Lucretius, De rerum natura: Libri Sex (Vol. I, Text), 1893

Page concordance

< >
Scan Original
131
132
133
134
135
136
137
138
139
140
141
142
143
144
145
146
147
148
149
150
151
152
153
154
155
156
157
158
159
160
< >
page |< < of 258 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap n="4">
            <p type="main">
              <s id="s.001071">
                <pb xlink:href="082/01/151.jpg" pagenum="189"/>
              ergo animus cum sese ita commovet ut velit ire
                <lb/>
              inque gredi, ferit extemplo quae in corpore toto
                <lb/>
              per membra atque artus animai dissita vis est.</s>
              <lb/>
              <s id="s.001072">et facilest factu, quoniam coniuncta tenetur.</s>
              <lb/>
              <s id="s.001073">inde ea proporro corpus ferit, atque ita tota
                <lb/>
              paulatim moles protruditur atque movetur.</s>
              <lb/>
              <s id="s.001074">praeterea tum rarescit quoque corpus et aer,
                <lb/>
              scilicet ut debet qui semper mobilis extat,
                <lb/>
              per patefacta venit penetratque foramina largus
                <lb/>
              et dispargitur ad partis ita quasque minutas
                <lb/>
              corporis. </s>
              <s id="s.001075">hic igitur rebus fit utrimque duabus,
                <lb/>
              corporis ut ac navis velis ventoque feratur.</s>
              <lb/>
              <s id="s.001076">nec tamen illud in his rebus mirabile constat,
                <lb/>
              tantula quod tantum corpus corpuscula possunt
                <lb/>
              contorquere et onus totum convertere nostrum.
                <lb/>
              quippe etenim ventus suptili corpore tenvis
                <lb/>
              trudit agens magnam magno molimine navem
                <lb/>
              et manus una regit quantovis impete euntem
                <lb/>
              atque gubernaclum contorquet quolibet unum,
                <lb/>
              multaque per trocleas et tympana pondere magno
                <lb/>
              commovet atque levi sustollit machina nisu.
                <lb/>
              </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.001077">Nunc quibus ille modis somnus per membra quietem
                <lb/>
              inriget atque animi, curas e pectore solvat,
                <lb/>
              suavidicis potius quam multis versibus edam;
                <lb/>
              parvus ut est cycni melior canor, ille gruum quam
                <lb/>
              clamor in aetheriis dispersus nubibus austri.</s>
              <lb/>
              <s id="s.001078">tu mihi da tenuis aures animumque sagacem,
                <lb/>
              ne fieri negites quae dicam posse retroque
                <lb/>
              vera. </s>
              <s id="s.001079">repulsanti discedas pectore dicta,
                <lb/>
              tutimet in culpa cum sis neque cernere possis.
                <lb/>
              principio somnus fit ubi est distracta per artus
                <lb/>
              vis animae partimque foras eiecta recessit
                <lb/>
              et partim contrusa magis concessit in altum;
                <lb/>
              dissoluuntur enim tum demum membra fluuntque.</s>
              <lb/>
              <s id="s.001080"/>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>
Impressum