149143LIBER VI.
bus, &
inæqualibus constet, propterea quòd ea quæ multi-
tudine, magnitudineq́; ſunt definita, ſiue æqualia, ſiue in-
æqualia ſint, mẽſurari tandẽ aliquo uno poſſunt: ſpaciũ aũt
finitũ, quantitate partis A F mẽſuretur) finito profectò in
tempore tale etiã mobile per magnitudinẽ A B finitam mo-
uetur. Similiter & de quiete dicendũ eſt: quare fieri non po
teſt, ut idem, unumq́; generetur ſemper, uel corrũpatur. Ea-
dem ſanè ratione probabitur, fierietiã non poſſe, ut finito
in tẽpore quicquam aut in finitam magnitudinẽ trãſeat, ſiue
uniformiter, ſiue difformiter moueatur, aut quiete infinita
quieſcat: ſumpta nanq; temporis aliqua parte, quæ totũ me
tietur tempus, in illa partẽ aliquã magnitudinis, non totam
magnitudinẽ tranſit, totam enim toto in tẽpore tranſit, &
rurſus in alia parte æquali partẽ aliã magnitudinis tranſit:
& in unaquaq; ſimili modo, ſiue æquales ſint primæ parti,
ſiue etiã inæquales, nihil enim refert, modò ſit quæq; finita:
patet enim exhausto tẽpore, infinitam magnitudinẽ exhau-
ſtam non fore, ſi ablatio fiat magnitudine, numeroq́; finita.
Quare non infinitam magnitudinẽ finito in tẽpore tranſit:
atq; nihil intereſt altera ex parte tantùm, an ex utraq; , infi-
nita ſit magnitudo: eadem enim ſemper accommodabitur
ratio. His demonstratis patet, neque fieri poſſe ut magni-
tudo finita finito in tempore trãſeat magnitudinem infini-
tam, cauſam ob eandem. In parte nanque temporis, fini-
tam tranſit: & in unaquaq; ſimili modo. Quo fit, ut toto
in tempore finitam tranſeat magnitudinem. At uerò cùm
magnitudo finita non tranſeat finito in tempore magnitu-
dinem infinitam, patet neq; magnitudinem infinitam longi-
tudinem finitam tranſire: nam ſi infinita magnitudo finitam
pertranſeat, & finitam infinitam tranſire neceſſe eſt:
tudine, magnitudineq́; ſunt definita, ſiue æqualia, ſiue in-
æqualia ſint, mẽſurari tandẽ aliquo uno poſſunt: ſpaciũ aũt
finitũ, quantitate partis A F mẽſuretur) finito profectò in
tempore tale etiã mobile per magnitudinẽ A B finitam mo-
uetur. Similiter & de quiete dicendũ eſt: quare fieri non po
teſt, ut idem, unumq́; generetur ſemper, uel corrũpatur. Ea-
dem ſanè ratione probabitur, fierietiã non poſſe, ut finito
in tẽpore quicquam aut in finitam magnitudinẽ trãſeat, ſiue
uniformiter, ſiue difformiter moueatur, aut quiete infinita
quieſcat: ſumpta nanq; temporis aliqua parte, quæ totũ me
tietur tempus, in illa partẽ aliquã magnitudinis, non totam
magnitudinẽ tranſit, totam enim toto in tẽpore tranſit, &
rurſus in alia parte æquali partẽ aliã magnitudinis tranſit:
& in unaquaq; ſimili modo, ſiue æquales ſint primæ parti,
ſiue etiã inæquales, nihil enim refert, modò ſit quæq; finita:
patet enim exhausto tẽpore, infinitam magnitudinẽ exhau-
ſtam non fore, ſi ablatio fiat magnitudine, numeroq́; finita.
Quare non infinitam magnitudinẽ finito in tẽpore tranſit:
atq; nihil intereſt altera ex parte tantùm, an ex utraq; , infi-
nita ſit magnitudo: eadem enim ſemper accommodabitur
ratio. His demonstratis patet, neque fieri poſſe ut magni-
tudo finita finito in tempore trãſeat magnitudinem infini-
tam, cauſam ob eandem. In parte nanque temporis, fini-
tam tranſit: & in unaquaq; ſimili modo. Quo fit, ut toto
in tempore finitam tranſeat magnitudinem. At uerò cùm
magnitudo finita non tranſeat finito in tempore magnitu-
dinem infinitam, patet neq; magnitudinem infinitam longi-
tudinem finitam tranſire: nam ſi infinita magnitudo finitam
pertranſeat, & finitam infinitam tranſire neceſſe eſt:
zoom in
zoom out
zoom area
full page
page width
set mark
remove mark
get reference
digilib