Buonamici, Francesco
,
De motu libri X
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
List of thumbnails
<
1 - 10
11 - 20
21 - 30
31 - 40
41 - 50
51 - 60
61 - 70
71 - 80
81 - 90
91 - 100
101 - 110
111 - 120
121 - 130
131 - 140
141 - 150
151 - 160
161 - 170
171 - 180
181 - 190
191 - 200
201 - 210
211 - 220
221 - 230
231 - 240
241 - 250
251 - 260
261 - 270
271 - 280
281 - 290
291 - 300
301 - 310
311 - 320
321 - 330
331 - 340
341 - 350
351 - 360
361 - 370
371 - 380
381 - 390
391 - 400
401 - 410
411 - 420
421 - 430
431 - 440
441 - 450
451 - 460
461 - 470
471 - 480
481 - 490
491 - 500
501 - 510
511 - 520
521 - 530
531 - 540
541 - 550
551 - 560
561 - 570
571 - 580
581 - 590
591 - 600
601 - 610
611 - 620
621 - 630
631 - 640
641 - 650
651 - 660
661 - 670
671 - 680
681 - 690
691 - 700
701 - 710
711 - 720
721 - 730
731 - 740
741 - 750
751 - 760
761 - 770
771 - 780
781 - 790
791 - 800
801 - 810
811 - 820
821 - 830
831 - 840
841 - 850
851 - 860
861 - 870
871 - 880
881 - 890
891 - 900
901 - 910
911 - 920
921 - 930
931 - 940
941 - 950
951 - 960
961 - 970
971 - 980
981 - 990
991 - 1000
1001 - 1010
1011 - 1020
1021 - 1030
1031 - 1040
1041 - 1050
1051 - 1055
>
141
142
143
144
145
146
147
148
149
150
<
1 - 10
11 - 20
21 - 30
31 - 40
41 - 50
51 - 60
61 - 70
71 - 80
81 - 90
91 - 100
101 - 110
111 - 120
121 - 130
131 - 140
141 - 150
151 - 160
161 - 170
171 - 180
181 - 190
191 - 200
201 - 210
211 - 220
221 - 230
231 - 240
241 - 250
251 - 260
261 - 270
271 - 280
281 - 290
291 - 300
301 - 310
311 - 320
321 - 330
331 - 340
341 - 350
351 - 360
361 - 370
371 - 380
381 - 390
391 - 400
401 - 410
411 - 420
421 - 430
431 - 440
441 - 450
451 - 460
461 - 470
471 - 480
481 - 490
491 - 500
501 - 510
511 - 520
521 - 530
531 - 540
541 - 550
551 - 560
561 - 570
571 - 580
581 - 590
591 - 600
601 - 610
611 - 620
621 - 630
631 - 640
641 - 650
651 - 660
661 - 670
671 - 680
681 - 690
691 - 700
701 - 710
711 - 720
721 - 730
731 - 740
741 - 750
751 - 760
761 - 770
771 - 780
781 - 790
791 - 800
801 - 810
811 - 820
821 - 830
831 - 840
841 - 850
851 - 860
861 - 870
871 - 880
881 - 890
891 - 900
901 - 910
911 - 920
921 - 930
931 - 940
941 - 950
951 - 960
961 - 970
971 - 980
981 - 990
991 - 1000
1001 - 1010
1011 - 1020
1021 - 1030
1031 - 1040
1041 - 1050
1051 - 1055
>
page
|<
<
of 1055
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>
<
pb
pagenum
="
132
"/>
quod in compoſitione poſtmodò exprimitur. </
s
>
<
s
>itaque non repetitur; ſed quod virtute contine
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg1029
"/>
<
lb
/>
batur, patefit, & quod continebat, euoluitur in parteis quæ continebantur: & ibi continuò na
<
lb
/>
ſcitur ratio prædicati & ſubiecti, veluti ſimitas eſt depreſsio narium, & ſimum ſignificat nares
<
lb
/>
depreſſas: antequàm demonſtratio fiat, depreſsio non extra nares, ſed ſine naribus concipitur,
<
lb
/>
vt cauitas; non dico ſine ſubſtantia prorſus, eiuſmodi tamen, vt non generatim depreſsio, ſed
<
lb
/>
vt ſubiecti conditiones referens, vt puta carnis, vt dictum eſt,
<
expan
abbr
="
eaq́ue
">eaque</
expan
>
ponitur in naribus ab enun
<
lb
/>
ciante & demonſtrante. </
s
>
<
s
