Fabri, Honoré
,
Dialogi physici in quibus de motu terrae disputatur
,
1665
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
page
|<
<
of 248
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.001678
">
<
pb
pagenum
="
149
"
xlink:href
="
025/01/153.jpg
"/>
preſſionis, qui erat de media nocte, dum Luna eſſet in dicto Tropico
<
lb
/>
Cancri; vnde vt vides, eadem pro vtroque Solſtitio ratio militat. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.001679
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Auguſtin.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
Hæc tua ratio probat, in vtroque Æquinoctio, æſtum æqualem
<
lb
/>
eſſe; at graviſſimi Autores dicunt majorem eſſe in Æquinoctio autumnali
<
lb
/>
v.g.ad oſtia Garumnæ. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.001680
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Antim.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
<
s
id
="
s.001681
"> Ita eſt æquè pro vtroque probat hæc ratio, & ita eſſe nemo
<
lb
/>
inficiatur. </
s
>
<
s
id
="
s.001682
">Scilicet per ſe; nam per accidens ſecus accidere poteſt; v.g.eo
<
lb
/>
quod major vis humoris aëri admixta ſit ſub Æquinoctium Autumnale,
<
lb
/>
quàm ſub Vernum; & verò cum ſit terminus æſtatis, dubium non eſt,
<
lb
/>
quin longè major humoris ſeu vaporis, in quem humor abit copia aëri ad
<
lb
/>
mixta ſit; vnde major evadit gravitatio, major preſſio, & major æſtus: in
<
lb
/>
Zona torrida & Auſtrali ſecus dicendum eſt; accedit, quod in Æquino
<
lb
/>
ctio, rarò fit Novilunium aut Plenilunium; ſed tantùm aliquot ante, vel
<
lb
/>
poſt diebus; adde diverſam venti vim, quæ ad majorem æſtum non parum
<
lb
/>
confert; ſi hæc tibi non faciant ſatis, nihil habeo vltra quod tibi ex
<
lb
/>
ponam. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.001683
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Auguſtin.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
<
s
id
="
s.001684
"> Faciunt haud dubiè; nec dubito, quin paucis aliis poſtu
<
lb
/>
latis, quæ mihi reſtant etiam facturus ſis ſatis; quæro igitur ex,
<
lb
/>
te, vtrum vrinatores, qui profundiùs immerguntur, vim & motum æſtus ſen
<
lb
/>
tiant. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.001685
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Antim.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
<
s
id
="
s.001686
"> Gaſſendus hoc ipſum probari curavit, invenítque non ſentiri
<
lb
/>
æſtum pluribus paſſibus infra ſuperficiem maris, quod certè ex præmiſſis
<
lb
/>
omnino ſequitur; nempè infra arcum BY ne minima quidem impreſſio
<
lb
/>
aquæ accidit; in quo meo judicio, nulla eſt difficultas; vnde fabulam reputo,
<
lb
/>
ab ebulliente mari per æſtum, marinas belluas ſurſum ad ſuperficiem pelli,
<
lb
/>
illud fortè verius, ſeu veriſſimilius, ad litus Perſicum allidi piſces
<
lb
/>
ad ſcopulos, quod aliquando vi ſæviſſimæ tempeſtatis actum eſſe
<
lb
/>
ferunt; hinc piſces ſæviente procella in maris profundum ſe reci
<
lb
/>
piunt. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.001687
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Auguſtin.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
<
s
id
="
s.001688
"> Illud etiam fabuloſum crediderim; quod à quibuſdam Auto
<
lb
/>
ribus refertur, ſcilicet ad Norvegiam, eſſe quemdam maris tractum, in quo
<
lb
/>
ſenis horis Naves & grandia cete ſorbentur à mari, & aliis Senis extrudun
<
lb
/>
tur; itémque inter Angliam & Nortmanniam eſſe voraginem, versùs quam
<
lb
/>
naves velociſſimo curſu actæ etiam vicinæ gurgiti repelluntur. </
s
>
<
s
id
="
s.001689
">Hæc meta
<
lb
/>
ſunt Nautarum garrientium figmenta. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.001690
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Antim.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
<
s
id
="
s.001691
"> Idem quoque ſentio; quanquam prædictus gurges Angliam
<
lb
/>
inter & Nortmanniam, ipſe fortè eſt gemini æſtus concurſus, qui non
<
lb
/>
diſſimilem effectum præſtaret, vt conſideranti patebit; Ille verò tractus
<
lb
/>
ad Norvegiam, qui naves votat, ac deinde evomit, dubito an ſit circel
<
lb
/>
lus maximæ depreſſionis, quem circa Polum mundi deſcribit punctum di
<
lb
/>
ſtans à Parallelo Lunari 90. gradibus nempe ad inſtar cujuſdam voraginis
<
lb
/>
eſt, ſubſidente aqua ſenis horis, ac totidem aſſurgente; ſed dum res certò
<
lb
/>
non conſtet, quod ſit, fruſtra quæritur, propter quid ſit: Non negarim
<
expan
abbr
="
tamẽ
">tamen</
expan
>
,
<
lb
/>
versùs Norvegiam, in quo re verà tractu mare profundiſſimum eſt, quaſdam </
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>