              dicam Meridianorum diſtantiam in eo Boreali tractu, in Germanicum
                <lb/>
              incumbit, antequam Luna ad illum Meridianum perveniat; cui Ma­
                <lb/>
              re Germanicum ſubeſt, vnde prior ratio indicata plurimùm confirmatur.
                <lb/>
              </s>
              <s id="s.001639">Itaque ex dictis conſtat, ſummum æſtum eſſe poſſe ſub diverſis Meridia­
                <lb/>
              nis, eodem tempore, & ſub eodem, in diverſis locis, diverſo, & ſin­
                <lb/>
              gulares quoſlibet caſus ad præmiſſa & communia principia reduci, mo­
                <lb/>
              do ſingulares circumſtantiæ habeantur, ratione quarum, vel ſummus æſtus
                <lb/>
              cum Lunæ motu convenit, vel tardiùs aut citiùs accidit; mihi ſatis ſit ali­
                <lb/>
              quas obiter indicate. </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.001640">Primò, Si nihil appulſum æſtus impediat, nihil promoveat, ſed mare
                <lb/>
              ab incubante aëre preſſum inæqualiter, liberè intumeſcar, ſummus æſtus </s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>