1tiùs in eo permanſit; jamque, ut ita loquar, excoda
eſt & defaecata, ſummâ vi ſemper gyrans, partim eas
quae jam factae ſunt abradit, dum interim aliâ in parte
novae generantur ex novâ materiâ Solem ingrediente:
unde ſit ut non omnes in iiſdem locis appareant. Et
ſanè tota Solis ſuperficies, partibus circumpolaribus
exceptis, materiâ ex qua componuntur tegi ſolet. At
qui maculae tantùm eſſe dicuntur, ubi materia illa eſt
tam denſa & ſtipata, ut vim luminis à Sole venientis
notabiliter obtundat.
eſt & defaecata, ſummâ vi ſemper gyrans, partim eas
quae jam factae ſunt abradit, dum interim aliâ in parte
novae generantur ex novâ materiâ Solem ingrediente:
unde ſit ut non omnes in iiſdem locis appareant. Et
ſanè tota Solis ſuperficies, partibus circumpolaribus
exceptis, materiâ ex qua componuntur tegi ſolet. At
qui maculae tantùm eſſe dicuntur, ubi materia illa eſt
tam denſa & ſtipata, ut vim luminis à Sole venientis
notabiliter obtundat.
XCVI.
Quomodo iſtae maculae
diſſolvantur, ac novae
generentur.
Quomodo iſtae maculae
diſſolvantur, ac novae
generentur.
25
30
5
10
Praeterea poteſt contingere, ut macul iſtae, cùm
ſunt paulò craſſiores & denſiores, priùs in ſuà circum
ferentiâ quàm in medio atterantur à puriore materiâ
Solis eas circumfluente; ſicque ut extremitates earum
circumferentiae, in acutum deſinentes, ejus lumini per
viae ſint: unde ſequitur ipſas ibi Iridis coloribus pingi
debere, ut antehac de priſrnate vitreo in Meteoris,
cap. 8 a, explilcui. Et tales aliquando colores in illis
obſervantur.
XCVII.
Cur in quarundam ex
tremitate colores iri
dis appareant.
Cur in quarundam ex
tremitate colores iri
dis appareant.
15
Saape etiam contingit, ut materia Solis, circa ma
culas iſtas fluendo, ſupra ipſarum extremitates aſſur
gat; tuncque, inter illas & coeli vicini ſuperficiem in
tercepta, cogitur ad motum ſolito celeriorem: eodem
modo quo fluminum rapiditas ſemper eſt major in
locis vadoſis & anguſtis, quàm in latis & profundis.
Unde ſequitur Solis lumen ibi aliquantò fortè ius eſſe
debere. Atque ita maculae in ſaculas converti ſolent,
hoc eſt, quaedam ſolaris ſuperficiei partes, quae priùs
aliis erant obſcuriores, poſtea fiunt lucidiores. Ac
vice verſâ faculae in maculas mutari videntur, cùm, his