1cum, quàm ſupra æquinoctialem; quia longitudo
gradus ſupra Tropicum eſt veluti directè jacens ab
occaſu in ortum; ſupra æquinoctialem verò obliquè
ſe habet. Ex hoc autem fit, vt ſpecialis quædam inæ
qualitas reuolutioni diurnæ contingat tam in ſolſti
tialibus, quàm in æquinoctialibus locis; ob quam
diurnæ illæ reciprocationes alterationem ſubeant,
dum in ipſis Terra verſatur; neque tam vehementeis
ſubeant in locis intermediis, vbi eiuſmodi inæquali
tas aut minor eſt, aut euaneſcit. Atque hæc aliunde
videri poteſt cauſa, cur æſtus vehementior ſit ſub
ſolſtitiis, æquinoctiiſque, quàm temporibus cæ
teris: cùm etiam, quia motus diurnus aduerſatur
magis motui annuo ad Æquinoctialem, quàm ad
Tropicum (quòd vterque motus Terra exſiſtente in
Tropico conſpiret directè in ortum, exſiſtente verò
in Æquinoctiali alius ad alium obliquus ſit) inde fieri
poſſe videatur, cur æquinoctiales reciprocationes
ſint ſolſtitialibus æſtuoſiores. Denique imaginare
Lunam eſſe Terræ quaſi illigatam, vnáque delatam; &
orbem magnum, per quem Terra motu annuo ince
dit, comprehendere non tantum iter ipſius medium,
ſed totum etiam ſpatium heinc inde verſus Martem,
ac Venerem, cuius extrema à Luna Terram motu
menſtruo circumambiente attinguntur. Imaginare
rursus vim, qua Sol tam Terram, quam Lunam mo
uet, explicari per radium, ſeu quaſi virgulam, chordu
lamve à Sole protenſam: concipies ſanè hanc chor
dulam longiorem eſſe cùm Luna eſt in oppoſitione,
vltra nempe Terram, quàm dum in coniunctione eſt,
gradus ſupra Tropicum eſt veluti directè jacens ab
occaſu in ortum; ſupra æquinoctialem verò obliquè
ſe habet. Ex hoc autem fit, vt ſpecialis quædam inæ
qualitas reuolutioni diurnæ contingat tam in ſolſti
tialibus, quàm in æquinoctialibus locis; ob quam
diurnæ illæ reciprocationes alterationem ſubeant,
dum in ipſis Terra verſatur; neque tam vehementeis
ſubeant in locis intermediis, vbi eiuſmodi inæquali
tas aut minor eſt, aut euaneſcit. Atque hæc aliunde
videri poteſt cauſa, cur æſtus vehementior ſit ſub
ſolſtitiis, æquinoctiiſque, quàm temporibus cæ
teris: cùm etiam, quia motus diurnus aduerſatur
magis motui annuo ad Æquinoctialem, quàm ad
Tropicum (quòd vterque motus Terra exſiſtente in
Tropico conſpiret directè in ortum, exſiſtente verò
in Æquinoctiali alius ad alium obliquus ſit) inde fieri
poſſe videatur, cur æquinoctiales reciprocationes
ſint ſolſtitialibus æſtuoſiores. Denique imaginare
Lunam eſſe Terræ quaſi illigatam, vnáque delatam; &
orbem magnum, per quem Terra motu annuo ince
dit, comprehendere non tantum iter ipſius medium,
ſed totum etiam ſpatium heinc inde verſus Martem,
ac Venerem, cuius extrema à Luna Terram motu
menſtruo circumambiente attinguntur. Imaginare
rursus vim, qua Sol tam Terram, quam Lunam mo
uet, explicari per radium, ſeu quaſi virgulam, chordu
lamve à Sole protenſam: concipies ſanè hanc chor
dulam longiorem eſſe cùm Luna eſt in oppoſitione,
vltra nempe Terram, quàm dum in coniunctione eſt,