>& quamuis non ſine ſubſtantia comprehendatur, non eſt compoſitio
<
lb
/>
quæ multiplicet res, ideſt, terminos enunciationis, ſicuti neque multiplicantur res, ſi dicamus ho
<
lb
/>
minem album eſſe ſubſtantiam albam, verùm adhuc eſt vnum prędicatum & vnum ſubiectum.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
>Sicut ergo ſimum, quod eſt affectio narium, vbi ſic concipitur, vt depreſsio, non affert repetitio
<
lb
/>
nem, quia nares abſtrahuntur in illa notione, ſed determinationem prædicati; ſic quamuis præ
<
lb
/>
notio comprehendat ſubiectum, non idcirco naſcitur in demonſtratione repetitio, quia
<
expan
abbr
="
nõ
">non</
expan
>
illud
<
lb
/>
neceſſariò comprehenditur, cui primò ineſt: & eſto quòd comprehendatur, vt confusè compre
<
lb
/>
henditur & in definitione diſtinguitur. </
s
>
<
s
>Denique dicemus non omnem ſubiecti comprehenſio
<
lb
/>
nem eſſe vt prædicati in ſubiecto & enunciationem continere; ſed tum eſſe vt prædicatum in
<
lb
/>
ſubiecto. </
s
>
<
s
>poſtquàm totum quod ab
<
expan
abbr
="
accidẽtis
">accidentis</
expan
>
nomine ſignificatur, in ſuas parteis diuiſum fuerit,
<
lb
/>
& vt aliud in alio cogitatum; ſiquidem enunciatio ſit non naturæ opus, ſed mentis, & quod
<
expan
abbr
="
vnũ
">vnum</
expan
>
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg1030
"/>
<
lb
/>
fecit quomodocunque natura; mens, cùm antè ſecreuerit, poſteà copularit, enunciat. </
s
>
<
s
>Proinde
<
lb
/>
non efficitur quicquam. </
s
>
<
s
>Subiectum comprehenditur. </
s
>
<
s
>Ergo notitia complexa. </
s
>
<
s
>Nanque addere
<
lb
/>
oportet. </
s
>
<
s
>Comprehenditur ſubiectum, vt quomodocunque diuerſum ab eo cum quo
<
expan
abbr
="
comprehẽ-ditur
">comprehen
<
lb
/>
ditur</
expan
>
. </
s
>
<
s
>
<
expan
abbr
="
Cumq́ue
">Cumque</
expan
>
actu ſubiectum in affectionis prænotione comprehendatur, dabimus ante de
<
lb
/>
monſtrationem poſſe cognoſci, quòd eſt, vt in eo demonſtrationum genere quæ cauſſam
<
expan
abbr
="
tantũ-modo
">tantun
<
lb
/>
modo</
expan
>
continent. </
s
>
<
s
>Et ſi etiam placeat affectionem eſſe ignotam, ſit, nec'ne, & omnem demon
<
lb
/>
ſtrationem quæ continet cauſſam, docere quoque, vt res ſit, alio modo accipe notum eſſe, ſit'ne
<
lb
/>
affectio pòſt, atque antè demonſtrationem, vt quòd in hoc ita ſit, vt non in alio, quod propter hęc
<
lb
/>
principia & cęteris modis quibus res eſſe diſtinctè cognoſci poteſt. </
s
>
<
s
>Sed cùm ſegregatio prædica
<
lb
/>
ti à ſubiecto ſubiecti conditiones quoquopacto referat, inde effici puto, vt in demonſtratione de
<
lb
/>
preſsio narium, aut ſonus in nube non accipiatur veluti genus, ſed vt proprium, & quod adhuc
<
lb
/>
cum ſubiecto conuerti poſsit. </
s
>
<
s
>quanquam poſteà, cùm definitio ex demonſtratione conuerſa de
<
lb
/>
ducitur; ſi tanquam genus accipiatur, nihil repugno. </
s
>
<
s
>Nam definitio debet omnes definiti par
<
lb
/>
teis euoluere & proponere; ſed propter orationis continuitatem & connexionem generis & dif
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg1031
"/>
<
lb
/>
ferentiarum quæ in eadem & continuata oratione ſubiunguntur, vna affectio atque illa quidem
<
lb
/>
