150136DISSERTATIO
CAPUT TERTIUM.
De Directione Magnetis & Ferri ſuper ipſo
ducti.
ducti.
Donatus eſt Magnes plerumque duobus polis, qui ſunt plagæ
alicujus latitudinis, non puncta Mathematica, inſtar polo-
rum terreſtrium, aut coeleſtium: Supra memoravimus vim attrahen-
tem Magnetis maximam ab hiſce polis exerceri; qui ideo facile de-
teguntur, circumquaque circa Magnetem Ferrum applicando, &
explorando quibuſnam in locis id fortiſſime attrahatur: Innoteſcunt
tamen facilius ope Scobis ferreæ circumſperſæ, vel Acum nauti-
cam ſupra Stylum mobilem circumducendo, quæ maximo cum
impetu verſus hos polos dirigetur.
alicujus latitudinis, non puncta Mathematica, inſtar polo-
rum terreſtrium, aut coeleſtium: Supra memoravimus vim attrahen-
tem Magnetis maximam ab hiſce polis exerceri; qui ideo facile de-
teguntur, circumquaque circa Magnetem Ferrum applicando, &
explorando quibuſnam in locis id fortiſſime attrahatur: Innoteſcunt
tamen facilius ope Scobis ferreæ circumſperſæ, vel Acum nauti-
cam ſupra Stylum mobilem circumducendo, quæ maximo cum
impetu verſus hos polos dirigetur.
Sunt aliquando bini poli ſibi in recta diametraliter oppoſiti, ali-
quando in curva: Non quoque in omnibus Magnetibus neceſſario
duo tantum poli deprehenduntur, quippe & ipſe vidi, atque alii nota-
verunt Auctores, Magnetes, in quibus tres, idem teſtante Fournierio,
tum in quibus quatuor manifeſto poli obſervabantur: Cl. Pugettus
in Tractatu Experimentorum Magneticorum Sermone Gallico con-
ſcriptorum, Magnetis meminit, vide Tab. 7. fig. 1. Sphærici
A B C D, pedi eburneo inſiſtentis, a cujus polo A, Acus nauticæ cuſpis
attrahitur, quæ a parte, priori oppoſita, C, etiam allicitur, indi-
cio A & C eſſe polos cognomines: a parte B attrahitur ejuſdem A-
cus cauda, quam pariter allicit oppoſitum punctum D: poſſidet A-
cuum nauticarum artifex inſignis Rotterodamenſis, Dykgraaf, Ma-
gnetem, quem mihi explorandum accommodavit, formæ utcun-
que cubicæ, quam repræſentat Tab. 7. fig. 2. in cujus latere ante-
riori N, Z, ſunt duo poli, quorum unus N eſt Boreus, alter Z Au-
ſtralis, latus N Z priori oppoſitum, etiam duos habet polos, quo-
rum hic N eſt Boreus, alter Z Auſtralis: penes eundem artificem
alius proſtat Magnes formæ oblongæ, Tab. 7. fig. 3. in quo pri-
mum tres obſervabantur poli, unus B Boreus, erant M, M. duo Meri-
dionales, Magnete autem diviſo ſectione F K, fragmentum A
quando in curva: Non quoque in omnibus Magnetibus neceſſario
duo tantum poli deprehenduntur, quippe & ipſe vidi, atque alii nota-
verunt Auctores, Magnetes, in quibus tres, idem teſtante Fournierio,
tum in quibus quatuor manifeſto poli obſervabantur: Cl. Pugettus
in Tractatu Experimentorum Magneticorum Sermone Gallico con-
ſcriptorum, Magnetis meminit, vide Tab. 7. fig. 1. Sphærici
A B C D, pedi eburneo inſiſtentis, a cujus polo A, Acus nauticæ cuſpis
attrahitur, quæ a parte, priori oppoſita, C, etiam allicitur, indi-
cio A & C eſſe polos cognomines: a parte B attrahitur ejuſdem A-
cus cauda, quam pariter allicit oppoſitum punctum D: poſſidet A-
cuum nauticarum artifex inſignis Rotterodamenſis, Dykgraaf, Ma-
gnetem, quem mihi explorandum accommodavit, formæ utcun-
que cubicæ, quam repræſentat Tab. 7. fig. 2. in cujus latere ante-
riori N, Z, ſunt duo poli, quorum unus N eſt Boreus, alter Z Au-
ſtralis, latus N Z priori oppoſitum, etiam duos habet polos, quo-
rum hic N eſt Boreus, alter Z Auſtralis: penes eundem artificem
alius proſtat Magnes formæ oblongæ, Tab. 7. fig. 3. in quo pri-
mum tres obſervabantur poli, unus B Boreus, erant M, M. duo Meri-
dionales, Magnete autem diviſo ſectione F K, fragmentum A