Fabri, Honoré, Dialogi physici in quibus de motu terrae disputatur, 1665
page |< < of 248 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap>
            <p type="main">
              <s id="s.001678">
                <pb pagenum="149" xlink:href="025/01/153.jpg"/>
              preſſionis, qui erat de media nocte, dum Luna eſſet in dicto Tropico
                <lb/>
              Cancri; vnde vt vides, eadem pro vtroque Solſtitio ratio militat. </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.001679">
                <emph type="italics"/>
              Auguſtin.
                <emph.end type="italics"/>
              Hæc tua ratio probat, in vtroque Æquinoctio, æſtum æqualem
                <lb/>
              eſſe; at graviſſimi Autores dicunt majorem eſſe in Æquinoctio autumnali
                <lb/>
              v.g.ad oſtia Garumnæ. </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.001680">
                <emph type="italics"/>
              Antim.
                <emph.end type="italics"/>
              </s>
              <s id="s.001681"> Ita eſt æquè pro vtroque probat hæc ratio, & ita eſſe nemo
                <lb/>
              inficiatur. </s>
              <s id="s.001682">Scilicet per ſe; nam per accidens ſecus accidere poteſt; v.g.eo
                <lb/>
              quod major vis humoris aëri admixta ſit ſub Æquinoctium Autumnale,
                <lb/>
              quàm ſub Vernum; & verò cum ſit terminus æſtatis, dubium non eſt,
                <lb/>
              quin longè major humoris ſeu vaporis, in quem humor abit copia aëri ad­
                <lb/>
              mixta ſit; vnde major evadit gravitatio, major preſſio, & major æſtus: in
                <lb/>
              Zona torrida & Auſtrali ſecus dicendum eſt; accedit, quod in Æquino­
                <lb/>
              ctio, rarò fit Novilunium aut Plenilunium; ſed tantùm aliquot ante, vel
                <lb/>
              poſt diebus; adde diverſam venti vim, quæ ad majorem æſtum non parum
                <lb/>
              confert; ſi hæc tibi non faciant ſatis, nihil habeo vltra quod tibi ex­
                <lb/>
              ponam. </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.001683">
                <emph type="italics"/>
              Auguſtin.
                <emph.end type="italics"/>
              </s>
              <s id="s.001684"> Faciunt haud dubiè; nec dubito, quin paucis aliis poſtu­
                <lb/>
              latis, quæ mihi reſtant etiam facturus ſis ſatis; quæro igitur ex,
                <lb/>
              te, vtrum vrinatores, qui profundiùs immerguntur, vim & motum æſtus ſen­
                <lb/>
              tiant. </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.001685">
                <emph type="italics"/>
              Antim.
                <emph.end type="italics"/>
              </s>
              <s id="s.001686"> Gaſſendus hoc ipſum probari curavit, invenítque non ſentiri
                <lb/>
              æſtum pluribus paſſibus infra ſuperficiem maris, quod certè ex præmiſſis
                <lb/>
              omnino ſequitur; nempè infra arcum BY ne minima quidem impreſſio
                <lb/>
              aquæ accidit; in quo meo judicio, nulla eſt difficultas; vnde fabulam reputo,
                <lb/>
              ab ebulliente mari per æſtum, marinas belluas ſurſum ad ſuperficiem pelli,
                <lb/>
              illud fortè verius, ſeu veriſſimilius, ad litus Perſicum allidi piſces
                <lb/>
              ad ſcopulos, quod aliquando vi ſæviſſimæ tempeſtatis actum eſſe
                <lb/>
              ferunt; hinc piſces ſæviente procella in maris profundum ſe reci­
                <lb/>
              piunt. </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.001687">
                <emph type="italics"/>
              Auguſtin.
                <emph.end type="italics"/>
              </s>
              <s id="s.001688"> Illud etiam fabuloſum crediderim; quod à quibuſdam Auto­
                <lb/>
              ribus refertur, ſcilicet ad Norvegiam, eſſe quemdam maris tractum, in quo
                <lb/>
              ſenis horis Naves & grandia cete ſorbentur à mari, & aliis Senis extrudun­
                <lb/>
              tur; itémque inter Angliam & Nortmanniam eſſe voraginem, versùs quam
                <lb/>
              naves velociſſimo curſu actæ etiam vicinæ gurgiti repelluntur. </s>
              <s id="s.001689">Hæc meta
                <lb/>
              ſunt Nautarum garrientium figmenta. </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.001690">
                <emph type="italics"/>
              Antim.
                <emph.end type="italics"/>
              </s>
              <s id="s.001691"> Idem quoque ſentio; quanquam prædictus gurges Angliam
                <lb/>
              inter & Nortmanniam, ipſe fortè eſt gemini æſtus concurſus, qui non
                <lb/>
              diſſimilem effectum præſtaret, vt conſideranti patebit; Ille verò tractus
                <lb/>
              ad Norvegiam, qui naves votat, ac deinde evomit, dubito an ſit circel­
                <lb/>
              lus maximæ depreſſionis, quem circa Polum mundi deſcribit punctum di­
                <lb/>
              ſtans à Parallelo Lunari 90. gradibus nempe ad inſtar cujuſdam voraginis
                <lb/>
              eſt, ſubſidente aqua ſenis horis, ac totidem aſſurgente; ſed dum res certò
                <lb/>
              non conſtet, quod ſit, fruſtra quæritur, propter quid ſit: Non negarim
                <expan abbr="tamẽ">tamen</expan>
              ,
                <lb/>
              versùs Norvegiam, in quo re verà tractu mare profundiſſimum eſt, quaſdam </s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>