propria notatur. </
s
>
<
s
>Hæc oratio quæ notionem complet affectionis, & in ipſa definitione non prę
<
lb
/>
termittitur, in demonſtratione variis modis vſurpari ſolet. </
s
>
<
s
>vel enim relinquitur, vt nota, vel pro
<
lb
/>
nomine ſumitur, & ſubit locum concluſionis, vt apparet in eclypſi: nihil enim eſt aliud eclypſis
<
lb
/>
quàm priuatio luminis. </
s
>
<
s
>Obſeruaui quoque in mathematicis eam, ſicuti medium in demonſtra
<
lb
/>
tione collocari: quia tamen ſolam exiſtentiam, ſeu naturam confusè rei demonſtrabilis indicat,
<
lb
/>
eſſe videtur eius ingenij, vt ex aliis cauſsis concludi debeat, neque eſſe medium primum; ſed
<
lb
/>
quod reſolui queat vlterius in alias cauſſas longè priores. </
s
>
<
s
>In mathematicis fortè, quia rationem
<
lb
/>
formalem plerunque conſectantur, ſufficere pro medio poterit. </
s
>
<
s
>In motu demonſtrando, cuius
<
lb
/>
rei gratia longius prolocuti ſumus; ratio formalis pro medio videtur accepta, quæ profectò in
<
lb
/>
alias multò priores cauſſas reſoluitur, efficiens nimirùm & finem. </
s
>
<
s
>Aſſumuntur etiam non rarò
<
lb
/>
pro genere ea quæ ſunt ad vnum, vt in definitione naturæ principium, in coctionis definitione
<
lb
/>
perfectio, ſic & hoc loco in definitione motus actus accipietur, vt genus quod eſt commune ad
<
lb
/>
vnum, adiicietur ſubiectum, atque illud quidem duplex, quod & per quod: mox reliquæ cauſſę
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg1032
"/>
<
lb
/>
inſerentur efficiens, ſcilicet, & finis. </
s
>
<
s
>Itaque cùm in hac definitione quæ eſt: Actus eius quod eſt
<
lb
/>
in potentia, quatenus in potentia; genus, aut ſimile generi comprehendatur & ſubiectum quod
<
lb
/>
duplex eſt, cui, vt dici ſolet, denominatiuè inhæret prædicatum, & alterum ſubiectum, per quod
<
lb
/>
contrahitur in certum genus, nec aliud quicquam exprimatur; planum eſt, hanc non eſſe ſuis
<
lb
/>
partibus abſolutam definitionem motus, & ex reliquis cauſsis eſſe complendam. </
s
>
<
s
>Niſi quis eas
<
lb
/>
cauſſas prætermiſſas eſſe putet, vel vt ſuperiore libro expreſſas. </
s
>
<
s
>ibi enim didicimus quod' nam ſit
<
lb
/>
efficientis munus,
<
expan
abbr
="
idq́ue
">idque</
expan
>
ſemper intueri finem, vel etiam quòd in illo termino potentiæ ſignificen
<
lb
/>
tur vnà finis & efficiens, ſicut in vno eorum quæ ſunt ad aliquid, alterum quoque comprehendi
<
lb
/>
ſolet. </
s
>
<
s
>terminus enim poteſtatis actus eſt, & poteſtas ad actum promouetur ab actu. </
s
>
<
s
>nihil enim
<
lb
/>
moror. </
s
>
<
s
>
<
expan
abbr
="
nihilq́
">nihilque</
expan
>
. </
s
>
<
s
>ſat eſt, ſi definitio peruulgata motus habeatur ſolùm, vt ratio formalis ipſius, &
<
lb
/>
vt concluſio quæ cęterarum cauſſarum adiunctione ſupplenda ſit, ſi rei eſſentiam exactè ponere
<
lb
/>
debeat ante oculos. </
s
>
<
s
>Quacunque de cauſſa talia cauſſarum genera ſuppreſſa ſint, ea certè ſubin
<
lb
/>
telligere oportet. </
s
>
<
s
>Sed prætereà, cùm motus ſit commune ad vnum, id quod modò explicatum
<
lb
/>
eſt generatim, ad ſingula prædicamenta transferendum eſt ſecundum quæ fit motus, ſicut etiam </
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>